Review: Warhammer 40.000: Space Marine – Wat oorspronkelijk een bordspel was, moet nu de harten van de gamers veroveren. Warhammer 40.000: Space Marine zal alles uit de kast moeten halen om iets te betekenen tussen andere grote namen. De prequel Warhammer 40.000: Kill Team is een leuke PSN game die qua prijs-kwaliteit goed zit. Of Warhammer 40.000: Space Marine zijn geld waard is en of de game de overstap van een bordspel naar een 3rd person RPG heeft overleefd, lees je in deze review!

Gegroet Space Marine

Warhammer 40.000 schetst een beeld van de toekomst. De mensheid heeft zich verspreid in de ruimte en leeft op sterren. Een belangrijke planeet dreigt veroverd te worden door groene wezens, genaamd Orks. Het is aan Captain Titus, met andere woorden aan jou, om samen met enkele collega Space Marines ten strijde te trekken tegen die vervelende Orks.

In heel het spel zal je alles vanuit 3rd person zien. Dit heeft zo zijn voordelen, zoals een beter zicht krijgen op de ruimte rondom je. Zo zal het makkelijker zijn om te weten wanneer de Orks je omsingeld hebben en het tijd is om een stapje terug te doen.

De zaag en ik

Vanaf de eerste minuut voel je al de sfeer die er op de planeet hangt. Na een kwartier wisten we dat de ontwikkelaars weten waar ze mee bezig zijn. Na de Dawn of War is ook deze Space Marine 100% Warhammer.

Een Space Marine heeft heel wat om het lijf. Zijn pantser van een kilo of 50 doet hem niet minder snel lopen. Deze kerels hebben echt een ijzeren conditie, daar valt niet aan te twijfelen. Wat ze ook meedragen zijn wapens en hun geliefde zaag en andere ijzeren slagijzers. De afwisseling tussen een vuurgevecht en een lijfgevecht zorgt voor een grote meerwaarde aan de game.

Schieten of een potje vechten

Er zijn niet bijzonder veel wapens in de toekomst, althans niet in het Warhammer-universum. Je hebt vijftien wapens waarvan er drie slagwapens zijn. Er zijn wel enkele varianten van wapens. Zo zijn er futuristische varianten van machine- en scherpschuttergeweren en shotguns. Wat er in de toekomst wel blijkt te zijn, zijn wapens zoals een plasmageweer. Dit soort wapens moeten na een aantal keer schieten afkoelen. De andere wapens moeten dan weer te lang herladen. Dit zorgt ervoor dat de afstand tussen jou en de Orks kleiner worden, je zal dus eerder kiezen voor een lijf-aan-lijfgevecht dan te schieten.

Voor die lijf-aan-lijfgevechten zijn er een paar leuke mogelijkheden. Zo kan je door een korte druk op de toets een snelle aanval uitvoeren en door lang te drukken een combo uitvoeren. Die combo’s zorgen ervoor dat je Fury-meter stijgt waarmee je dan een soort van ‘Bullet Time’ krijgt. Een tegenstander verzwakken en daarna vermoorden levert je extra leven op.

Makkelijk te hanteren

De wapens kan je niet upgraden. Wat je wel kan upgraden, en dat is ook het enige, is je fury-meter. Het niet kunnen upgraden zorgt niet voor een gemis, want je bent continu bezig om die vervelende Orks te doden.

In de loop van het spel kom je bijna nooit zonder munitie te zitten. Dit hebben de makers opgelost door op bepaalde punten munitiekisten te zetten. Op deze plaatsen vind je ook geregeld nieuwe wapens, maar daar moet je je andere wapen voor opofferen. Hierbij is het van belang om je sterke wapen bij je te houden of je zwakke wapen te verwisselen voor een sterkere.

Het menu waar je je wapens kan verwisselen is makkelijk en snel in gebruik. Zo moet je maar op één pijltjestoets drukken om van wapen te veranderen. Tijdens het verhaal heb je altijd vier wapens bij je en één slag- of zaagwapen. Op sommige momenten is slechts een deel van je wapens beschikbaar, maar je zal nooit zonder munitie komen te zitten.

Buiten een loodzwaar pak, een te grote zaag en geweren moet je als Space Marine op sommige momenten ook met een jetpack sleuren. Deze toestellen zorgen voor een leuke extra, maar zijn wel lastig om te besturen. Als je in de lucht hangt, kan je met al je gewicht op de Orks springen, leuk voor jou, maar iets minder leuk voor de Orks. Hoe leuk het vliegen is, hoe minder realistisch het is dat je niet over voorwerpen kan springen, ook al zijn ze maar zo hoog als een traptrede.

Orks, Orks en nog eens Orks

Tussen de Orks is er ook een verschil. Zo zijn er: kleine Orks, grotere sterkere Orks, schietende Orks en dan Orks die je als een baas mag beschouwen. Deze bazen kom je op geregelde tijdstippen tegen in de game. Allemaal goed en wel, maar soms komen ze gewoon met te veel Orks op je af en dan ga je natuurlijk af en toe dood.

De checkpoints liggen vrij ver van elkaar en wanneer je dan doodgaat moet je heel dat stuk opnieuw doen, maar geloof ons, dat kan de pret niet drukken en oefening baart kunst!

Rood van het bloed

Warhammer 40.000: Space Marine is een game met een overvloed aan Orkbloed. Dit bloed kruipt waar het niet gaan kan zoals op jouw Space Marine pak. Wanneer je een vijand verdooft en daarna vermoord, krijg je een slow-motion effect en kan je met de camera rond de bloederige moord draaien. Een dekkingssysteem is er niet in het spel, maar dat is ook niet nodig, want een echte Space Marine heeft er amper nood aan.

Naast al het geweld zijn er ook nog cutscenes. Deze cutscenes zijn niet zoals in Warhammer 40.000: Kill Team, maar zijn in Space Marine aangenaam. Ze leveren een duidelijke bijdrage aan het verhaal en duren over het algemeen niet lang. Het enige jammere is dat je de cutscenes niet kan skippen, maar dit is enkel jammer voor de mensen die zich niet in het verhaal interesseren en enkel de groene wezens een kopje kleiner willen maken. Voor de mensen die Nederlandse ondertitels willen is er goed nieuws: de game is helemaal in het Nederlands ondertiteld.

Heerlijk om te horen

Hoe sadistisch het ook klinkt, maar het is heerlijk om je kettingzaag door een Ork te horen gaan. Ook het geluid van de wapens klopt helemaal.

Als jij, Captain Titus, rond wandelt of loopt zie je het beeld lichtjes trillen. Dit is geen storend element, maar integendeel. Het geeft de game iets unieks en het lijkt een stuk realistischer. De graphics zijn gewoon goed. Hier en daar kon er wel wat aan gesleuteld worden, maar het is zeker goed.

Bezig met zoeken …

Naast de singleplayer is er ook nog een multiplayer. Om de multiplayer te spelen moet je natuurlijk eerst verbinden met de server en daar begint het probleem. Na een minuut of drie is het dan eindelijk verbonden en kunnen we beginnen om de andere spelers eens een poepje te laten ruiken.

Ook in de multiplayer beschik je over vijftien wapens en zijn er ook geen upgrades voor je wapens. Je kan enkel opdrachten tot een goed einde vervullen zoals: ‘vermoord vijfentwintig vijanden’ of ‘maak een killstreak van 100’. Net zoals in de meeste shooters is er ook een XP-systeem. Dat stopt bij level vijf als je geen elite pass koopt van € 8.

Conclusie

Warhammer 40.000: Space Marine heeft alles in zich om een volwaardige 3rd person RGP genoemd te worden. De game speelt vlot en heeft enkele unieke aspecten zoals de afwisseling tussen lijf-aan-lijfgevechten en schieten. Deze game doet je gauw acht uur in hun universum wegkwijnen en dat zonder de verslavende multiplayer. Het aanbod van wapens in de multiplayer is nog een beetje karig, maar dat moet je er niet van weerhouden om deze game te kopen.

Pluspunten

  • Afwisseling tussen schieten en lijf-aan-lijfgevechten
  • Het geluid van de zaag
  • Verslavende multiplayer
  • Baasgevechten
  • Meer en sterker wordende vijanden
  • Jetpacks

Minpunten

  • Elite pass
  • Server zoeken duurt eeuwen
  • Wapens niet kunnen upgraden
  • Niet over dingen kunnen springen