Review: Child of Eden – In de 23e eeuw heeft de mensheid het heelal uitgebreid onderzocht, zijn er expedities naar diverse planeten uitgevoerd en bestaat er geen internet meer. In plaats daarvan is er ‘Eden’ gekomen, de enige bron van alle kennis van de mensheid. In Child of Eden lijkt deze bron te zijn geïnfecteerd met een virus en aan jou de taak om op te treden als Norton Antivirus. Of deze game even dramatisch is als deze virusscanner of juist een enorm verfrissende ervaring is geworden, dat lees je in deze review!

Trippy

Child of Eden is op het eerste gezicht behoorlijk goed te omschrijven als ’trippy’. Menig drugsfanaat kan zich waarschijnlijk aardig laten varen in de wereld van Child of Eden, maar voor de rest van ons is het wel even wennen. In Child of Eden nemen we de rol aan van Lumi, de eerste mens die in de ruimte is geboren en die zich in Eden bevindt. Lumi wordt aangevallen door het virus en daar begint het verhaal van Child of Eden.
http://youtu.be/yS8q-DyRmlo
Het is in de game de bedoeling om, door diverse herinneringen in te duiken, Lumi van het virus te bevrijden. Hierbij duik je diep in Eden en bevind je je in een omgeving die alleen te omschrijven valt als abnormaal fel, schitterend, enorm irritant en duizelingwekkend allemaal tegelijk.

Knal er op los

Child of Eden bestaat in totaal uit vijf van deze ‘herinneringen’ en elke heeft weer zijn eigen lay-out. Elke herinnering neemt ongeveer een minuut of tien à vijftien in beslag wat in principe betekent dat je de game van €30.00 uitgespeeld kan hebben in een ruim uur.

Die prijs-tijd verhouding even opzij gezet hebbende is het tijd om wat dieper in te gaan op de gameplay. Zoals we al zeiden duik je dus in de herinnering van Lumi en is het aan jou om het hardnekkige virus voor eens en voor altijd te verwijderen. Dit virus nestelt zich in de herinneringen in de vorm van parasieten, wat vrij letterlijk genomen kan worden. De meeste vijanden hebben het meeste weg van grote wormen en kwallen, alhoewel er ook uitzonderingen in de vorm van walvissen en vogels zijn.


Deze vijanden moet je uit de herinneringen helpen door op ze te schieten met twee wapens, een lock-on wapen en een automatisch wapen. Dit eerste wapen is je primaire wapen en zal je het meest gebruiken om het virus aan te vallen, het tweede wapen gebruik je alleen om de paarse vijanden en de op jou afgevuurde projectielen af te weren.

Hypnotiserend

Het afvuren van deze projectielen en het vernietigen van het virus zorgt voor een heuse symfonie aan geluiden. Het neerknallen van het virus op de maat zorgt weer voor bonuspunten wat in het beeld verschijnt met een kreet als ‘Good!’ of ‘Perfect!’. Het geluid zorgt ervoor dat je helemaal in de game wordt gezogen, iets wat nog versterkt wordt door de behoorlijk originele graphics.

Het beste vallen de graphics te vergelijken met een combinatie van FlOw en Flower, maar dan tien keer zo fel en tien keer zo snel. Naast het feit dat dit rijmt heeft dit zo z’n plus- en minpunten. De wereld van Child of Eden weet je echt naar binnen te slepen dankzij de gigantische snelheid waarmee alles op je af komt en de felle kleuren, maar het is nogal handig om de paracetamol en de oogdruppels in de buurt te houden.


Na een klein half uurtje, wat zo’n 50 procent van de game in beslag neemt, is het namelijk hoog tijd voor een pauze. Het is bij deze game echt niet aan te raden om je niks aan te trekken van de epilepsie waarschuwingen en het regelmatig pauze nemen, wat je wel zal begrijpen als je de gameplay bekijkt.

En nu dan?

Als je dan eenmaal genoeg pauzes hebt genomen om een uur te vullen met Child of Eden zal je de credits wel voorbij zien rollen, evenals de tranen die je op de ogen staan van de pijn. Dit laatste valt waarschijnlijk wel te wijten aan het feit dat we het nogal gewend zijn om slechts een kleine meter van het 42 inch beeld af te zitten tijdens het gamen, dus als jij wel voldoende afstand houdt zou dit niet moeten gebeuren.

Na de credits is de game natuurlijk nog niet voorbij en dat is maar goed ook. Het is hierna namelijk mogelijk om diverse dingen vrij te spelen zoals compleet nieuwe visuele effecten, evenals het behalen van bepaalde challenges om de levensduur van de game op te rekken. Hierdoor zal je uiteindelijk wel langer dan een uur zoet zijn met de game, maar het blijft veel te weinig voor de adviesprijs van €30.00 die vaak nog aardig wat hoger ligt in de winkels.

Conclusie

Child of Eden is een verrassende game met prachtige visuele effecten en een goede combinatie tussen bekende gameplay en ritmische gameplay. Helaas weet de game ons niet helemaal over de streep te trekken dankzij de vrij korte speelduur van de game en de af en toe iets té snelle gameplay. Al met al is de game zeker aan te raden als je eens toe bent aan iets anders, maar verwacht geen talloze uren vermaak.

Pluspunten

  • Uniek uiterlijk
  • Ritmische aspecten zijn vermakelijk
  • Vernieuwende gameplay
  • Move en 3D functionaliteiten

Minpunten

  • Behoorlijk korte game
  • Pijnlijk bij langer dan een half uur
  • Replay waarde niet erg hoog