Review: Saints Row: The Third

Review: Saints Row: The Third – We worden overspoeld met games dit najaar, Modern Warfare 3, Battlefield 3, Skyrim, Assassins Creed: Revelations, Uncharted 3…het lijstje houdt niet op. Maar tussen al deze titels is er ook nog Saints Row: The Third, een game waar ik persoonlijk zelf al een behoorlijke tijd naar uitkijk. Maar er is op het moment nu zoveel te gamen voor iedereen dat het maar de vraag is of deze game het qua sales goed gaat doen. Wil Saints Row dan straks ook een plekje onder de kerstboom dan moet het zichzelf flink bewijzen, of dit de game gaat lukken? Dat lees je in deze review.

Stroef begin

Het eerste uur dat je doorbrengt met Saints Row: The Third zal je waarschijnlijk teleur gaan stellen. We zijn allemaal lekker gemaakt met hoeveel fun je kan beleven in de stad, maar in het eerste uur zal je daar weinig van meekrijgen. Dit is jammer en we zijn dan ook van mening dat Saints Row een beetje een stroef begin heeft. De missie waar je mee opent is namelijk ook niet al te bijzonder en makkelijk te voltooien. Maar na ongeveer een uur slaat het helemaal om en komen we terecht in de prachtige stad die Saints Row: The Third biedt. We krijgen leukere missies voorgeschoteld, we kunnen winkels in, auto’s tunen, ons personage customizen en toen werd meteen al duidelijk wat Saints Row: The Third nu eigenlijk voor een game is.

http://youtu.be/Sm-Lx82iems

De storyline in deze game staat namelijk allesbehalve centraal en is dan ook vrij middelmatig. Zoals de game zelf al aangeeft; draait het om fun en plezier. Wanneer je uiteindelijk doorhebt dat de game je gewoon zoveel te bieden heeft en dat je gewoon helemaal uit je dak kan gaan, verdwijnt die disc dan ook niet meer uit je PS3. Want wat is Saints Row ontzettend vet, wat een enorm geweldige game is dit. Het brengt een totaal eigen stijl met zich mee en je ziet echt dat de ontwikkelaars zoveel mogelijk erin hebben gestopt om je te kunnen vermaken.

Vermaak

Vliegtuigen, reapers, de meest gekke wapens, auto’s die compleet nergens op slaan maar toch geweldig zijn, bizarre gebeurtenissen, hoeren en zoveel meer zal je in deze game tegenkomen. Je krijgt een stad voorgeschoteld genaamd Steelport die je gewoon helemaal naar het hiernamaals kunt helpen, het is echt één grote speeltuin. Dit is een game waar ik persoonlijk zelf al lang over gedroomd heb, gewoon een game waarin alles te zot voor woorden is en waarin alles kan. Nu is zo’n game maken natuurlijk niet zo’n hele bijzondere klus, maar het draait natuurlijk uiteindelijk om het totaalplaatje.

De uitwerking van het speeltuin-idee is door Volition, de ontwikkelaar achter deze game, zo ontzettend goed gedaan. Je moet immers als ontwikkelaar echt helemaal knettergek zijn wil je zo’n game kunnen maken. Er is dan ook aan alles gedacht en men heeft geprobeerd zoveel mogelijk in deze game te stoppen, het is dan ook een wonder dat dit nog op een schijfje past. Er zijn talloze side-missions te vinden naast de storyline en er is genoeg chaos wat je kunt aanrichten. Zo kun je gangs uitdagen om vervolgens 10 minuten later in een achtervolging te zitten van talloze schietende vijanden en politieagenten.

Er is zoveel te doen en Saints Row maakt zo ontzettend goed gebruik van die sandbox en open wereld, dat Grand Theft Auto er nog een puntje aan kan zuigen. Als gamer zal je Saints Row alleen niet moeten gaan spelen met de gedachte “dit kan helemaal niet”, want dan snap je deze game niet. Realisme is in deze game helemaal niet aan de orde, het draait om vermaak en plezier. Dit laatste zal je dan ook dubbel en dwars gaan beleven en af en toe moet het verstand daarvoor even op nul.

Hier en daar wat foutjes

Op technisch gebied kent Saints Row: The Third helaas wel een aantal bugs. Zo is het me een paar keer overkomen dat een truck opeens met de neus in de grond stak, midden op de weg. Ook je vijanden staan soms met hun gezicht tegen de muur aan te schieten en zijn niet al te slim. Je team-members lijken daarnaast ook niet al te slim te zijn, die staan soms te schieten terwijl er helemaal niks is of je staat er alleen voor terwijl zij tegen de muur aankijken. Ook kun je af en toe in missies hordes aan vijanden skippen door er voorbij te lopen en op je doel af te gaan, aan dit soort dingen zijn niet echt gedacht. Bij veel chaos heeft de game ook last van een onstabiele framerate en is texture-popup veel aanwezig. Dit soort bugs kunnen de algehele ervaring in de weg staan, wat natuurlijk jammer is. Ook missen we een cover-systeem, de mechanics van de game zoals het richten e.d. voelen dan ook wat oud aan.

Grafisch en sound

Grafisch is de game verrassend mooi, met name de stad kent veel detail en ziet er behoorlijk scherp uit. Je personage lijkt alleen wel een beetje op een plastic poppetje, maar dat is eigenlijk ook wel meer de stijl van de game. Voertuigen kennen niet heel erg veel detail maar zien er over het algemeen erg goed uit. De lichteffecten komen verder mooi tot hun recht en de viewing-distance is behoorlijk ver. Ook ziet de game er overigens mooier uit dan GTA IV, een game die een soortgelijke omgeving beidt. Wel moeten we hierbij vermelden dat het er in de stad soms wat levenloos uit kan zien, in tegenstelling tot GTA IV. De soundtrack van de game is zeer divers en biedt ontzettend veel goede nummers, ook geluidseffecten en muziek tijdens missies spelen een grote rol in de algehele ervaring.

Grand Theft Auto en Saints Row

Deze beruchte vergelijking is al snel gemaakt en wellicht ook terecht, de games hebben namelijk veel van elkaar weg. Grand Theft Auto heeft alleen een veel realistischere stijl en Saints Row doet meer haar eigen ding, iets wat in vorige delen wel anders was. We zijn dan ook blij om te zien dat Saints Row zijn eigen draai heeft gevonden en echt een game is die een ervaring beidt als geen enkele andere game. Daarnaast maakt Saints Row ook beter gebruik van de mogelijkheden van zo’n open wereld en grote stad dan dat GTA dit doet.

Op veel momenten doet de game dan ook een beetje aan San Andreas denken, al die mogelijkheden zoals uitgebreide personage aanpassingen en auto’s tunen kennen we immers van San Andreas. Ook kent de game radiostations in auto’s op dezelfde manier als GTA, dit is alleen slechts één van de vele gelijkenissen tussen de games. De kans is behoorlijk groot, dat mocht je een fan zijn van GTA, je met SR ook veel plezier zal beleven. Let alleen wel dat Saints Row een compleet andere stijl heeft dan GTA, in GTA ligt de focus meer op het verhaal en in Saints Row meer op vermaak.

Saints Row: The Third zal je niet snel vervelen

Deze game geeft wat de mensen willen en bewijst dat geweld en sex in een game de gouden combinatie zijn tot veel vermaak. Je zal Saints Row niet zo snel zat worden en het is zo makkelijk om even die game op te starten en wat chaos te creëren. Je kan ook vrienden uitnodigen in de stad om zo samen met elkaar flink lol te trappen en elkaar aan gort te schieten. De game zelf biedt sowieso al meer dan 10 uur gameplay met de storyline en hier kun je gerust nog eens 15 uur bij optellen als je de side-missions meerekent. Dan hebben we het alleen nog niet eens over de value die je uit de game kunt halen door puur in de stad jezelf te vermaken. Je haalt met Saints Row dan ook een game in huis die je echt heel veel uren plezier zal geven en is dat uiteindelijk niet waar een goede game om draait?

Conclusie

Combineer een pretpark voor volwassenen met over-the-top actie en veel geweld en sex; dan heb je Saints Row: The Third. Een game die als geen ander weet hoe belangrijk het is voor een gamer om je te kunnen vermaken en zo dan ook heel veel uren speelplezier biedt. Hier en daar is er wellicht wat afgekeken bij Grand Theft Auto maar dat is alleen maar goed, de game biedt namelijk nog steeds een eigen stijl. De stad had wel wat levendiger gekund en de kunstmatige intelligentie van vijanden en je team kan soms irriteren. Ook de bugs zijn hier en daar wat lastig maar vallen te verwaarlozen. De game probeert in een notendop niets anders dan een leuke game te zijn en daar is het dan ook met vlag en wimpel in geslaagd.

Pluspunten

• Enorm hoge replay-waarde
• Prachtige stad
• Geweldige soundtrack
• Geweld all over the place
• Veel mogelijkheden in de stad

Minpunten

• Onstabiele frame-rate
• Irritante texture pop-ups
• Soms wat geforceerde humor
• Verhaal niet al te interessant
• Cover-systeem ontbreekt waardoor mechanics wat ouderwets aanvoelen