Review The Elder Scrolls V: Skyrim – We hebben er een lange tijd op moeten wachten, maar het vijfde deel in The Elder Scrolls serie is eindelijk gearriveerd. Bethesda heeft met haar langlopende serie de definitie van de Westerse open wereld RPG gezet en hoopt met Skyrim de genialiteit van de voorgaande delen te overtreffen. Met draken als de grote catch van Skyrim heb ik mijn zwaard, schild en spreukenboek opgepakt om de ijzige toendra’s van Skyrim te verkennen. Is het Bethesda gelukt om wederom een meesterwerk af te leveren, of is Skyrim het zwarte schaap van The Elder Scolls? Je leest het in deze review!

Vaste formule

Skyrim begint net als alle andere Elder Scrolls delen met jou als gevangene op weg naar je executie. Al snel kom je erachter dat je niet zomaar iemand bent, maar de uitverkorene. Jij bent de legendarische Dovahkiin of Dragonborn, een krachtige krijger die de taal van de draken kan spreken. En laat het nou net zijn dat na honderden jaren van afwezigheid de grote vliegende reptielen terug zijn. Nadat je jouw eigen personage hebt aangemaakt en hebt gekozen uit de vele customization mogelijkheden is het tijd om op een episch avontuur te gaan!

Het verhaal van Skyrim is redelijk voor de hand liggend. In het hoofdverhaal ga jij opzoek naar antwoorden. Waarom zijn de draken terug en waarom ben jij de Dragonborn? Het verhaal wordt goed verteld en er zijn meer dan genoeg redenen om de main quest als prioriteit te stellen. Maar de echte sterren van Skyrim zijn de velen side-missies die overal in Skyrim zijn te vinden. Uiteraard zijn er de welbekende guilds die werk voor je hebben liggen, maar daarnaast hebben veel meer NPC’s de hulp van de Dovahkiin nodig. De side-missies variëren van goed tot fantastische dialogen en zijn vaak nog beter uitgewerkt als het hoofdverhaal. De game weet goed serieuze met leuke missies af te wisselen en geeft je genoeg ruimte om te kiezen welke missie je wanneer wilt doen.

Ten strijde!

De meeste missies zullen van je eisen dat je iets ophaalt of iemand afmaakt en dit leidt vaak tot het nodige dungeon crawlen. Waar in Oblivion veel dungeon lay-outs gerecycled werden, heeft in Skyrim elke dungeon aandacht gekregen en lijkt er geen één op elkaar. Een grote verbetering op Oblivion aangezien het daar voorspelbaar werd wat er om het volgende hoekje zat. In Skyrim blijft het verrassingselement hoog. Dat elke dungeon anders is heeft er wel toe geleid dat er meerdere kleine kerkers zijn. De belangrijkste zijn nog steeds groot van formaat.

Eenmaal aangekomen in die dungeons is het tijd om je wapen te trekken en daar is in Skyrim dit keer meer diversiteit dan ooit. Spreuken, schilden, zwaarden, bijlen, bogen, alle vormen van wapens zijn van de partij. Tel hierbij op dat je spreuken en zwaarden kan dual-wielden en je zult er al snel achter komen dat je precies kan spelen zoals jij wilt. Het vechten in Skyrim is niet heel anders als in eerdere Elder Scrolls games. Je speelt de game nog steeds vanuit de eerste persoon en vanuit dat perspectief vuur je spreuken af en sla je weergaloos met je zwaard in het rond.

Kijk op naar de sterren

Het vechten in Skyrim is over het algemeen van hoge kwaliteit. Vooral pijl en boog en spreuken voelen beter dan ooit. Je voelt je met een spreuk in elke hand werkelijk machtiger dan ooit tevoren. Daarentegen moet gezegd worden dat het vechten met melee wapens nog steeds wat klunzig aan voelt. Het is zeer zeker een verbetering op Oblivion en dit komt vooral door de toffe finishing moves die een bruut einde maken aan je vijand, maar toch miste ik de impact van je wapen soms.

Door deze diversiteit zie ik een aantal van jullie al denken, maar ik wil soms magie gebruiken en soms een zwaard en schild, hoe zit dat dan in Skyrim? Bethesda heeft ervoor gekozen het klasse systeem in Skyrim geheel overboord te gooien. Je kiest niet langer aan het begin van de game een klasse die bepaald hoe jij moet spelen in de game, maar jij bepaald naarmate de game vordert hoe je wilt spelen. Gebruik je veel magie, dan gaat je magie omhoog, en gebruik je veel een schild, dan gaat je block omhoog. Jij bepaald hoe je speelt!

Uiteraard is het level systeem niet verdwenen, maar wel verandert. Door je skills te verbeteren zal je uiteindelijk stijgen in levels en met elk level krijg je twee keuzes. Je zult moeten kiezen of je health, magic of stamina wilt verhogen en je mag een perk kiezen. Deze perks zijn verdeeld in verschillende talent trees, van destruction magic tot aan smithing tot aan lockpicking. Het level systeem voelt velen malen beter aan als die van Oblivion.

Een illusie van perfectie

Skyrim is zonder twijfel een prachtige game. Het komt vaak genoeg voor dat je aan het dwalen bent door de wereld en je even stil staat om van het uitzicht te genieten. Door het bergachtige landschap van Skyrim is er genoeg te zien en blijven de omgevingen je verrassen. Er is sneeuw, maar er zijn ook heet waterbronnen en dichtbegroeide bossen. De grote wereld van Skyrim is prachtig in opzet, maar soms valt de game plat op zijn gat. Zo heeft de game nogal last van framerate drops, texture pop-ups en hebben we onze PS3 een aantal keer moeten afsluiten omdat de game was vastgelopen. Dit is allemaal begrijpelijk aangezien de wereld zo groot is en het bederft de ervaring absoluut niet, maar het haalt je wel uit de illusie van de wereld en dat is iets dat Skyrim zo goed tot leven weet te wekken.

Nog irritanter is het gebrek aan hersens van de vijanden. De NPC’s in Skyrim kennen allemaal persoonlijkheid als ze niet in een gevecht zijn, maar zodra de zwaarden tevoorschijn komen verliezen ze hun grijze massa en stormen ze blind op elkaar af. Het is jammer dat bandieten niet omgepraat of geïntimideerd kunnen worden. Als ik al vijf tovenaars heb doorboord met ijspegels dan zal de zesde niet aarzelen om me als nog aan te vallen. Dit neemt niet weg dat de gevechten in Skyrim van hoge kwaliteit zijn, maar ze draaien iets te vaak uit tot tactiekloze ram festijnen.

Episch, Epischer, Epischt

Als laatste zijn daar dan nog de meest epische momenten van de game, namelijk de gevechten met de draken. De eerste keer dat je zo’n reus zal tegenkomen is het woord episch eigenlijk te zwak om het gevoel dat je krijgt te omschrijven. Met hulp van de wachters en andere lui ga je de draken te lijf en als het beest eenmaal dood is slaak je een diepe zucht, een moment om voor altijd te onthouden. Door draken te verslaan verdien je draken zielen waarmee je nieuwe shouts kunt unlocken. Deze shouts zijn krachtige woorden die elk personage kan leren. Of je nou warrior of mage bent, vuurspuwen kunnen ze allemaal.

Naarmate de game vordert verliezen deze gevechten wel hun momentum, mede omdat de draken zelf weinig tot geen bedreiging meer vormen. Maar over de toendra lopen en uit het niets die schaduw over je heen zien gaan wetend wat er gaat komen, dat is en blijft een speciaal gevoel.

Conclusie

The Elder Scrolls V: Skyrim is letterlijk en figuurlijk een beest van een game. Het is zo makkelijk rond te dolen in de wereld om er vervolgens achter te komen dat je al vijf uur aan het spelen bent. De fantastische quests en prachtige wereld zorgen ervoor dat je terug wilt blijven komen. De game kent zijn gebreken die vooral vorm krijgen door domme AI van de vijanden en framerate drops, maar dit neemt de kracht van de game niet weg. Het nieuwe leveling systeem, de vele mogelijkheden, de driehonderd dungeons… het zorgt er allemaal voor dat dit voor mij dé game van het najaar is. Doe jezelf een plezier en betreedt de wondere wereld van The Elder Scrolls V: Skyrim.

Pluspunten

  • Prachtige wereld
  • Driehonderd dungeons
  • Goed verhaal
  • Je blijft terug komen door vele side-missies
  • Speel zoals jij dat wilt
  • Draken zijn episch

Minpunten

  • Domme AI van vijanden
  • Bugs, glitches, freezes etc.
  • Melee combat niet zo goed als ranged