Games gebaseerd op anime series doen het tot op heden niet al te best in Nederland. Diverse anime series als Naruto en Dragon Ball Z kennen al hun digitale tegenhanger in diverse games, maar geen van allen weet ons echt te verbazen. Namco Bandai probeert het nu nog een keer maar dan met een wat onbekendere anime, namelijk Saint Seiya. Wij kregen alvast de kans om een vroege blik te werpen op de titel en of dat is bevallen, dat lees je in deze preview!

Japans

Het eerste wat je moet weten over Saint Seiya is dat Namco Bandai er alles aan heeft gedaan de game zo getrouw aan de anime te houden als mogelijk, met alle gevolgen van dien. Dit houdt dus ook in dat de game volledig in het Japans gesproken is en dat er geen opties zijn voor een Engelse vertolking.

Gelukkig krijgen we wel subtitles op het scherm getoverd in het Engels, maar deze subtitles zijn eigenlijk niet voldoende als je midden in een intens gevecht het verhaal ook wil blijven volgen. De subtitles zijn namelijk niet echt pontificaal geplaatst, maar eerder weggewerkt in een hoekje alsof ontwikkelaar Dimps er vanuit ging dat het Japans ons wel goed zou afgaan.

Griekse mythologie

Mits je het Japans eenmaal onder de knie weet te krijgen en een balans kan vinden tussen het uitdelen van rake klappen en het vluchtig lezen van de ondertiteling, zal je erachter komen dat Saint Seiya gebaseerd is op de Griekse mythologie, met een vleugje futurisme.

De story mode neemt ons, de Saints, mee door een tocht door twaalf verschillende tempels met elk hun eigen uitdagingen en vijanden. Elk level bestaat eigenlijk uit dezelfde lay-out. Je vecht je een weg door verschillende niveaus van vijanden heen, welke steeds sterker worden, totdat je bij een mini boss battle komt. Mits je deze weet te winnen kom je vervolgens uit bij de eindbaas van het level die je eerst grandioos in elkaar mept, voordat jij er eindelijk achter komt hoe je dit moet voorkomen.

Elk van deze eindbazen is gebaseerd op de tempel waarin deze zich bevindt en deze zijn ook weer gebaseerd op de Griekse goden en de mythologie. Zo was de eerste eindbaas die we tegen komen een vijand die aardig wat weg had van een ietwat beschaafdere minotaurus, welke je dan ook bij de hoorns moet grijpen om deze te stoppen.

Gevechten

De lay-out van de game is dus vrij eenvoudig en alhoewel de lay-out ook ondersteund wordt met een verhaallijn, gaat het eigenlijk voornamelijk om het uitdelen van rake klappen. Dit doe je door de Saint te besturen die je aan het begin van het level te besturen krijgt, wat ook weer verschilt per tempel.

Elke van de in totaal vijf Saints die je kan spelen heeft weer zijn of haar eigen vaardigheden en vechttactieken. Zo zijn er de traditionele strijders die alles met hun vuisten oplossen, maar ook een lieftallige dame met een stalen ketting die een eigen, vrij moordlustige, wil heeft.

Al lijkt dit op het eerste gezicht voor veel variatie te zorgen blijkt uiteindelijk dat elk personage eigenlijk wel hetzelfde is in het gevecht. De speciale aanvallen waarbij je gebruik maakt van je ‘cosmo’ zijn allemaal ongeveer even sterk en elke Saint bevat dezelfde set aan stats alvorens deze te verbeteren na het voltooien van een level.

Level up!

Dit laatste zien we natuurlijk bij talloze andere games ook terug, maar bij Saint Seiya werkt het principe iets anders. Het voltooien van een level zorgt ervoor dat je personage waarmee je dit level hebt voltooid XP punten krijgt. Dit niet alleen, maar je krijgt ook zogenaamde CP om te spenderen, welke je kan investeren in het verbeteren van je basis stats als energy, cosmo, attack, defence en ga zo maar door.

Je moet hier echter slim mee omgaan aangezien je de CP ook moet toepassen op de ontwikkeling van je speciale aanvallen, evenals het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden. Deze laatste opties kost aardig veel punten en om deze vrij te spelen zal je vaak je punten moeten bewaren, wat weer als gevolg heeft dat het daarop volgende level een stuk lastiger wordt.

Graphics en sound

Een game draait tegenwoordig niet meer alleen om de gameplay, het oog en het oor willen namelijk ook wat. Wat betreft dit laatste zit het in Saint Seiya wel snor met de bekende Japanse achtergrond muziek die je gedurende de game om je oren vliegt.

Het grafische aspect gaat eigenlijk dezelfde richting op als de gameplay, het staat en het is functioneel, maar het had allemaal wat beter gekund. Omgevingen zijn weinig tot niet van elkaar te onderscheiden en als elk level zo’n beetje dezelfde indeling heeft zou je toch verwachten dat er een erg mooie omgeving te bouwen valt. Dit is helaas niet het geval en dat zorgt ervoor dat je bij Saint Seiya al erg snel er de brui aan geeft.

Voorlopige conclusie

Saint Seiya zal een verademing zijn voor de echte die-hard anime fans die ook nog eens vertrouwd zijn met de serie en de Japanse taal. Ben je dat alleen niet; dan kunnen we je eigenlijk niet met een goed geweten de game aanraden. Dit om de simpele reden dat het verhaal compleet langs je heen vliegt en de game zelf een vrij standaard patroon volgt wat al gauw tot verveling zal leiden. De game is gelukkig nog niet uit dus er is nog een hoop tijd om de boel drastisch te verbeteren, maar of dit ook gaat gebeuren is nog maar een kwestie van afwachten.