Review: Catherine – Het woord ‘uniek’ is tegenwoordig steeds zeldzamer geworden in de game-industrie. Veel titels kopiëren elkaar of herhalen hun eigen succes met een ongeïnspireerd tweede deel. Ik was dan ook opgelucht met de komst van Catherine. Deze puzzelgame van Atlus en de mannen achter de Persona games ademt innovativiteit en passie. Met zware liefdes en levens thema’s probeert Catherine een intrigerend verhaal te vertellen met puzzels als nachtmerries van het hoofdpersonage. Is deze seksueel getinte puzzelgame het spelen waard, of hoef je voor Catherine je niet op te winden? Je leest het in deze review.

Nachtmerries, dilemma’s en onenightstands

In Catherine speel je als Vincent, een tweeendertigjarige man die in een lange relatie zit met zijn vriendin Katherine. Vincent valt al snel in een dip en heeft een hoop drank nodig nadat hij de avond daarvoor een afschuwelijke nachtmerrie heeft gehad. Hij moest een toren beklimmen en als hij viel dan stierf hij…in het echt. Na flink wat biertjes, whisky’s, sake’s en cocktails komt er een mooie jonge meid bij hem zitten die na een goed gesprek lijkt op de perfecte meid voor Vincent. Van het een komt het ander en volgende ochtend word hij wakker naast deze bloedmooie meid die Catherine heet. En als je denkt dat ik daar nou een tik fout maak, nope, ze vriendin heet Katherine en degene met wie die vreemd gaat heet Catherine. Al snel lopen dingen uit de hand en geruchten gaan rond dat veel jongemannen die vreemd gaan dood blijken te gaan. Gaandeweg probeer jij uit te vogelen wat er aan de hand is, hoe je de situatie aan moet pakken en wat die nachtmerries in godsnaam betekenen.

Laat ik maar met de deur in huis vallen, het verhaal van Catherine is wellicht het beste videogame verhaal wat je dit jaar gaat spelen. Een gewaagde uitspraak, maar als je eenmaal aan de game begint wil je weten hoe het verder gaat en wat er allemaal aan de hand is. Dat alles seksueel getint is helpt hier natuurlijk ook wel gedeeltelijk aan mee, maar alle personages zijn goed uitgewerkt, interessant en hebben wat te vertellen. Geen een NPC is een opvulling van de omgeving. Tel daarbij op dat het script geloofwaardig en ongelofelijk goed is geschreven en je hebt in een klap een fantastisch verhaal voor je kiezen.

Een morele zaak

Hier komt nog eens bij dat jij controle hebt over het verhaal. Door vragen te beantwoorden die de game je stelt en keuzes te maken zoals wat je Catherine of Katherine terug sms’t op je mobiel, bepaal je hoe het verhaal loopt en hoe Vincent reageert in bepaalde situaties. Het verhaal besturen is onderdeel van de gameplay die grofweg in twee segmenten is verdeeld. De helft van de game zal je in een bar doorbrengen. In deze bar kan je rondlopen en praten met de personages die naar binnen en buiten gaan. Zo kom je steeds verder in het verhaal en door te kiezen om aardig of onaardig tegen vreemden te zijn zal je moreel omhoog of omlaag gaan. Ook zal je af en toe een sms’je van Catherine of Katherine ontvangen die je kan beantwoorden met bepaalde zinnen. Keuzes genoeg hier.

Een Japanse bar is natuurlijk geen bar als er geen arcade kast staat. Op deze kast kun je het spel Rapunzel spelen die dezelfde gameplay kent als die van in je nachtmerries. Een manier om te oefenen en technieken uit te proberen zonder de druk om retry’s te verliezen.

Nachtmerries over blokken

Eenmaal klaar in de bar is het tijd om naar huis te gaan en begint het andere gameplay segment. Elke avond zet je het hem natuurlijk op een drinken want, leuke toevoeging, hoe meer dronken je bent hoe sneller je in je droom beweegt. Eenmaal in een diepe slaap begint het puzzel gedeelte van de game. Vincent moet elke nacht een toren beklimmen en zijn grootste nachtmerries doorstaan. Al klimmend valt de onderkant van de toren steeds verder naar beneden en het is dus een race naar de top. Door blokken te verplaatsen en slim te verschuiven zal je steeds verder komen en uiteindelijk de top bereiken.

Elke nacht zullen de torens moeilijker worden en zullen verschillende type blokken en vallen geïntroduceerd worden. Elke nacht zal je dus opnieuw rekening moeten houden met iets nieuws. In het laatste level van een avond word de druk nog eens opgevoerd door een nachtmerrie achter je aan te sturen die je voor zal moeten blijven.

 Het puzzelconcept is erg interessant. Zeker de vergevorderde levels vereisen bepaalde technieken van je die je leert door tegen andere vervloekte te praten in de kleine tussen hubs tussen de torens door. Op een lage moeilijkheidsgraad valt de gameplay alleen plat op zijn gat door eentonigheid en te weinig uitdaging. Op een hoger niveau worden de torens een stuk moeilijker en zal je regelmatig dood gaan. Het kwam vaak genoeg voor dat ik uit frustratie me controller wilde neer kwakken. Alhoewel de game soms oneerlijk is in hoe snel je moet denken is het wel belonend als je de top uiteindelijk toch haalt.

Anime stylo

Iets wat natuurlijk meteen opvalt is de stijl van de game. Catherine is compleet in Japanse anime stijl gemaakt. De in-game graphics zijn van hoge kwaliteit en gaan over in prachtige anime cutscenes. Wel betrapte we de game af en toe op een lelijke texture, maar dat is zo vergeven.

De soundtrack van de game past prima bij de sfeer die het probeert op te roepen. Vooral het bar thema zal je nog wel een tijdje bij blijven. De voice-acting is van een ongekend niveau en kan zich makkelijk meten met het niveau van een Uncharted. Qua presentatie is Catherine tot in de puntjes uitgewerkt.

Uitdaging voor jezelf of met een vriend

Ben je eenmaal door het verhaal heen en heb je alle acht verschillende eindes gezien, dan ben je nog niet klaar met Catherine! Je hebt namelijk nog de toren van Babel uitdagingslevels. Aan het einde van elke toren in het hoofdverhaal krijg je een rating en door gouden ratings te krijgen unlock je de Babel uitdagingen. Dit zijn torens die al je blokschuifvaardigheid vereisen. Je mag een dikke veer in je kont steken weet je de vijf stages van de Babel uitdaging uit te spelen. Leuke toevoeging dat je deze levels in co-op kan spelen.

Conclusie

Van Catherine is er maar eentje op de PS3 en piekt het verhaal je interesse en ben je niet bang voor een beetje puzzel uitdaging, dan mag je Catherine niet laten liggen. Ondanks dat de gameplay eentonig is op easy en soms onvergefelijk op een hogere moeilijkheidsgraad is de voldoening van de top van een toren bereiken groot. Qua presentatie tot in de puntjes verzorgd en er is in principe genoeg om voor terug te komen. Maar zoals al eerder gezegd, het is wel een game waar je van moet houden.

Pluspunten

  • Goed uitgewerkte presentatie
  • Een van de beste verhalen dit jaar
  • Prachtige cutscenes
  • Belonende gameplay…

Minpunten

  • …die alleen niet goed in balans is
  • Hier en daar lelijke texture

http://playsense.nl/images/file/img_4f33f49bb132b.jpg