Review: Tom Clancy’s Ghost Recon: Future Soldier – Tegenwoordig is het steeds lastiger om een ijzersterke game neer te zetten in het shooter genre, zonder compleet weggeblazen te worden in de ranglijsten door titels als Battlefield en Call of Duty. Een serie die echter al minstens net zo lang meedraait als deze twee giganten is de Ghost Recon reeks, waarvan onlangs weer een nieuw deel is verschenen. Maar of Future Soldier mans genoeg is om zich te bewijzen tussen al deze concurrentie, dat lees je in deze review!

Futuristische snufjes

Ik wil niet al teveel van het verhaal van Future Soldier verklappen, dus dat laat ik over aan de onderstaande trailer. Wat ik jullie wel kan vertellen is dat een hoop games iets kunnen leren van de campagne van deze Ghost Recon titel. Ik heb me echt missie op missie vermaakt met steeds vernieuwende uitdagingen, nieuwe gameplay elementen en spectaculaire gevechten.

http://youtu.be/SvhrAwNQskA

Al deze zaken worden aan de man gebracht door middel van allerlei futuristische snufjes, die nog wel zo realistisch zijn dat je niet denkt dat de boel zich minstens in het jaar 3012 moet afspelen. Zo hebben we de beschikking over een vliegende drone die ook te land wat teweeg kan brengen, recon granaten die alle vijanden haarfijn aantonen, een camouflage mechanisme dat je nagenoeg onzichtbaar maakt en zo kunnen we nog wel even door gaan.

Al deze snufjes komen stuk voor stuk in de missies aan bod, zodat je eigenlijk overal flink mee kan aankloten. Dit komt ook naar voren in de pre-missie selectie van de te gebruiken gear. De baas geeft uiteraard wat tips omtrent de beste wapens voor de situatie, maar als jij van mening bent dat een dikke shotgun en een machinegeweer veel handiger zijn dan een sniper en een pistool met silencer, dan is dat jouw keuze.

Knallen met die hap

Iets waar veel games de fout in gaan zodra er futuristische zaken aan bod komen, is dat de developers iets té fanatiek worden met de snufjes en het compleet overboord gooien. Het resultaat? Een Michael Bay-esque spektakel van pak ‘m beet drie uur waar alles in explodeert wat ook maar enigszins onder de categorie brandbaar valt. Future Soldier weet deze “alles moet KAPOT” momenten goed te doseren en dit zorgt voor een zeer indrukwekkende single player ervaring.

Iets wat hier goed aan bijdraagt is het feit dat je teamgenoten voor de verandering geen complete randdebielen zijn. Men luistert naar je, zoekt dekking, haalt geen idiote moves uit die alle alarmbellen bij de vijand doen rinkelen en ze werken erg goed samen als jij gewoon compleet lak aan ze hebt. Sterker nog, het was vaker ik die als een kip zonder kop op een vijandelijke guerrilla inliep, waarna mijn A.I. buddies mij weer uit de shit konden helpen.

De hulp van de computergestuurde kameraden komt al helemaal erg mooi naar voren in het systeem wat ik heb omgedoopt tot ’tag-em-and-bag-em’, want dat klonk wel tof. Het principe is al even tof als de naam. Door gebruik te maken van het vizier op je wapen, of het ‘eye in the sky’ van de drone, kan jij vijandelijke troepen aanvinken om een gesynchroniseerde killshot met maximaal vier mensen uit te voeren. In het geval dat er vier man de sjaak is zal jij zelf het eerste schot lossen en volgt de rest, bij drie man wacht jouw squad op jouw bevel.

Bij het uitvoeren van deze manoeuvre blijven de teamgenotes netjes in hun dekking, laten ze zich niet aan alle vijanden zien en doen ze er alles aan om aan jouw bevel te voldoen. Lukt het echter niet om een goede line of fire te creëren krijg je dit ook gewoon te horen en wordt de actie afgeblazen. Je team neemt geen onnodige risico’s en dit draagt enorm bij aan het gevoel dat je echt tactisch bezig bent.

Co-op en multi

Mocht de ruim 10 uur durende single player nog niet genoeg Future Soldier voor je zijn is er goed nieuws. De complete campagne is namelijk ook in co-op modus te spelen met maximaal vier man. Dit versterkt nog meer het tactische aspect van de singleplayer, aangezien je nu ervoor moet zorgen dat er niemand sneuvelt en dat niemand zo lollig is om met een dikke machine gun te gaan knallen als er voorzichtig een hinderlaag moest plaatsvinden.

De multiplayer biedt nog veel meer content, met in totaal vier modi waar weer flink in geknald kan worden. Ook in de multiplayer kom je er niet makkelijk vanaf met een ‘run & gun’ strategie en zal je toch echt moeten samenwerken. Elk type speler kan niet zonder de hulp van de ander, dus aan egoïstische spelers heb je bijna niks. Gelukkig komt iedereen hier snel achter en leert iedereen het spelletje mee te spelen, wat mij erg meeviel.

Onder de modi hebben we natuurlijk het standaard Death Match model en een variant op het bekende Capture the Flag, maar de modi die Future Soldier onderscheiden van de massa zijn toch wel de Saboteur en Decoy modi. In Saboteur is er één bom in het speelveld die jij met jouw team naar het vijandelijke hoofdkwartier moet zien de krijgen. Degene die de bom draagt wordt hierdoor enorm traag en kwetsbaar, wat dus inhoudt dat de rest deze speler moet beschermen.

In Decoy maakt men het nog een stukje lastiger. Denk hier aan een Capture the Flag model, maar met slechts één echte basis. De overige twee zijn dus de zogenaamde decoy doelen waar je niks aan hebt. Het team dat het echte doel in handen krijgt en die positie weet te behouden wint het gevecht. Ook hier is coördinatie tussen de teamgenoten van essentieel belang en rambo wannabe’s zullen ook weinig aan deze game vinden.

De overige zintuigen

Met de voortdurende afwisseling qua actie en de zeer vermakelijke multiplayer, co-op en singleplayer modi zou je je nog afvragen wat er eigenlijk mis kan gaan. Helaas is er altijd een ‘maar’ momentje, wat hier ook het geval is. Zo zijn je teamgenotes zeker geen halve tamme steroïde slikkende mensapen, maar als je je door een klein doolhof heen moet werken om vervolgens op een vaste positie te breachen, is het meer dan eens voorgekomen dat het zo’n tien à twintig minuten duurde voordat deze A.I. kameraden eindelijk hun positie hadden gevonden.

Ook grafisch laat de game het afweten tegen high-budget titels die we de afgelopen tijd hebben zien verschijnen. De game ziet er over het algemeen strak uit, maar ik had het gevoel dat de devs het oog voor detail thuis hadden laten liggen. Zo beweegt het water niet als je je hierin voortbeweegt en zijn sommige textures en achtergronden enorm ruw en onafgewerkt. Het gaat hier niet om incidentele momenten, maar om zaken die eigenlijk de hele game te zien zijn en dat is zonde. Een beetje polijsten aan het einde had een hoop gescheeld.

Qua geluid zit de boel dik in orde. Het enige wat hier nog op aan te merken valt is het lip-syncen in cutscenes. Hier is Future Soldier niet altijd even sterk in, met af en toe afwijkingen van een seconde tot afwijkingen van een paar secondes. Dit is vrij storend en geeft wederom het gevoel dat men gewoonweg geen zin had om de boel nog even netjes af te ronden.

Conclusie

Al met al is Tom Clancy’s Ghost Recon: Future Soldier een zeer vermakelijke titel met een flinke lading aan content. Met een singleplayer modus van ruim tien uur, welke ook nog eens te spelen is met je vrienden voor een compleet nieuwe ervaring. En als finishing touch, de vermakelijke multiplayer, zet Ubisoft een zeer net product neer. Het is dan ook zonde dat er hier en daar door ogenschijnlijke gehaaste praktijken zaken tekort komen, waaronder het grafische geweld en enkele gameplay elementen.

Pluspunten

  • Vermakelijke singleplayer
  • Veel afwisseling
  • Zat te doen
  • Teamgenoten zijn geen idioten en daadwerkelijk nuttig…

Minpunten

  • …maar hebben helaas af en toe nog wat terugvallen
  • Slechte lip-sync in sommige cutscenes
  • De afwerking laat wat te wensen over