Hands-on: Darksiders II

Hands-on: Darksiders II – Begin 2010 kwamen THQ en Vigil Games met de eerste Darksiders, waarin we kennis maakten met War, welke één van de vier ruiters van de Apocalypse is. De game werd door velen positief ontvangen en ook door ons en wij kijken dan ook erg uit naar de sequel, die eind juni moet gaan verschijnen. Op de GamesCom zagen we Darksiders II al even in actie en daar werden we blij van, maar een tijdje terug kregen we de mogelijkheid om de game een paar uur te spelen. Gevolg: nu kijken we nog meer uit naar de titel.

Nu geen War, maar Death en hij is totaal anders

In het origineel volgde je het verhaal van War die toen er van verdacht werd voor het starten van de Apocalypse. Onschuldig dat War was ging hij naar de Aarde om daar de echte dader te vinden. In deel twee mag je een ander verhaal en hoofdpersonage verwachten. Dit is Death en een broeder van War. Death is tot op het bot en zijn kale schedel gemotiveerd om te bewijzen dat de Council, welke over het evenwicht van de drie werelden (hel, hemel, mensenwereld) waakt, het volledig mis hebben. Het vervolg speelt namelijk ongeveer rond dezelfde tijd af als de voorganger. Death moet hiervoor door allerlei kerkers en omgevingen doorzoeken naar antwoorden. Een van deze locaties, zoals we het ook kunnen noemen heet de Maker’s Realm.

Dit was het gebied wat wij op ons bord kregen tijdens de hands-on sessie en bevat verschillende puzzels en opdrachten. Als snel merkten we dat Death een totaal andere ruiter is dan War. Terwijl War vrij lomp overkwam en het vooral moest hebben van zijn brute kracht is Death veel wendbaarder en vlugger in de aanvallen die hij doet. Liep War met zijn zwaard, de Chaoseater, rond… is het Death die ja, hoe kan het ook anders, met een zeis rond loopt. Echter heeft hij er niet één, maar twee. Hiermee slaat hij razendsnel om zich heen en kun je er diverse aanvallen mee uitvoeren. Het gaat dus een stuk sneller, maar ook hij heeft nog een groot secundair wapen. Dit was bij ons aan het begin van de demo een grote hamer, welke ook weer een eigen speelwijze heeft.

Deze hamer kun je veel gebruiken, maar later in de game kun je deze weer inwisselen voor een ander wapen. Denk bijvoorbeeld aan een bijl, welke we tijdens het spelen gaandeweg aantroffen. Ook dat levert weer ietwat andere gameplay op. Dit vanwege dat ieder wapen zijn eigen actie heeft en naarmate je verder in de game komt zul je er steeds meer kunnen doen. Deze zijn dan weer onderverdeeld in verschillende soorten aanvallen die oplopen van lichte tot zware aanvallen. Bij het vechten zul je veel schade toebrengen aan de vijand en na afloop zul je een finishing move kunnen uitvoeren. Ook hierbij zie je dat Death een totaal ander personage is, want het gaat bij hem in een veel hoger tempo.

Meer verticaliteit en een hoger tempo

Qua wapens lijkt het er op dat er meer variatie aanwezig zal zijn en dat komt niet alleen door de wapens zelf, maar daar later meer over. In Darksiders II zal je flink wat af moeten puzzelen om zo op het punt te geraken, waar jouw uiteindelijke doel is. Hiervoor moesten wij tijdens onze speelsessie de Maker’s Realm doorzoeken en door dit te doen zagen we gelijk een nieuw aspect in de gameplay. Het komt neer op veel meer verticaliteit en dat betekent dat je veel zult klimmen en wallruns zal moeten uitvoeren. Essentieel om zo de items te verzamelen, waarmee je de puzzels kan oplossen. Zo zal je sleutels moeten vinden om deuren te openen en dit allemaal met elkaar gecombineerd. Soms waren we toch even aan het zoeken waar we heen moesten springen of via een muur moesten rennen.

Het klimmen met Death gaat vrij gemakkelijk en is eigenlijk zoals je het vaker ziet in andere games. Gewoon op X drukken en klimmen maar. Het via de muren rennen wijkt niet veel af van wat die ene Perzische prins altijd deed. Je ziet een muur en rent er naar toe en vervolgens rent Death op een atletische manier via de muur. Timing is dan wel belangrijk, want soms moet je via een muur naar een bewegend object springen. Als dit niet lukt val je naar beneden en ben je dood. Nee, dood kun je niet gaan, want je bent Death, maar je zult wel weer vanaf het laatste checkpoint moeten beginnen. De gedeeltes met de wallruns waren soms vrij pittig, omdat je snel van richel naar richel moet gaan en je moet dan het momentum vasthouden.

Dit is overigens niet alleen tijdens het rennen via de muren, maar ook bij het gebruik van de Deathgrip. Dit is een wapen en hulpmiddel tegelijkertijd, waarmee je getimed van en naar bepaalde ringen, zoals we deze even noemen moet slingeren. Echter als je aan deze ring hangt en verder gaat moet je vlug op de juiste knop drukken, zodat Death meer vaart maakt en de muur vast kan pakken. Dit kan bijvoorbeeld een muur zijn waar planten aan groeien, waaraan Death zich aan vast kan houden. Dit is ook iets wat we in andere titels eerder hebben gezien (God of War) en voelt vertrouwd aan. Daarnaast kun je de Deathgrip ook gebruiken om vijanden naar je toe te trekken om ze zo te raken. Dit kan zowel in de lucht als op de grond en is dus erg handig.

Het vaker platformen voegt zeker wat toe aan de spelervaring en was nog best uitdagend. Soms was het duidelijk te merken dat dit nog een vroege versie was, maar over het algemeen werkte het prima. Naast dat je veel moet klimmen en wallruns moet doen zijn er ook de puzzels die verspreid zijn door de Maker’s Realm. Zo moesten we een aantal sleutels en kristallen verzamelen en daarbij werden we geholpen door een beer van een vent die ons deed denken aan Oleg uit Saints Row: The Third, maar zijn echte naam is Karn. Hij helpt jou door je soms naar plaatsen te smijten die je normaal niet kunt bereiken of door deuren open te houden, zodat jij jouw weg kan vervolgen. In de uiteindelijke game zul je naast Karn ook door andere personages geholpen worden.

Personages zijn deel van puzzels plus meer RPG elementen

Eén van deze personages is een levend rotsblok, de Custodian, welke voor de helft een lichaam heeft met armen en een hoofd terwijl daaronder een soort bal zit. Hier kun je zelf op klimmen door hem eerst te activeren. Hij transformeert dan tot zijn ware gedaante en vervolgens kan je hem alle kanten op sturen om zo puzzels op te lossen en items te zoeken. Zo rijd je bijvoorbeeld met hem over een knop, zodat hij vast komt te staan. Daarna kun je zijn rechterarm weg schieten naar een bevestiging op een muur verderop. Je zult dan tussen de hand en het lichaam van de Custodian een ketting zien lopen. Hier kun je vervolgens op lopen en de rest van een kerker of gebied gaan ontdekken. Naast puzzels kun je tevens over bepaalde stukken heenrijden, waar Death niet tegen bestand is, zoals lava. Bovendien staat de Custodian ook nog eens zijn mannetje en kan flinke klappen uitdelen aan vijanden.

Stel dat je er niet uitkomt met de puzzels of even niet weet waar je heen moet dan zal een vogel die veel weg heeft van een kraai jou de goede richting op sturen. Verder zie je hem bij het openen van deuren verschijnen voor eventuele hulp, maar echt nodig was het niet. Toch is hij één van de Death Companions en deze kom je dus in meerdere vormen tegen dan alleen als vogel. In Darksiders II ben je ten opzichte van het origineel vaker aan het klimmen en puzzelen om verder te komen, maar het vechten blijft belangrijk. De ontwikkelaar lijkt daar een goede balans in gevonden te hebben. Tevens hebben ze meer RPG elementen toegevoegd aan de game. Na gevechten zie je namelijk voorwerpen liggen op de grond en dit is geld of nieuwe uitrusting en denk dan aan wapens en kleding. Qua wapens vind je verschillende versies van klauwen, bijlen en andere wapens. Elk wapen heeft een eigen kracht of zelfs meerdere per stuk, zoals ijs, vuur of stroom. Ook zit er verschil in de hoeveelheid schade ze veroorzaken wat motiveert om te zoeken naar betere versies.

De kleding die je vindt kunnen nieuwe laarzen zijn of een ander harnas en deze hebben elk zo hun eigen eigenschappen, zoals hoeveel bescherming het bijvoorbeeld zal bieden. Je kunt er dus op los looten, maar hoe diep dit precies gaat moeten we nog zien. Een ander aspect wat we normaal in RPG’s zien zijn de extra aanvallen die je kunt uitvoeren door middel van magie. Zo kun je een groep kraaien of levende doden inroepen en deze op de vijand afsturen. Er is een aardig rijtje aan deze vaardigheden, welke je via een skilltree kunt vrijspelen door de verdiende skill points in te zetten. Je zult in de uiteindelijke game niet alles kunnen unlocken en zo zul je een keuze moeten maken in wat voor klasse je bent.

Voorlopige conclusie

Na een paar uur puzzelen, klauteren, vechten en via muren rennen kwamen we aan het einde uit bij een groots gevecht, waar Death op zijn paard springt en een groot monster moet verslaan. De epische gevechten te paard keren dus terug en het was gaaf. We vonden het jammer dat we moesten stoppen, want we hadden met veel plezier doorgespeeld. De snellere combat, puzzels, RPG elementen en de verticale gameplay smaakt naar meer. Daarnaast heeft Darksiders II een mooi stijltje en was het grafisch al oké. Soms kwamen we wat bugs tegen, maar Vigil Games heeft nog genoeg tijd om die er uit te slopen. Darksiders II heeft in ieder geval veel potentieel om een hele toffe game te gaan worden, waar je volgens de makers zeker meer dan 20 uur mee bezig bent. Daarnaast is het ook eens een ander soort game die je tegenwoordig niet vaak ziet. Kortom: wij hebben er al zin in!