Impressie: Raven’s Cry – Johnny Depp maakte met de Pirates of the Caribbean films behoorlijk wat furore op het witte doek. Piraten waren weer helemaal terug en bijgevolg ook weer razend populair. Dat komt natuurlijk mede door de charmes van Jack Sparrow en dit leverde uiteraard de nodige games op. Zo is er een game gebaseerd op de films, maar ook een LEGO game die meerdere films bij elkaar gooide. Toch is het geen al te breed genre, wat het voor een ontwikkelaar dan ook erg interessant maakt om het gat op te vullen. Dat doet TopWare Interactive met een nieuwe piratengame die luistert naar de naam Raven’s Cry.

In Raven’s Cry speel je met een geharde kerel die de naam Christopher Raven draagt. Hij heeft een nogal harde jeugd moeten doorstaan, want toen hij jong was werd zijn leefomgeving door een piratenbende aangevallen. De moeder van Christopher werd zonder mededogen naar het hiernamaals gestuurd en hem stond hetzelfde te wachten. Hij werd echter net op tijd meegenomen door een andere kerel. Deze kerel, Marcus, neemt Christopher onder zijn hoede en voedde hem dan ook verder op.

De moord op zijn moeder

De moord op zijn moeder heeft logischerwijs een litteken achtergelaten bij Christopher en dat maakt hem tot een geharde piraat. Hij heeft als volwassene dan ook slechts één doel en dat is wraak nemen op de piraten die zijn moeder vermoord hebben. Interessant detail: de beste man is ook zijn hand kwijt; die is door dezelfde piraten afgehakt en dat heeft in de game de nodige invloed. Met Christopher zul je dan ook verschillende locaties aandoen om uiteindelijk wraak te kunnen nemen op de leider van de bende piraten.

Deze verschillende locaties zijn onder andere Port Royal en Havanna en de ontwikkelaar vertelde ons dat er in de uiteindelijke game nog meer locaties zullen zitten. In deze verschillende steden krijg je in feite de vrijheid om zelf rond te lopen. Je zult altijd missies hebben die je moet vervullen waardoor de game in missiestructuur redelijk lineair is, maar ondanks dat krijg je de vrijheid die je wilt als piraat in een stad. Al snel kregen we dan ook te zien dat Christopher in gevecht raakte met andere piraten. De combat verliep moeizaam, maar dat komt doordat ze in die tijd met zwaarden vochten en wellicht door het missen van een hand is de beste man minder wendbaar en handig dan bijvoorbeeld een assassin uit Assassin’s Creed.

Een piraat met een handicap

Een ander voorbeeld van zijn handicap is bijvoorbeeld dat hij drie pistolen op zijn rug draagt. Na het gebruiken van het pistool gooit hij deze gelijk weg, aangezien hij het wapen niet kan herladen met slechts één hand. Toch brengt zijn handicap ook weer een voordeel met zich mee, want in plaats van dat hij met een stomp rondloopt, heeft hij een heuse haak die niet veel onder doet voor de haak van de beroemde piraat, Kapitein Haak. Deze zal hij dan ook gebruiken op bepaalde momenten, bijvoorbeeld als hij iemand dingen vraagt, maar de persoon niet meteen wil meewerken.

We kregen tijdens de demonstratie een moment te zien waarop Christopher een andere piraat ondervroeg. Dit ging dus vrij moeizaam en na afloop kreeg je de keuze om de piraat te doden of knock-out te slaan. Christopher is een gehard man en je krijgt keer op keer dergelijke keuzes voorgeschoteld die hem nog meer bepalen qua karakter. Alleen waar je normaal gesproken goed of slecht kan zijn, is dat in Raven’s Cry slecht en nog slechter. De enige die hier een beetje over waakt is Marcus, die als morele grens een beetje de gedachten van Christopher bespeelt.

Voorlopige conclusie

Dat kan dus nog interessant gaan uitpakken en we hopen dat de gameplay hetzelfde zal doen. Het concept van de game is namelijk erg tof en het is echt wat nieuws in het landschap van games dat een overbevolking aan first person shooters kent. Aan de andere kant was de gameplay nog niet erg indrukwekkend en ook de steden oogden nogal leeg. Het ontbreekt de game nog wat aan details en dat is, denk ik, de grootste oorzaak van de matige indruk die de game op ons achterliet. Er is echter nog genoeg tijd om er iets moois van te maken en de ontwikkelaar was ontzettend enthousiast, dus in dat opzicht gunnen we ze absoluut een mooi product, mede omdat ze iets proberen te doen in een leeg genre. Raven’s Cry is dus een boeiende titel die nog wel wat ontwikkeltijd kan gebruiken.