Gespeeld: Final Fantasy XV

Gespeeld: Final Fantasy XV – Na de Platinum demo en een korte speelsessie op de E3, kregen we recent de mogelijkheid om eens goed uitgebreid met Final Fantasy XV aan de slag te gaan. In plaats van een kleine demo of afgebakende previewversie, kregen we ditmaal de gehele game tot onze beschikking, waarin we vanaf het beginpunt konden beginnen. Het uitgelezen moment om eens echt goed kennis met de game te maken en dat deed onze eerdere vermoedens bevestigen: Final Fantasy XV is een deftige game in wording.

Een nieuwe richting voor Final Fantasy

De opening van de game begint rustig, want er is geen vuiltje aan de lucht. Toch weet het verhaal zich in de eerste twee uur snel te ontvouwen, waardoor er een bedreigende situatie ontstaat in het land waar Noctis woont. Omwille van spoilers zullen we verder niet in detail treden hoe het Noctis vergaat in de eerste paar uur, evenals wat er allemaal gebeurt dat de aanleiding vormt tot het complete avontuur dat je eind november zult kunnen beleven. Wat gaan we je wel vertellen? Wel, die eerste paar uur die we hebben kunnen spelen gaven zeer duidelijk aan wat je van deze nieuwe Final Fantasy kan verwachten en dat is toegankelijkheid tot de max.

Square Enix benadert dit nieuwe deel als een game die zowel voor de fans als voor nieuwkomers goed te spelen moet zijn. Dat betekent dat men een moderne vorm van gameplay toepast op de manier waarop het geheel gespeeld wordt, zonder dat ze daarbij verhaalvertelling, prachtige muziek en uitdagende gevechten uit de weg gaan. Om daarin de juiste balans te vinden, is best lastig, want het is voor te stellen dat de ontwikkelaar niemand tegen het zere been wil schoppen en tegelijkertijd niemand wil wegjagen. Of ze daar absoluut in gaan slagen, is nog even aankijken, maar de eerste paar uur toonden in ieder geval aan dat men op de juiste weg zit.

Open wereld met echte vrijheid

Eén van de belangrijkste middelen die hieraan bijdraagt, is dat je een open wereld voorgeschoteld krijgt. Je kan in principe overal gaan en staan waar je maar wilt, aangezien de game je de nodige vrijheid geeft. Natuurlijk zul je vast zitten aan een lineair verloop als je het hoofdverhaal volgt, maar als jij onderweg iemand tegenkomt die je hulp nodig heeft, dan kan je prima van het pad afwijken om deze persoon te helpen. De game zit boordevol met sidequests die aanvankelijk simpel beginnen, maar naarmate de game vordert steeds uitdagender worden.

Met een open wereld waarin je kunt gaan en staan waar je maar wilt, voelt deze Final Fantasy helemaal niet aan als een beperkte game qua bewegingsvrijheid. Als jij ergens uit je auto wil stappen, dan kan dat, ondanks dat je maten aandringen om haast te maken. Wil jij een heel groot stuk te voet afleggen? Dan ben je daar geheel vrij in en deze vrijheid doet ervoor zorgen dat het meer is dan een RPG. Sterker nog, Final Fantasy XV is geen rasechte RPG meer, maar een actie-RPG die op bepaalde vlakken aan The Witcher doet denken. Nu zijn beide games een wereld van verschil, maar het geeft enigszins een indicatie in de vrijheid.

Maar toch niet helemaal…

De enige beperking die voor Final Fantasy XV geldt, is dat je niet zoveel vrijheid krijgt als je met de auto aan het rondrijden bent. De auto is eigenlijk best beperkt in mogelijkheden en dan doelen we vooral op jouw bewegingsvrijheid qua rijden. Je kunt namelijk niet zomaar van de weg afwijken om door de bossen heen te scheuren. Sterker nog, je bent beperkt tot gas geven en remmen. Je kunt eventueel nog sturen, maar als je dat niet doet, dan doet de game dat automatisch voor je. Ook kan je zelf niet keren, want daar is een speciale knop voor. Ja, je kan wat rondrijden hier en daar, maar het voelt bijzonder beperkt aan, omdat je eigenlijk op een soort rails rijdt die zo breed zijn als het wegdek.

Juist in een game als deze waarin vrijheid zo centraal staat, voelt deze beperking vreemd en achterhaald aan. Nu zien we in Japanse games wel vaker van dit soort rare zaken voorbij komen en voor het gemak nemen we maar aan dat dit aan typisch Japans gamedesign te wijten valt. Desalniettemin is het best wel zonde, want waar je de indruk krijgt enorm veel vrijheid te hebben – wat je te voet ook daadwerkelijk hebt – ben je beperkt qua rijden en dat staat best wel haaks op elkaar. De release duurt nog even, dus hopelijk krijgen we bij de uiteindelijke game wel de vrijheid in het rijden met de auto, want dat zal de game absoluut ten goede komen.

Genieten geblazen

Nu we onze kritiek geuit hebben over de beperkte vrijheid die je hebt met je auto, kunnen we voor de rest niets anders stellen dan dat we na de speelsessie nog meer uitkijken naar de uiteindelijke game. Dat zit hem in verschillende zaken. Zo is de vrijheid te voet erg prettig, want de wereld vraagt er letterlijk om dat je lekker alles gaat verkennen. Daarbij ziet het er werkelijk prachtig uit, waarbij de wereld aan de ene kant erg realistisch aanvoelt met modern gebouwen, een grote verscheidenheid aan inwoners en levendigheid. Aan de andere kant behoudt de wereld wel de typische Final Fantasy kenmerken dankzij de wezens, bepaalde vergezichten en meer.

Wat ook een belangrijke rol speelt in waarom Final Fantasy XV tot zover erg goed beviel, is dat het verhaal mij persoonlijk enorm wist te boeien. De game trekt je gelijk in het verhaal en elke keer als je weer op een missie uitgestuurd wordt, weet je dat je het volgende puzzelstukje van het verhaal tot je krijgt. Dat is een interessante drang, want naast goede gameplay weet de game te bewerkstelligen dat je continu door wilt blijven spelen en dat is natuurlijk een goed teken. Dat alles bij elkaar zorgt ervoor dat Final Fantasy XV echt genieten was zolang we konden spelen.

Vlotte gameplay en duidelijkheid

Een belangrijk aspect naast de genoemde zaken is natuurlijk de daadwerkelijke gameplay als het op het vechten aankomt. Een RPG kan behoorlijk ingewikkeld en ontoegankelijk zijn door de vele statistieken, items en zaken die je gaandeweg tegenkomt, maar ook hierin lijkt Square Enix de perfecte balans te hebben gevonden. Veel dingen worden aan het begin duidelijk uitgelegd, zul je moeten spelen aan de hand van een tutorial of het kent een logische structuur, waardoor nieuwkomers zo op het eerste oog weinig tot geen moeite zullen hebben met de instap.

Je wordt namelijk niet overladen met een shitload aan statistieken, tig upgrade mogelijkheden en ongekend diepe skilltrees. Nee, je bouwt door te vechten XP op en daarmee stijg je in level. Dat levert je weer nieuwe mogelijkheden op om de skilltree per individu verder uit te breiden, die volgens een duidelijk en overzichtelijk systeem werkt en gaandeweg zul je dus steeds meer mogelijkheden tot je beschikking krijgen. Iets wat natuurlijk nodig is, want de vijanden die je treft zullen een steeds grotere uitdaging vormen. Wat hier bijkomt, is dat je steeds betere wapens krijgt en op een gegeven moment ook magie en doordat dit alles stapsgewijs gaat, zul je niet in een situatie geraken waarbij je door de bomen het bos niet meer ziet.

De gameplay zelf is in de kern ook erg toegankelijk, want waar het RPG-systemen hanteert voor levelen, XP en meer, is Final Fantasy XV bij momenten volop een actiegame, waarbij je verschillende aanvallen met elkaar afwisselt. Dat klinkt nogal algemeen, maar laten we de context even toelichten. Als je vijanden ziet, kan je daar geheel vrij op in gaan hakken en je kunt daarbij tijdens het vechten zonder problemen switchen naar de andere vijanden. Ook ben je niet beperkt tot één vaste plek, maar kun je de gehele omgeving gebruiken om te vechten evenals te healen, om magische aanvallen in te zetten of om kortstondig de rol van één van je vrienden over te nemen.

Aanvankelijk ben je vooral veel op vijanden aan het inhakken, maar naarmate ze groter en sterker worden, moet je meer op randzaken vertrouwen. Denk daarbij aan aanvallen ontwijken, magie op het juiste moment inzetten en slim met je vaardigheden omgaan evenals aanvallen van achteren plaatsen die meer schade aanrichten. Je speelt altijd met Noctis, maar tijdens een gevecht kan je zonder problemen even kort overschakelen naar één van de anderen om een extra krachtige aanval uit te voeren die natuurlijk behoorlijk effectief is voor het reduceren van de healthbar van de vijand. Met dit systeem – dat overigens uitstekend werkt – is Final Fantasy XV behoorlijk dynamisch. Je bent niet langer beperkt in de manier van aanpak, zolang je maar slim met je vaardigheden en wapens omgaat.

Dat bracht ons tijdens de speelsessie in gevechten met allerlei wezens en menselijke vijanden. De game is rijk aan creaturen die je op je pad treft en sommigen vormen een behoorlijke uitdaging. Dit alles is een prima afwisseling op de dialogen die je voert, evenals het rondrijden en verkennen van de wereld. Daarbij geldt echter wel dat het vechten goed werkt in open ruimtes, zodat je het overzicht kan bewaren. Als je in een kerker staat met iedereen om je heen, is het willekeurig wat doen, omdat er zoveel op het scherm gebeurt. Het is kleurrijk en als je met vier man tegenover zes vijanden staat in een kleine ruimte, is het overzicht snel zoek, dus dat kan voor wat lastige situaties zorgen.

Voorlopige conclusie

Final Fantasy XV draagt duidelijk de visie van Square Enix uit: fans van de franchise op hun wenken bedienen en nieuwkomers niet in een diep gat laten vallen. Afgaande op ruim drie uur spelen met een nagenoeg complete game doet vermoeden dat deze inzet voor dit nieuwe deel een uitermate hoge kans van slagen heeft. De vrijheid (afgezien van de auto), het rondstruinen, de prachtige (gevarieerde) wereld, de zeer soepele en prettige combat en de overzichtelijke aanwezigheid van (klassieke) RPG elemenen maken dit tot een titel om naar uit te kijken. Drie uur spelen was een groot plezier en smaakte ontzettend naar meer.