Column: De top tien films van 2012 – Het einde van 2012 is een feit en aangezien de wereld (nog) niet ten onder gegaan is, wordt het weer tijd om op te sommen wat er goed en slecht was aan het voorbije jaar. Veel gamers zijn wel te vinden voor een film op zijn tijd en als verstokt filmfan leek een top tien films van 2012 me wel op zijn plaats te zijn. Let er op dat de releasedata van land tot land verschillen, wat ervoor zorgt dat bepaalde films wél en andere net niet in deze lijst verschijnen. Hou ook even in het achterhoofd dat de top 10 gebaseerd is op mijn mening; elke keuze kan (en zal) ik verantwoorden met een minirecensie. Laat gerust een reactie achter met jouw persoonlijke favorieten.

10. SINISTER
Van Scott Derrickson, met Ethan Hawke, Juliet Rylance, Fred Thompson, James Ransone, Clare Foley…

Als liefhebber van horrorfilms ben ik gewend aan een meer dan gezonde dosis teleurstelling. Af en toe komt er echter een film langs die er wél in slaagt om me tot lang na de aftiteling een ongemakkelijk gevoel te bezorgen. Vorig jaar bezorgde Insidious me slapeloosheid, dit jaar joeg Sinister me de stuipen op het lijf. Het eerste shot van de film zet onmiddellijk de (bijzonder gruwelijke) toon en grijpt de kijker bij de strot om hem pas twee uur later weer hardhandig los te laten. Een schrijver van op waarheid gebaseerde misdaadromans verhuist naar de woning waar een gezin brutaal vermoord werd om de zaak te onderzoeken, met alle gevolgen van dien. Het verhaal is iets te voorspelbaar, maar ijzingwekkend camerawerk en een cast die, met Ethan Hawke op kop, het beste van zichzelf geeft doen de film alsnog ver boven de middenmoot uitstijgen. Kippenvel verzekerd!

http://www.youtube.com/watch?v=pgYxydrVlDk

9. MOONRISE KINGDOM
Van Wes Anderson, met Jared Gilman, Kara Hayward, Edward Norton, Bruce Willis, Bill Murray, Tilda Swinton…

Wes Anderson staat als regisseur bekend om zijn eigenzinnige stijl en levert met Moonrise Kingdom opnieuw een film af om in te kaderen, al is het volledig begrijpelijk dat niet iedereen die mening deelt. Het verhaal draait om een twaalfjarig koppeltje dat van huis wegloopt om voor altijd samen te zijn. De zoektocht die daarop volgt zet het hele dorp op stelten. Anderson laat de ene absurde situatie de andere opvolgen, maar neemt alles wat er gebeurt tegelijkertijd doodserieus. Het resultaat is uiterst bevreemdend, maar daarom niet minder bewonderenswaardig. De uiterst bizarre en vooral kurkdroge personages zijn even hilarisch als tragisch en weten zonder uitzondering allerlei gevoelige snaren te raken. De twaalfjarige romance heeft zo zijn ongemakkelijke momenten – zeker wanneer de kinderen zich plots grotendeels uitkleden – maar is daarom niet minder ontroerend.

http://www.youtube.com/watch?v=MemkzzlQJ6Y

8. THE CABIN IN THE WOODS
Van Drew Goddard, met Chris Hemsworth, Kristen Connolly, Fran Kranz, Anna Hutchinson, Jesse Williams, Richard Jenkins…

Nog een horrorfilm in de top 10! Al kan je The Cabin in the Woods toch echt niet als een griezelfilm van dertien in een dozijn omschrijven. Het concept – waarin vijf tieners een afgelegen hutje in het bos opzoeken en vervolgens één voor één gruwelijk aan hun einde komen – is nochtans afgeleefder dan een lijk dat al tien jaar onder de grond ligt. Waar andere horrorfilms echter gewoon de clichés opstapelen, gebruiken regisseur Drew Goddard en producer/schrijver Josh Whedon het doorsnee uitgangspunt slechts als opstapje naar ware grootsheid. Net wanneer je denkt dat je precies weet wat er gaat gebeuren, gooien de makers je een plottwist naar het hoofd. En nog voor je die volledig verteerd hebt, gooien ze het roer nog eens om. The Cabin in the Woods is evenzee een aanklacht tegen als een verheerlijking van het horrorgenre en mag je echt niet aan je laten voorbijgaan.

http://www.youtube.com/watch?v=7ENUBUdFswM

7. LAWLESS
Van John Hillcoat, met Shia LaBeouf, Tom Hardy, Gary Oldman, Guy Pearce, Jessica Chastain, Mia Wasikowska…

De schijnbaar onoverwinnelijke gebroeders Bondurant maakten in de jaren ’30 een fortuin met het verkopen van truckladingen illegale alcohol. Jack, de jongste van het stel, ziet het groots en brengt zijn familie ongewild in aanraking met een maniakale hulpsheriff die er niet voor terugdeinst om over lijken te gaan. John Hillcoat levert met Lawless een ijzersterke en ultragewelddadige misdaadfilm af. Hij schotelt ons een boeiend verhaal voor dat gedragen wordt door een uiterst sfeervolle setting en knappe acteerprestaties. Shia LaBeouf bewijst dat hij meer kan dan “Optimus!” brullen en staat zijn mannetje naast klasbakken als Tom Hardy, Gary Oldman en Guy Pearce. Die laatste zet trouwens een gepast griezelige slechterik neer. Hillcoat doet weinig dingen die al niet eerder gedaan zijn, maar dat stoort nooit echt. In het geval van Lawless gaat kwaliteit dan ook boven originaliteit.

6. THE GIRL WITH THE DRAGON TATTOO
Van David Fincher, met Daniel Craig, Rooney Mara, Christopher Plummer, Stellan Skarsgard, Robin Wright…

David Fincher kan in mijn ogen nog maar weinig verkeerd doen. De man kan met onder andere Se7en, The Game, Fight Club en The Social Network een visitekaartje presenteren waar menig regisseur terecht jaloers op mag zijn en gaat met The Girl With The Dragon Tattoo verder op hetzelfde elan. Het verhaal, gebaseerd op de populaire boekenreeks van Stieg Larsson, behoeft inmiddels geen introductie meer en is eigenlijk ook het zwakste onderdeel van de film. Fincher weet er echter alsnog iets speciaals van te maken dankzij prachtig camerawerk, een strakke spanningsboog en een uitstekend gevoel voor timing. Zijn pacing zorgt ervoor dat de tweeënhalf uur durende film zonder doods moment voorbijvliegt. Het acteerwerk is uiteraard ook van de bovenste plank, met de jonge Rooney Mara als onweerstaanbaar hoogtepunt. Een topfilm!

http://www.youtube.com/watch?v=1KBPru-Pu5Q

5. SKYFALL
Van Sam Mendes, met Daniel Craig, Javier Bardem, Judi Dench, Naomie Harris, Ralph Fiennes, Ben Whishaw…

Na het ronduit zwakke Quantum of Solace pikt Sam Mendes de kwaliteitsdraad weer op waar Casino Royale hem had achtergelaten. Mendes behoudt de realistische (zou Jason Bourne een inspiratie geweest zijn?) stijl van zijn voorgangers, maar voegt daar de elementen aan toe die Bond in het pre-Daniel Craig tijdperk zo amusant maakten. De persoonlijke verhaallijn graaft in het verleden van de superagent en slaagt erin om van 007 een mens van vlees en bloed te maken. Zware thema’s als ouder worden en de dood worden niet geschuwd en de actiescènes zijn brutaal, glashelder in beeld gebracht en (voor het merendeel) verrassend geloofwaardig. Daniel Craig bewijst nog maar eens dat hij weergaloos is als James Bond, maar krijgt stevig weerwerk van Javier Bardem, die een nu al iconische slechterik neerzet, en Judi Dench als M. Petje af!

4. TINKER TAILOR SOLDIER SPY
Van Thomas Alfredson, met Gary Oldman, Benedict Cumberbatch, Colin Firth, Toby Jones, John Hurt, Tom Hardy, Mark Strong…

Tinker Tailor Soldier Spy zou best wel eens de geschiedenis kunnen ingaan als ‘de film waarin Gary Oldman de rol van zijn leven speelde’, maar ook als ‘een film die niemand volledig begreep’. Een stelling waar we volledig achterstaan. De film is, zelfs voor een spionagefilm, bij momenten een beetje te ingewikkeld voor eigen goed en we kunnen ons niet meteen van de indruk ontdoen dat de makers bewust bepaalde essentiële informatie achterwege laten om het geheel intelligenter te doen lijken. Niet dat dit slecht is; een film die onze grijze massa aan het werk zet kunnen we altijd appreciëren. Gary Oldman wordt ingezet om ongemerkt een mol op te sporen aan de top van de Britse intelligentiedienst en belandt zo in een dodelijk netwerk van intriges. De acteerprestaties van de sterrencast spatten van het scherm, maar het is Oldman die met een doorleefde vertolking de show steelt.

http://www.youtube.com/watch?v=LPKhWXhiMSw

3. THE AVENGERS
Van Josh Whedon, met Robert Downey Jr., Chris Evans, Chris Hemsworth, Mark Ruffalo, Scarlet Johansson, Jeremy Renner, Samuel L. Jackson…

Het feit dat we een actievolle zomerblockbuster in onze top drie van 2012 plaatsen lijkt misschien een beetje oppervlakkig, maar dit is niet zomaar een blockbuster. Josh Whedon heeft met The Avengers een schijnbaar onmogelijke klus geklaard: zes helden (waarvan vier met een reeds lopende eigen filmfranchise!) samenbrengen in één film en er een uiterst evenwichtig geheel van maken. Het script is eigenlijk veel te goed voor een superheldenfilm en neemt zichzelf nooit té serieus. De acteurs zitten als gegoten in hun rollen en geven zonder uitzondering het beste van zichzelf. De actie spreekt tot de verbeelding en wordt in al zijn glorie met vaste hand in beeld gebracht. De twee titels die nog volgen vinden we strikt gezien dan wel ‘beter’ als films, maar The Avengers is toch wel dé verwezenlijking van het jaar en mag dan ook als dusdanig geprezen worden.

2. ARGO
Van Ben Affleck, met Ben Affleck, Bryan Cranston, John Goodman, Alan Arkin, Tate Donovan, Clea Duvall, Victor Garber…

Als acteur heeft Ben Affleck een aantal afgrijselijke prestaties op zijn naam laten schrijven, maar dat neemt niet weg dat de man kan acteren. Met Gone Baby Gone en The Town bewees de man ook al prima zijn mannetje te kunnen staan achter de camera, al moet Argo zijn eerste daadwerkelijke meesterwerk als regisseur zijn. De film speelt zich af in het Iran van de jaren zeventig en vertelt het waargebeurde verhaal van een CIA-agent die een stel Amerikaanse ambassadeurs het land probeert uit te krijgen gedurende de Iraanse revolutie. Affleck levert een strak geregisseerde productie af, waarin hij zelf schittert als acteur en tevens het beste in anderen bovenhaalt. Argo is een nagelbijter van het zuiverste soort en verveelt geen seconde. Het feit dat dit alles ooit echt gebeurd is, maakt de film alleen maar indrukwekkender. “Argo-fuck-yourself!”

1. THE GREY
Van Joe Carnahan, met Liam Neeson, Frank Grillo, Dallas Roberts, Dermot Mulroney, Joe Anderson, James Badge Dale…

Ja, je leest het goed. The Grey, een survival thriller waarin een groep overlevenden van een vliegtuigcrash het opnemen tegen een hongerige roedel wolven, gaat met de nummer één plaats op deze lijst lopen. Oorspronkelijk werd de film ontvangen als ‘Taken met wolven’, een statement dat eigenlijk kant noch wal raakt. The Grey is een uiterst donkere, trage en sfeervolle film waarin bloed en geweld meermaals plaats moeten maken voor diepgaande karakterontwikkeling. Neeson en co staan geweldig te acteren en zorgen ervoor dat het je effectief iets doet wanneer een groepslid het loodje legt. Ondertussen schudt Carnahan een aantal adembenemende shots uit zijn mouw (de klifscène) en legt hij langzaam maar zeker een religieuze ondertoon bloot die ook de kijker tot vragen dwingt. Het bijzonder aangrijpende einde met dito soundtrack zal nog lang in ons geheugen gegrift staan.

http://www.youtube.com/watch?v=VRWF4cepn8U

Waarom geen Prometheus?
Alien was een meesterwerk, maar met Prometheus weet Ridley Scott het niveau van die klassieker niet te halen. Een onduidelijk plot en een teleurstellende finale (veel vragen, te weinig antwoorden) zijn de grootste boosdoeners.

Waarom geen The Dark Knight Rises?
Een overdonderende eerste indruk wordt na meerdere kijkbeurten teniet gedaan door een inconsistent en bij vlagen volstrekt onlogisch scenario. Als je de grijze massa tijdens of na afloop van de film deftig aan het werken zet, valt het plot na verloop van tijd volledig uit elkaar. Nolan sluit zijn Batman-trilogie in stijl af, maar kan de voorgaande delen helaas niet evenaren.

Waarom geen The Hobbit: An Unexpected Journey?
The Hobbit is verre van een slechte film. Peter Jackson wil echter iets te graag de link leggen met The Lord of The Rings en roept zo een vergelijking op die de film niet meteen ten goede komt. Het kindvriendelijke en fabelachtige karakter van The Hobbit komt meerdere keren onzacht in botsing met de volwassen en duistere aard van The Lord of the Rings.

Dit gehele artikel/column is op basis van mijn eigen mening en dus niet die van PSX-Sense als redactie. Wellicht heb jij een andere invulling of mening en laat die zeker horen hieronder.