Review: Tomb Raider – Iedereen kent Lara Croft, de jonge meid met forse boezem die allerlei spannende avonturen mocht beleven de afgelopen kleine 20 jaar. Ze groeide zelfs uit tot een sekssymbool en Angelina Jolie vertolkte haar twee keer in heuse Tomb Raider films. Toch was op de eerste delen na lang niet elke Tomb Raider game even goed en werd het tijd voor een totaal andere aanpak, een herstart en een andere Lara. Het resultaat heet ‘gewoon’ Tomb Raider en het is nu tijd voor een definitieve beoordeling.

De eerste expeditie van Lara

Crystal Dynamics pakt deze reboot behoorlijk letterlijk aan door met een andere Lara aan te komen zetten. Ja, het is nog steeds de welbekende Lara Croft, alleen in deze game is ze jong. Slechts 21 lentes jong, net afgestudeerd en voor het eerst op pad in een eigen expeditie. Ze is in Azië op zoek naar het verloren gegane rijk van de Yamatai en gaandeweg zegt haar instinct dat ze op het juiste pad is. Ondanks wat tegenstribbeling van mede-expeditieleden volgen de leider en de kapitein het instinct van Lara met als gevolg dat ze belanden in een enorme storm.

Deze storm woedt vlak voor een eenzaam eiland en binnen de kortste keren gaat het goed mis en breekt het schip in tweeën. De volgende ochtend wordt Lara wakker op het strand van het eiland en voordat ze weer op haar benen staat wordt ze bewusteloos geslagen. Weer even later komt ze bij en hangt ze ondersteboven vastgebonden in een grot. Ze mag dan jong zijn, ze is wel inventief, want Lara weet te ontsnappen – zij het tenauwernood. Na de ontsnapping begint het avontuur, het avontuur dat je naar alle uithoeken van het eiland zal voeren en dat is een waar plezier om mee te maken.

Het avontuur dat je beleeft is één en al plezier

De toon is gezet, het avontuur dat je zult gaan beleven is één groot plezier en dat komt door diverse aspecten. Zo is het verhaal van het begin tot het einde boeiend, want waar Lara in de eerste instantie voornamelijk bezig is de andere schipbreukelingen te zoeken om gezamenlijk gered te worden van het eiland, komt ze er langzamerhand achter dat er veel meer gaande is op het eiland dat ze ooit had durven dromen. Overigens is dat in negatieve zin, want er wonen moordlustige figuren, het eiland is ruw, er zijn wolven en nog veel meer gevaren, dus Lara is continu bezig met zichzelf te verdedigen tegen alle gevaren dat het eiland rijk is. Maar Lara zou Lara niet zijn als ze zich hier niet goed tegen zou weten te verweren.

In deze game maken we kennis met een Lara die in de eerste instantie erg onschuldig is. Als ze voor het eerst een hert moet doden om zichzelf van voedsel te voorzien zie je aan haar de afschuw die ze heeft voor het doden van dieren. Op een gegeven moment zul je ook iemand moeten doden en dat valt haar nog zwaarder dan het doden van een dier. Op deze manier krijg je een kijkje in het karakter van Lara en keer op keer zie je dat ze aan het lijden is. Zowel door de acties die ze uitvoert of als ze valt, wat een lelijke schreeuw met zich meebrengt. Een uitstekend stukje karakterontwikkeling dat helaas iets te kort schiet na enkele uren spelen.

Lara heeft op een gegeven moment geen moeite meer met het ombrengen van vijanden en een dergelijk snelle ontwikkeling is ietwat onrealistisch. Tel daarbij op dat ze ontelbare keren naar beneden valt. De ene keer uit een boom, dan via een waterval en weer een andere keer door een explosie. Ook hier zie je dan de pijn, maar als ze in hevige shootouts verwikkeld is, dan is van dit alles geen sprake. Dit doet wat afbreuk aan de oorspronkelijke intentie, maar goed dat is maar een smetje op het geheel, wat niet direct als een daadwerkelijk minpunt te beschouwen valt. Het is bovendien begrijpelijk dat sommige aspecten wat moeilijk te verwerken zijn in contrast met de gameplay die de franchise hanteert en dan zullen er keuzes gemaakt moeten worden.

Briljante balans tussen diverse gameplay-elementen

De gameplay van Tomb Raider is als elke andere game in het genre. Het is een verzameling van puzzels, vechten en klimmen en klauteren in de ruwe omgeving om zo je doelen te bereiken, die continu worden bijgesteld. Een goede variatie is hierbij van belang en hetgeen waar Tomb Raider in uitblinkt is de werkelijk perfecte balans tussen de verschillende gameplay-elementen. Het aantal vijanden in shootouts is nooit teveel, de puzzels zijn met een beetje inzicht en logica relatief simpel op te lossen en het klimmen en klauteren gaat nooit te lang door. Hierdoor wisselt de game op constante snelheid de momenten af en het komt zelden voor dat dit zo goed in elkaar zit als bij Tomb Raider het geval is.

Dat is niet het enige wat ontzettend sterk in elkaar zit. De gehele speelwereld zit op technisch vlak zo goed als perfect in elkaar. Er is in de 15 uur dat we met de game bezig zijn geweest geen moment geweest waarop we ons stoorden aan (technische) beperkingen in de omgevingen en gameplay. Elke animatie, elke te bezoeken locatie, elke actie, elke omgeving… werkelijk alles steekt zo goed in elkaar dat het op technisch vlak zowat een wonder te noemen valt. Crystal Dynamics heeft haar hele ziel in de ontwikkeling van Tomb Raider gestopt en dat is aan werkelijk alles af te lezen. Los van het feit dat het een uiterst vermakelijke game is om te spelen, is het ook bijzonder om te zien dat een game in technisch opzicht de perfectie nadert. Crystal Dynamics heeft geen enkele steek laten vallen en daarom is een aanschaf sowieso al de moeite waard.

Uitgespeeld… en dan?

Een vlotte gamer kan de game in een uurtje of tien uit hebben, maar je zult ongetwijfeld op verschillende momenten je tijd nemen om eens rustig rond te kijken. Toch zal de game niet echt heel veel langer dan 12 uur duren. Is dat automatisch het einde van de game? Qua verhaal misschien wel, maar de game biedt voldoende extra’s om je nog rustig een uur of vijf tot tien mee te vermaken – iets wat een beetje afhankelijk is van je eigen inzichten binnen het onderzoeken van de wereld. Het is namelijk zo dat de gehele speelwereld is opgedeeld in verschillende gebieden en deze kun je bijna allen na het voltooien van het verhaal opnieuw bezoeken.

In de te bezoeken gebieden vind je tig verschillende objecten die je dient te zoeken, alsook uitdagingen en tombes. De objecten variëren van GPS caches en relikwieën tot dagboeken – die voor de verandering nog interessant zijn om te lezen ook – en de uitdagingen zijn ook per keer weer anders. Dan moet je zeemijnen tot ontploffing brengen en even later moet je paddenstoelen zoeken. Dit alles geeft voldoende extra gameplay die de game na het uitspelen absoluut de moeite waard maakt om nog naar terug te keren, met de tombes in het bijzonder, die in feite een  toevoeging zijn op het klimmen en klauteren en de puzzels.

XP en ‘materiaal’ verzamelen

Het verzamelen van de verschillende zojuist omschreven objecten en toebehoren zijn optioneel. Er is echter ook een wat meer prominent verzamelaspect in de game aanwezig en deze zijn bevorderlijk voor de ontwikkeling van Lara’s skills. Tijdens het spelen verdien je XP en door dit te verzamelen zul je op een gegeven moment ‘levelen’. In plaats van dat je echt een level stijgt krijg je een ervaringspunt en deze kun je spenderen aan diverse skills die weer van pas komen bij de verschillende gameplay-elementen. Deze zijn zeer uiteenlopend en vooral erg handig later in de game, waar de uitdaging natuurlijk zal toenemen.

Ook zul je ‘materiaal’ verzamelen. Inderdaad, materiaal. Wie die naam verzonnen heeft had overduidelijk een gebrek aan inspiratie, maar goed. Dit materiaal kun je spenderen aan upgrades voor je wapens. Deze wapens, die uiteenlopen van een pijl en boog tot een mitrailleur, kennen allen diverse punten waarop ze verbeterd kunnen worden en hoe meer onderdelen je van een upgrade voorziet, des te effectiever het wapen is. Dit alles zul je in een basiskamp kunnen realiseren en dergelijke kampen tref je her en der over het eiland aan. Vanaf hier zul je tevens snel kunnen reizen naar andere gebieden op het eiland, zodat je naderhand de resterende objecten kunt zoeken. Ook die leveren immers XP en materiaal op, wat jou als Lara ten goede komt in de eventuele gevechten die je nog aan moet gaan.

Audiovisueel van de bovenste plank

De gameplay staat als een huis, dat mag wel duidelijk zijn. We omschrijven de game dan op technisch vlak ook bijna als een wonder omdat het zo ontzettend sterk in elkaar zit, maar hier komen meerdere dingen bij kijken. De audio is hier één van en ook dit zit op één lijn met de andere aspecten van de game. De voice-acting is buitengewoon goed en de dialogen worden overtuigend aan je gepresenteerd, wat de beleving des te geloofwaardiger maakt. De game kent helaas geen memorabele soundtrack, maar dat neemt niet weg dat het prima in het geheel past en hier valt dan ook niets op aan te merken.

Ook op grafisch plak komt de game fantastisch uit de verf. Je doet tijdens het spelen ontzettend veel verschillende locaties aan en deze zijn allemaal dusdanig gevarieerd dat het keer op keer een verrassing is waar je uit zult komen. Bovendien zijn de animaties van zowel Lara als de vijanden dusdanig goed dat het puur genieten is. Het mag grafisch dan ook één van de mooiere games genoemd worden, want ook op dit vlak schiet de game nergens tekort. Eigenlijk schiet de game op geen enkel vlak tekort als we het hebben over de singleplayer en dat is vrij bijzonder als je het ons vraagt.

Conclusie:

We hebben inmiddels veel reboots mogen meemaken en van alles is Tomb Raider veruit de beste. De nieuwe Lara is een interessant personage dat we hopelijk in deze context nog veel terug gaan zien, want er is voldoende ruimte voor nog meer avonturen. Daarnaast hebben we van het begin tot het einde genoten zonder ons ook maar één keer te storen aan de gameplay of andere zaken en dat is een unicum. De singleplayer kent een ruime speelduur en de tig te verzamelen objecten rekken dat nog wat op en dat is het absoluut waar, want de speelwereld is werkelijk prachtig. Tomb Raider is een must have en valt te omschrijven als een game die op technisch vlak ijzersterk in elkaar zit. Zelden hebben we een game gezien die zo ontzettend goed in elkaar zat.

Pluspunten

  • Nieuwe Lara Croft
  • Audiovisueel sterk
  • Veel te verzamelen objecten
  • Perfecte balans in gameplay-elementen
  • Technisch bijna perfect

Minpunten

  • Niets noemenswaardig