Preview: The Evil Within – Het survival horror genre is volgens de liefhebbers een stuk minder geworden door de jaren heen. Zo krijgt de Resident Evil serie veel kritiek omdat het tegenwoordig meer om de actie draait in plaats van het overleven en de angst die je als speler moet beleven. Uitgerekend de bedenker van Resident Evil, Shinji Mikami (samen met Tango Gameworks), lijkt nu met een game te komen die weer terug gaat naar de roots van het veelbesproken genre. Wij konden de game al even in actie zien en beginnen er langzaamaan vertrouwen in te krijgen dat we met The Evil Within weer een game krijgen die het genre eer aan doet.

Gelijk al een angstige sfeer

Dat Shinji Mikami terug gaat naar de roots van het survival horror genre wordt in de eerste momenten van de presentatie duidelijk. De hoofdpersoon, Sebastian, wordt samen met een andere agent opgeroepen om een gebeurtenis in een ziekenhuis te onderzoeken. Bij aankomst blijkt het goed mis te zijn. Niemand geeft antwoord en er is duidelijk wat vreemds aan de hand. Er liggen lijken met een lading bloed erbij en als Sebastian even de beveiligingscamera’s bekijkt, ziet hij iets angstaanjagends. Zodra hij dit wilt doorgeven is het al te laat, want over zijn schouder verschijnt de gedaante dat hij net nog op de beveiligingsbeelden zag.

Het lijkt einde verhaal voor de hoofdpersoon, maar al snel zien we dat hij ondersteboven hangt aan een touw tussen allerlei lichamen, welke al toegetakeld zijn. Zou zo een typische scene uit een horrorfilm kunnen zijn en zo voelde dit ook aan. Niets nieuws in eerste instantie, maar de enge sfeer maakte het toch interessant. Terwijl Sebastian daar machteloos hangt zien we een groot gedaante voorbij komen, welke overigens zo uit één van de Resident Evil games gewandeld lijkt te zijn. We kunnen de vergelijking tussen The Evil Within en die serie eigenlijk niet buiten beschouwing houden, want het heeft er ontiegelijk veel van weg. Waarom dit zo is? Daar komen we later even op terug.

Overleven tussen de gruwels

Eerst even verder naar wat we van de game zagen. Sebastian hangt daar dus nog steeds aan het touw, maar de redding (voorlopig) lijkt in zicht. In een ander lijk zit een groot mes in de rug vast. Sebastian trekt deze los en als speler moet jij dan heen en weer zwaaien zodat je richting het mes gaat. Eenmaal het mes in bezit, kun je het touw doorsnijden en zo een uitweg zoeken uit deze helse plek. Overal hangen lijken en net op het moment dat jij los komt van het touw, neemt de gast, welke onder het bloed zit, even een groot vleesmes ter handen om stukken uit de romp van een lijkt te hakken.

De enge sfeer zit er al gelijk in, wat mede komt door de indrukwekkende graphics. De game bevat een zeer verzorgde belichting en de kleine details, zoals bloedspetters op muren en de rondhangende stukken mens, zorgen voor een beangstigende omgeving. Licht is er overigens niet altijd, wat voor schrikmomenten kan zorgen. Een essentieel ingrediënt voor een goede horrorgame natuurlijk. De audio mag hier ook toe gerekend worden en dat lijkt in The Evil Within wel in orde te zijn. We hoorden op de achtergrond Air on a G-string van Bach terwijl we zagen hoe Sebastian probeerde te ontsnappen. Het zorgt voor een enge sfeer die ogenschijnlijk in het donker met alleen de televisie aan voor kippenvel zal zorgen.

Het even rustig rondsluipen van Sebastian werd later ruw verstoord door de gruwel die net nog een mens in plakjes aan het snijden was en zo moest Sebastian rennen voor zijn leven. Het lijkt ons dat je op zo’n moment wel even je hart in je keel hebt zitten, want als je met Sebastian aan het rennen bent, hoor je op de achtergrond een kettingzaag aangaan, welke daarna steeds dichterbij komt. Ontsnappen lijkt onmogelijk en dat blijkt ook zo even verder als de hoofdpersoon door een deur knalt. Even wordt de kettingzaag in een been van Sebastian gezet. Slepend met één been is het vervolgens weer spannend, want twee rollen met daarop messen bevestigd komen links en rechts steeds dichterbij.

Weer zo’n moment waarbij je als speler ogenschijnlijk volledig in spanning bent en dit ging maar verder. Naast dat je kan rondsluipen om voorbij vijanden te komen, kun je ze ook afleiden. Zo zagen we Sebastian met objecten, zoals flessen, gooien om de gruwel met de kettingzaag een andere kant op te sturen. Jezelf verstoppen is ook mogelijk zodat een vijand je voorbijgaat. Je kunt bijvoorbeeld een kast ingaan en van daaruit zie je door een kier waar de vijand is.

Actie komt veel overeen met die serie

Eenmaal verder wordt Sebastian geconfronteerd met een veelpotig monster dat uit de grond komt zetten. Het zag er best creepy uit en de makers lijken met deze details dat gevoel van pure horror over te willen brengen. Wederom moest het hoofdpersonage rennen voor zijn leven om uiteindelijk buiten te eindigen. Daar is duidelijk zichtbaar dat de wereld volledig veranderd is en dat er nog veel gevaar op de loer ligt. Vervolgens kregen we een ander gedeelte te zien, wat al verder in de game was. Hierin kregen we even de inventory te zien, zoals deze in de uiteindelijke game zal zijn.

Het lijkt verdacht veel op wat we kennen uit Resident Evil. Hier kun je ook items combineren en zo maakte Sebastian een aantal mijnen, welke hij bij een stel ramen plaatste. Dat was wel nodig ook, want al snel kwamen er wat vijanden aangelopen die Sebastian’s aanwezigheid hadden opgemerkt. De ramen gaan er aan en de mijnen gaan af. We zagen hier gelijk ook hoe het schieten in zijn werk gaat en dit bevat duidelijk overeenkomsten met Resident Evil. Het schieten gaat niet snel en elke kogel lijkt te tellen, net als het managen van je items. Dit terwijl de monsters je op beangstigende wijze naderen.

Voorlopige Conclusie:

Shinji Mikami en Tango Gameworks gaan met The Evil Within duidelijk terug naar de beginselen van het survival horror genre. Items managen, sluipen en de actie de we kennen uit Resident Evil zien we duidelijk terug, maar het is wel te hopen dat de game hier nog meer een eigen draai aan geeft. De overeenkomsten zijn nu erg opvallend. Niet gek omdat het een creatie is van Shinji Mikami, maar we verwachten toch wat unieke elementen in de uiteindelijke game. Visueel was het al zeer sterk en de game bevat ontzettend veel sfeer. Eng is de game zeker en wat dit betreft hebben fans van dit genre iets om naar uit te kijken.