Review: The Walking Dead: 400 Days – Jaarlijks worden de Video Game Awards georganiseerd en in de diverse categorieën zijn voornamelijk de grote blockbusters genomineerd. Vooral in de categorie Game of the Year is dat het geval, maar soms kan er een aangename verrassing tussen de genomineerden zitten en dat was The Walking Dead, de episodische game van Telltale. Onverdiend? Integendeel, de vijf episodes die Telltale je voorschotelde waren fantastisch en de game heeft dan ook meer dan terecht gewonnen. In aanloop naar seizoen twee is er een tussendoor episode verschenen en wij voelden deze eens aan de tand.

Vijf verschillende verhalen en…

Het eerste seizoen van The Walking Dead betrof het verhaal van Lee en Clementine en gedurende vijf episodes beleefde je hun overlevingstocht waarbij je nieuwe locaties aandeed, vrienden maakte en vrienden achterliet. Een prachtig avontuur dat soms goed op je emoties in wist te spelen en we waren dan ook zeer benieuwd hoe 400 Days in elkaar zou steken, aangezien dit een prequel is op het eerste seizoen, zoiets althans.

In 400 Days krijg je te maken met vijf verschillende verhalen. Je ontmoet per verhaal één of meerdere personages die allen wel iets meemaken en dit gebeurt op willekeurige dagen na de zombie outbreak. Zo volg je één verhaal 41 dagen na de zombie outbreak en de ander 263 dagen hierna. Het is wat dat betreft niet chronologisch opgezet, maar als je ermee aan de slag gaat zul je merken dat het enigszins ergens toe zal leiden. Veel dieper zullen we daar niet op in gaan, aangezien niemand van spoilers is gediend immers.

Kort maar krachtig

Per verhaal ben je pakweg tien tot vijftien minuten bezig en één van de vijf verhalen is iets langer en kost je tussen de 20 en 25 minuten. Het zijn dus echt ideale stukjes voor tussendoor en hoewel het verhalen rondom vijf totaal verschillende personages betreft en er geen enkele directe link is met het eerste seizoen, zul je toch nog wat bekende tegenkomen wat op zich een leuke extra is. Uiteindelijk ben je met het geheel ongeveer anderhalf uur bezig en dat is in verhouding tot de episodes uit het eerste seizoen wel wat aan de korte kant.

De opzet van de verhalen is dusdanig dat je enigszins het personage leert kennen, maar heel veel uitdieping zit er niet in. Het gaat tijdens het spelen dan ook meer om de gameplay, het vertellen van meerdere verhalen en je even tussendoor te laten genieten van nog meer The Walking Dead. De juiste omschrijving per verhaal is dan ook; ‘kort maar krachtig’ en dat sluit precies aan op wat je kunt verwachten.

Geen idee wat je kiezen moet

Deze episode tussendoor is zeker geslaagd in zijn opzet en weet je direct weer in het The Walking Dead universum te trekken door de bekende manier van spelen. Daarnaast is het elke keer een verrassing wat je kunt verwachten nadat je aan de slag gaat met een nieuw verhaal. Toch kleeft hier ook een beetje een nadeel aan en dat is dat je tijdens het spelen van het eerste seizoen een speelstijl hebt ontwikkeld met betrekking tot het antwoorden in dialogen. Dit doordat je de karakters van de personages hebt leren kennen. Dit is in 400 Days een wat lastige kwestie.

Je wordt binnen enkele minuten voor de haaien gegooid wat betreft lastige keuzes in dialogen. Doordat je het personage waarmee je speelt op dat moment nog niet kent, klik je vervolgens maar wat aan en hiermee gaat een klein beetje de charme van het concept verloren. Is dit heel erg? Nee, dat ook weer niet, want je kunt immers elk verhaal lekker opnieuw gaan spelen als je dat wilt. Wat wel echt een storend punt is, is dat de game zo nu en dan te maken heeft met vertraging. Hierdoor gaan de muziek en de uitspraken wel gewoon door, maar je ziet niet wat er gebeurd omdat het beeld bevriest om vervolgens drie seconden later weer verder te gaan. Deze technische problemen hebben we in het eerste seizoen bij sommige episodes ook al gezien en blijkbaar is het Telltale nog niet helemaal gelukt dit te fixen.

Conclusie:

The Walking Dead: 400 Days is een prima uitbreiding op het eerste seizoen en zoethoudertje voor het tweede seizoen. In anderhalf uur krijg je een hoop verhalen op je afgevuurd en hieruit ontstaan weer de nodige aanwijzingen richting de invulling van het tweede seizoen. Het is jammer dat we zo nu en dan te maken hadden met bevriezende beelden, waardoor we een beetje uit de ervaring gehaald werden en ook de relatief korte speelduur in verhouding tot de eerdere episodes is wat jammer, maar dat neemt niet weg dat je verder een degelijke nieuwe episode in huis haalt waar fans van het eerste seizoen absoluut van gaan smullen.

Pluspunten

  • Vijf verhalen
  • Variatie in personages
  • Speelt heerlijk zoals vanouds

Minpunten

  • Ietwat aan de korte kant
  • Technische probleempjes