Review: Saints Row IV

Review: Saints Row IV – Met Saints Row: The Third sloeg de franchise een compleet andere weg in en begon het meer een eigen identiteit te krijgen. Met Saints Row IV bouwt men verder op dit succes, The Third was immers best een goede game na een aantal patches. Ditmaal is het alleen nog ‘gekker’ dan dat het in The Third was en de realiteit is ditmaal erg ver te zoeken. Dit hoeft natuurlijk helemaal niet negatief te zijn, in tegenstelling zelfs, zoiets kan heel tof uitpakken. Weet Saints Row IV ons dan ook te vermaken en zelfs aan het lachen te maken vanwege de vele grappen die erin zitten? Dat lees je in deze review.

Chaotisch

Het begin van de game is meteen al enorm chaotisch dat de kans groot is dat je achteraf even niet meer weet wat er allemaal gebeurd is. Je springt van het moorden van terroristen, naar een persconferentie als president, naar een inval van aliens en vervolgens is je leven een foute TV-soap uit de jaren 60. Oh ja, ondertussen ben je ook nog op een raket gesprongen en heb je deze gestopt in je uppie. Dit zet al meteen de toon van Saints Row IV en dat is dat namelijk de game eigenlijk gewoon helemaal nergens overgaat. Uiteraard is er een storyline, namelijk dat de Aliens geland zijn en ze de stad willen overnemen, maar over het algemeen valt het te vergelijken met hutspot, er zit van alles in en niet iedereen lust het.

Saints Row IV moet het dan ook niet hebben van een goed verhaal en bioscoopachtige beelden. Hetgeen wat de game probeert te doen is om jou als speler gewoon te vermaken zonder rekening te houden met de cliche-regels van games. Ze geven je superkrachten die zo ver gaan dat je eigenlijk gewoon de ‘God’ van Steelport (de stad van Saints Row IV) wordt. De stad ligt aan je voeten en je kan er eigenlijk in doen wat je maar wilt, het valt zelfs soms te vergelijken met Prototype waar je ook een stad door kon razen. Zelf vond ik dit redelijk tof, maar het is niets nieuws en bleek al snel saai te worden. Het feit dat men je de god maakt zorgt ervoor dat het verhaal een beetje in de achtergrond gedrukt wordt. Zoek je dus een game met een goed verhaal om in te duiken en je aan het denken te zetten, dan kan ik je meteen al vertellen dat je bij Saints Row IV niet aan het goede adres bent.

Grafisch ondermaats

Saints Row is nooit grafisch erg bijzonder geweest, maar desondanks vond ik The Third destijds verrassend mooi zoals je toen ook in mijn review kon lezen. Het enige wat me destijds irriteerde was de texture pop-up, dat is dan wel weer verholpen in Saints Row IV, althans het is een stuk minder. Wat we daar alleen voor hebben moeten inruilen is schrikbarend, een onstabiele frame-rate en allesbehalve scherp beeld. Er zijn zoveel kartelrandjes en er is zo weinig detail, laat staan normale lichteffecten bij het afvuren van je geweer, het is echt schrikbarend.

Ik snap niet hoe het vorige deel er beter uit kan zien dan het nieuwe, dat gaat er bij mij gewoon erg moeilijk in. Het verschil is ook niet heel klein, nee het is behoorlijk groot. Het was zelf zo erg dat ik aan mezelf begon te twijfelen of het niet tussen me oren zat dat Saints Row: The Third er beter uitzag. Na de gameskast ingedoken te zijn en de game te hebben opgestart werd wat ik al dacht inderdaad bevestigd, The Third was stukken mooier.

Copy, Paste

Het is vaak van velen de kritiek op games als Call of Duty, maar zo erg als het bij Saints Row IV is heb ik het eigenlijk nog maar weinig meegemaakt. Alle iconen, de stad, de auto’s, de personages, het menu, de stijl, letterlijk alles is overgenomen van The Third. The Third was tenminste echt een nieuw deel en je merkte ook dat men hier veel tijd had ingestoken. Bij Saints Row IV ontbreekt dit gevoel, het voelt meer als een uitbreiding op de The Third dan dat het een daadwerkelijk nieuw deel is in de franchise. Saints Row IV doet de franchise dan ook allesbehalve eer aan en het lijkt erop dat de game erg snel in elkaar is gestoken om vlak voor de nieuwe generatie consoles nog even in te cashen.

De stad is eigenlijk ook gewoon precies hetzelfde alleen is het om zeep geholpen door de aanwezigheid van de aliens. Dit heeft de sfeer van de game niet echt ten goede gedaan en de keuze van aliens is mij ook een raadsel. Het maakt de game gewoon een stuk lelijker en het hele thema past gewoon niet bij de game. Uiteraard is dit puur persoonlijk, maar dat is eigenlijk iets wat heel erg speelt met Saints Row IV. Het moet je liggen, je moet ervan houden er is geen tussenweg, je vindt het tof of vreselijk.

Alleen de humor in Saints Row IV alleen al is iets wat je aan moet spreken, zelf kon ik er niet om lachen en ervaarde ik het meer als irritant. Zo wordt de toon meteen in het begin al gezet, je moet kiezen of je kanker wilt genezen of wereldhonger wilt oplossen. Het kan aan mij liggen, maar echt grappig vind ik het niet. Het is niet zo dat ik het offensief vind, sterker nog mijn humor is vrij zwartgallig, maar het slaat gewoon echt helemaal nergens op. Nogmaals, dit is mijn persoonlijke ervaring, als dit soort humor je wel ligt dan zul je ongetwijfeld lol hebben met Saints Row IV.

Gameplay

Zoals ik al aangaf is het sterk afhankelijk van wat voor persoon je bent wil je de stijl en humor van Saints Row IV willen waarderen. Als je dit je niet ligt betekent het alleen nog niet dat je niet van Saints Row IV kunt genieten, want de gameplay is namelijk best aardig. De game biedt eigenlijk gewoon veel plezier net als in Saints Row: The Third. Ondanks dat de setting mij persoonlijk allesbehalve aanspreekt is het best een leuke game om te spelen. De superkrachten stellen je in staat om de stad te verkennen op een manier die in The Third eigenlijk ondenkbaar was.

Dankzij de superkrachten en de vergaande stad lijkt de game bij vlagen vrij veel op een game als Prototype, helemaal niet erg want Prototype is een hele goede game. Het zorgt er alleen wel voor dat de wapens minder interessant worden, het werken voor de upgrades is immers vrij nutteloos als je het ook gewoon al kunt doen als superman zijnde. Gelukkig zijn er dan ook cheats beschikbaar voor Saints Row IV die je alles laten unlocken om nog meer fun te hebben. Dat is namelijk wat ik merkte bij de game, ik had niet echt een drive om constant het verhaal op te pakken, wellicht kwam dat door het feit dat ik alles al veel te gauw in de game kon doen.

Conclusie

Saints Row IV is een aardige game, maar lange na niet een topper die iedereen in huis zou moeten gaan halen. De gameplay is vermakelijk en eigenlijk ook niet smeer dan dat. Het verhaal trekt op niets, de humor moet je liggen en de setting met aliens is nou niet echt iets wat bij Saints Row past. Het lijkt wel of de ontwikkelaars te hard proberen om uniek en gek te zijn dat het in veel gevallen opvalt en daardoor juist mislukt. De gezegde ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ is hierbij dan ook wel een gepaste. Saints Row IV is dan ook niet voor iedereen en het enorme kopieer en plakwerk uit deel 3 laat deze game meer lijken op een uitbreiding dan een nieuwe game. Grafisch (PS3-versie) is deze game ondermaats, anti-aliasing is zo goed als niet aanwezig en alles is erg onscherp en voorzien van maar weinig detail.

Pluspunten

• Superpowers geven een nieuwe dimensie aan de game
• Erg vermakelijk
• Veel cheats beschikbaar voor nog meer chaos
• Gameplay is redelijk variërend

Minpunten

• Grafisch heel erg matig
• Zelfde stad als Saints Row: The Third
• Precies dezelfde presentatie als Saints Row: The Third
• Verhaal weet moeilijk te boeien

Screenshots gebruikt in de review zijn afkomstig van de PS3-versie, met dank aan Jeux-Video.