Gespeeld: The Elder Scrolls Online – Het is al bijna 20 jaar geleden dat de eerste game in de Elder Scrolls franchise haar debuut maakte op de PC, toen nog via DOS. Hoewel dat absoluut niet te vergelijken is met The Elder Scrolls games die wij nu spelen, was het toen al razend populair. Bethesda, die zich toen nog hoofdzakelijk focuste op sportgames, had haar ruwe diamant gevonden. Tot op de dag van vandaag zijn er negen verschillende Elder Scrolls games op de markt verschenen en bij elke uitgave won de franchise meer populariteit. Zoveel zelfs dat Bethesda uiteindelijk heeft besloten om op korte termijn een Massive Multiplayer Online versie uit te brengen, speciaal voor de avonturiers die maar geen genoeg kunnen krijgen van Tamriel en al haar inwoners. Een veel gevraagde optie voor The Elder Scrolls was altijd een optie om de game coöp te spelen en dat is via deze weg mogelijk geworden. Het is dan misschien niet zoals je had verwacht, maar een idee als dit kan – mits goed uitgewerkt – nog wel eens een erg goede afloop krijgen.

Welkom (terug!) in Tamriel

Alvorens je voet zet op de besneeuwde grond van Tamriel, krijg je de gelegenheid om je personage uit te kiezen. Niet alleen kun je aangeven met welke klasse je het liefst speelt, maar je kunt ook je uiterlijk tot in het kleinste detail aanpassen. Hoe pietluttig dit ook lijkt, het is wel zo enorm uitgebreid dat we er toch even mee bezig waren voordat we tevreden waren met het resultaat. Toen ons personage eenmaal de goedkeuring had van ons team, was de tijd aangebroken om eens te zien wat er gaande is in Tamriel en waarom wij zo hard nodig waren.

Eenmaal aangekomen in een kleine nederzetting, worden we direct aan het werk gezet. Er is iets vreemds gaande en het dorpje moet geëvacueerd worden, maar niet iedereen is aanwezig en het is onze taak om ze te vinden. Ondertussen komen we heel wat andere spelers tegen die dezelfde taak hebben als wij en daarom leek het ons ideaal om meteen uit te testen hoe het samenspelen te werk gaat. Nadat we in een zogeheten party zijn samengevoegd, trekken we de wijde wereld in. Het lijkt net alsof we de opvolger van Skyrim aan het spelen zijn – alles klopt gewoon. De complete sfeer helpt hieraan mee, van de stijl tot de herkenbare omgevingen. Zelfs de muziek schreeuwt: “The Elder Scrolls!”. Het enige verschil met de voorgaande delen is dat het verhaal hierin niet voorop staat en dat wordt ook direct duidelijk.

Meteen worden we in het diepe gegooid, simpele quests om op gang te komen worden opzettelijk weggelaten. In een MMO is de combat van groot belang en ondanks dat de game nog in pre-alpha fase speelbaar was, zijn we hiervan best onder de indruk. Hoewel het even wennen is om een MMO in first person perspectief te spelen, is dit voor The Elder Scrolls geen onbekende zet. Maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld Oblivion of Skyrim, word je tijdens de first person combat nog extra in het gevecht betrokken door middel van terugslag, die zowel door jou als je vijand wordt gevoeld.

Alles is (in)direct met elkaar verbonden

Tijdens onze quests, waarin we steeds meer dorpelingen terugvinden, vinden we ook steeds meer nieuwe vijanden. Niet alleen zie je de ‘doodgewone’ dieren terugkomen, waaronder wolven en ijsberen, maar ook de bovennatuurlijke wezens, zoals draken en skeletten die maar níet dood willen, maken opnieuw hun opwachting. En bij nieuwe vijanden horen nieuwe quests. Zoals we van The Elder Scrolls gewend zijn, is er meer dan genoeg te doen en ook in TESO is dat het geval. Nu is het niet zo dat je van hot naar her gestuurd wordt, maar alle quests die je tegenkomt hebben zowel direct als indirect iets met de hoofdquest te maken en dat zorgt voor overzicht. Met een grote open wereld zoals je in een game als deze mag verwachten, is dat van groot belang. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je door de bomen het bos niet meer ziet. En dat brengt ons meteen bij iets anders dat voor goed overzicht zorgt en dat is de user interface, die grotendeels vergelijkbaar is met hoe deze eruit ziet in Skyrim.

Herkenbare UI – The Elder Scrolls V: Skyrim Online

Heb je ervaring met MMO’s, dan begrijp je hoe TESO werkt en heb je ervaring met de voorgaande The Elder Scrolls delen? Ook dan zul je zonder al teveel moeite kunnen wennen aan de user interface. De instapdrempel voor deze game is heel laag, maar vergis je niet – eenmaal aangekomen in de ruigere delen van Tamriel, komen er uitdagingen van een heel ander kaliber op je pad. Die ‘end-game content’ zul je het best samen doen met andere spelers die je ongetwijfeld heel wat zult tegenkomen alvorens je deze content bereikt. Er zullen ook heel wat quests aan vooraf gaan om ervoor te zorgen dat je klaar bent voor de uitdagingen die bij de hogere levels horen en dit zal waarschijnlijk eenzelfde vorm aannemen als bij andere MMO’s: instanced dungeons, welke je met 5 tot 10 personen speelt, en willekeurige wereld-gebeurtenissen waarbij meerdere spelers betrokken zullen zijn.

Voorlopige conclusie:

The Elder Scrolls Online voelde zelfs in pre-alpha fase al aan als een redelijk robuuste MMO. De belangrijkste kenmerken waren aanwezig en de combat verliep erg soepel. We hebben wel onze twijfels over de first person view, welke het overzicht in parties kan belemmeren indien niet goed uitgewerkt. Tevens is het zogeheten ‘quest-sharen’ (nog?) niet mogelijk en daardoor moesten we in een party alles dubbel doen voordat we verder konden. Opende de ander een deur en had ik daarvoor niet het juiste item, dan bleef de deur voor mij gesloten. Maar dat zijn slechts kleine aandachtspuntjes die met gemak verholpen kunnen worden en niet voor een grote deuk in het geheel zorgen. Integendeel – TESO zag er vet uit en de combat werkte nagenoeg perfect – op enkele bugs na die we bij een pre-alpha status kunnen verwachten. Zoals eerder al gezegd, is dit een uitstekende oplossing voor de fans die altijd al The Elder Scrolls in coöp wilden spelen. Wij krijgen er steeds meer vertrouwen in dat dit wel goed gaat komen.