Review: Beyond: Two Souls – David Cage is een ontwikkelaar die een andere kijk op de industrie heeft. Hij wil verhalen vertellen, emoties teweegbrengen en van games niet zozeer games maken, maar meer ervaringen. Hij doet dit door met unieke games te komen waarbij Fahrenheit op de vorige generatie consoles al een briljant stukje software was. Heavy Rain was op de PlayStation 3 een ambitieus project dat zeker geslaagd te noemen was en zijn laatste creatie is Beyond: Two Souls. Een ‘game’ die bijzonder uniek en meeslepend is.

Jodie Holmes

Jodie Holmes is een uniek meisje en dat komt doordat zij geboren is met een entiteit. In haar jonge jaren vecht ze hier tegen, is ze hier bang voor en wil ze dat de entiteit verdwijnt. Aiden, zoals de entiteit heet, is aan Jodie gekoppeld en dat betekent dat ze hun hele leven samen moeten delen. Naarmate Jodie ouder wordt, leert ze hoe ze Aiden moet handelen en raakt ze tot op zekere hoogte bevriend met Aiden, het is immers een soort zielverwant en door deze unieke gave speelt Jodie een cruciale rol voor de Amerikaanse overheid.

De overheid houdt Jodie goed in de gaten en van jongs af aan komt ze bij een speciale afdeling van de regering terecht waar paranormale activiteiten onderzocht worden. Jodie ontwikkeld zich vanzelfsprekend en tijdens het spelen krijg je allerlei momenten uit haar leven te zien en te spelen. Doordat de opzet van Beyond: Two Souls niet chronologisch is, zul je continu wisselen tussen haar jonge jaren, haar volwassen jaren en alles wat er tussenin hangt. Deze manier van het verhaal vertellen zal je de eerste zes uur niets zeggen, maar naarmate je dichter bij het einde komt, zul je de rode lijn gaan zien en hoewel deze op zich niet heel bijzonder is, komt alles tot een climax in de laatste scènes van het verhaal met daarbij de nodige verrassingen en indrukwekkende plotwendingen.

Fenomenale acteerprestaties

Meer details over het verhaal zullen we niet prijsgeven, aangezien Beyond: Two Souls voornamelijk hierom draait en Quantic Dream je een ervaring wilt voorschotelen waarbij het plot om de dood draait. Door de invulling van Aiden als entiteit die jij ter handen kunt nemen op zo goed als ieder moment, krijg je een aparte ervaring die veel dieper gaat dan in de eerste instantie lijkt. Wel zal Jodie gedurende het avontuur de hoofdrol spelen en zij wordt gespeeld door Ellen Page, die haar rol fantastisch neerzet.

Quantic Dream heeft met Heavy Rain al gebruik gemaakt van verschillende bekende acteurs en die lijn zetten ze voort in Beyond: Two Souls. Naast dat Ellen Page een belangrijke rol speelt, is ook Willem Dafoe aangetrokken voor de rol van mentor en onderzoeker van Jodie, en beiden weten een fantastische acteerprestatie neer te zetten. Beide personen acteren op overtuigende wijze die uitstekend vertaald wordt door de engine met als gevolg dat je vrij snel een band voelt met de personages en hun liefde en leed kunt aanvoelen.

Aiden als belangrijke schakel

Aiden is de entiteit van Jodie die je met een druk op de knop kunt overnemen. Aiden is een geest die zich door muren heen kan verplaatsen en zich in allerlei situaties zeer nuttig kan maken. Doordat hij een geest is, kent hij geen belemmeringen, al mag hij zich niet al te ver van Jodie afzonderen, anders voelt Jodie dit en afgaande op momenten waarop dit voorkwam, zag dit er pijnlijk uit. Het zijn zielsverwanten en als je op een gegeven moment als Jodie geaccepteerd hebt dat Aiden er voor altijd is, zal er een omschakeling komen waarbij je Aiden gaat gebruiken in steeds meer (benarde) situaties.

Zo kun je Aiden inschakelen om obstakels op je pad te overwinnen, maar ook op gevaarlijke momenten kan Aiden van pas komen om een vijand te doden of te overmeesteren, waardoor hij of zij zich onder jouw controle bevindt. Dit laatste is een effectief middel om vijanden van binnenuit uit te schakelen. De enige “maar” hierbij is dat anderen in de nabije omgeving niet mogen zien/merken dat je je anders gedraagt. Als dit gebeurt, dan zal Aiden noodgedwongen direct het lichaam moeten verlaten, maar hier kom jij als speler aan te pas, want je zult hier efficiënt en logisch volgens de regels mee om moeten gaan.

Beperkte gameplay

Heavy Rain werd veel bekritiseerd om de enorme hoeveelheid aan quick-time events en dat is in Beyond: Two Souls veel minder aan de orde. Dat is voor de criticasters misschien een positieve zaak, maar hierdoor voelt de gameplay op sommige momenten een beetje beperkt aan. Je krijgt als Jodie niet bijster veel gameplay mogelijkheden en veelal komt het neer op heen en weer lopen, bepaalde acties uitvoeren om het vervolg in de gameplay te triggeren en dat alles gebeurt door middel van de rechter analoge stick de juiste kant op duwen.

Op wat meer hectische momenten komen de quick-time events nog steeds voor waarbij je per se de juiste handelingen moet uitvoeren wil je verder komen. Wat we richting het einde een beetje merkten en wat een beetje afbreuk doet aan de ervaring, is dat je in heftige scènes een continue aaneenschakeling van momenten krijgt in hoog tempo. Denk dan bijvoorbeeld aan het vluchten van vijanden. Dit gaat snel, maar kan ineens onderbroken worden door een moment waarop jij een handeling moet uitvoeren. Als je dit doet, gaat het vervolgens weer op het hoge tempo verder. Hierdoor heeft de game zo nu en dan wat onlogische vertragingen en dat doet wat tekort aan de intense beleving op dat soort momenten.

Een ander punt van het weglaten van de quick-time events wat een beetje averechts werkt zijn de één op één gevechten. Jodie heeft door bepaalde gebeurtenissen in haar verleden de nodige skills met betrekking tot hand-to-hand combat en als het tot een confrontatie komt, zul je op momenten dat je een klap moet uitdelen, moet blocken of juist een nieuwe plek moet opzoeken ter verdediging te maken krijgen met een vertraging in de gameplay. Hier moet je snel de juiste richting kiezen met de analoge stick om de gepaste aanval of block te plaatsen.

Doordat de quick-time events nu niet meer worden aangegeven moet je hier snel op reageren door voor jou de analoge stick de meest logische richting op te duwen. Het komt alleen zeer vaak voor dat als je de juiste richting opduwt, de game toch wat anders doet, met als gevolg dat je klappen krijgt. Dit voelt dan nogal onhandig en vreemd aan, want of dat nu aan het ontbreken van de precieze richting door middel van quick-time events ligt of omdat de registratie zo nu en dan belabberd is, dat is een beetje de vraag. Het feit is wel dat dit één van de meest irritante besturingsissues is waar je tegenaan kan lopen.

Mobiele telefoon

Het besturen van Aiden gaat op een vrij gemakkelijke wijze, want met een druk op de knop krijg je de mogelijkheid om vanuit first person perspectief rond te kijken. Afhankelijk van waar je bent, zie je in de omgeving overal oranje punten en hier kun je Aiden naartoe bewegen zodat je de locatie vanuit verschillende hoeken kunt bekijken. Op die manier kun je subtiele evenals grote zaken vinden die interactief zijn, waardoor je als Aiden een object kan beïnvloeden wat effect heeft op de gameplay. Dit werkt in deze opzet als een zonnetje en naarmate je verder komt, speelt Aiden een steeds grotere rol.

Leuk detail is dat de gehele game uit te spelen is met je mobiele telefoon in plaats van met de controller. Je kunt dus kiezen om de DualShock 3 volledig links te laten liggen en met je Android of iOS platform aan de gang te gaan. Hierdoor is de gameplay iets simpeler doordat je het enkel met het touchscreen moet doen. Zo heb ik ruim 70% van de game gespeeld met de controller terwijl een tweede persoon naast me Aiden bestuurde via zijn mobiele telefoon. Deze interactie is tof en het maakt Beyond: Two Souls des te meer tot een ervaring die je prima met z’n tweeën kunt beleven.

De gameplay wisselt zich af, dus als de één aan het spelen is, moet de ander toekijken. Waar dat in andere games meestal irritant is, heeft dat bij deze game een ander effect. Door het meeslepende verhaal, de vele interessante locaties die je aandoet en de totale ervaring is het geen enkel probleem om rustig een half uur mee te kijken zonder ook maar iets te doen. Wel is het wat jammer – ondanks dat de huidige manier ook prima werkt – dat Aiden niet vrij te controleren is en hiermee wil ik zeggen dat Aiden enkel te controleren valt door hem naar verschillende punten te sturen in plaats van vrij rond te laten vliegen. Dit is ongetwijfeld gedaan om de mobiele besturing efficiënt te laten werken, maar tegelijkertijd voelt dat qua besturing bij Aiden nogal beperkt aan.

Genieten van de variatie

Waar je als speler ongetwijfeld enorm van zult gaan genieten is de samenloop van diverse elementen. Zo is de game op visueel vlak van de bovenste plank en goed vergelijkbaar met die andere grafische topper, The Last of Us. De game schotelt je bovendien een forse variatie aan omgevingen door en dat gecombineerd met uitmuntende acteerprestaties van Page en Dafoe maakt het tot een summum van sfeer en uiterlijke vertoning. De soundtrack past uitermate goed bij de sfeer van de game en ook de voice-acting kan als uitstekend omschreven worden. Van het begin tot het einde is het genieten en Quantic Dream weet zichzelf in vergelijking met Heavy Rain ruimschoots te overtreffen.

Conclusie:

Quantic Dream levert met Beyond: Two Souls een prachtige game af, zowel op visueel vlak als qua ervaring. De acteerprestaties zijn van de bovenste plank en doordat het verhaal niet chronologisch verteld wordt, zul je gemotiveerd zijn om tot het einde door te spelen waarbij je op het puntje van je stoel zult zitten. De game doet diverse dingen beter dan Heavy Rain, maar schiet op verschillende punten ook wat tekort. Wat uiteindelijk de kern van Beyond: Two Souls is, is het aanbieden van een bijzondere ervaring en dat is waar de game met vlag en wimpel in slaag. Beyond: Two Souls is anders, uniek, bijzonder en zeer zeker de moeite waard.

Pluspunten

  • Visuele prestatie prachtig
  • Meeslepend en interessant verhaal
  • Unieke ervaring
  • Acteerprestaties Page en Dafoe
  • Coöp feature werkt prima

Minpunten

  • Zo nu en dan beperkte gameplay
  • Tempo wordt uit de game gehaald door plotselinge te verrichten handelingen
  • Controller input registratie lijkt niet altijd goed te werken