DLC Special: Assassin’s Creed IV: Black Flag – Freedom Cry – Edward Kenway had een rechterhand nodig in Assassin’s Creed IV: Black Flag en hiervoor koos hij Adéwalé die hem tijdens zijn rooftochten bijstond. Adéwalé was het niet altijd eens met Edward, maar desondanks vormden ze samen een berucht koppel en sloten ze zich beiden bij de assassijnen aan. Ondanks dat Adéwalé een vrijgevochten kerel is die zelf doet waar hij zin in heeft ziet hij dat slavernij de overhand neemt en hij voelt zich gaandeweg geroepen om tegen slavernij te gaan strijden.

Adéwalé strijdt tegen slavernij

Het Freedom Cry uitbreidingspakket speelt zich 15 jaar na de gebeurtenissen uit Assassin’s Creed IV: Black Flag af en het begint op het moment dat je een schip onderschept van de tempeliers. Hier is een pakketje aanwezig dat jij graag wilt hebben en na een zeeslag weet je deze te bemachtigen. Het pakketje is geadresseerd aan ene Bastienne in Port au Prince te Haïti. Adéwalé vertrekt naar Haïti, maar voordat hij het pakketje aan de hoerenmadam geeft wil hij eerst haar vertrouwen winnen en zo rolt hij in de goede zaak waar deze madam voor strijdt.

Bastienne heeft zichzelf op een goede plek in de maatschappij weten te plaatsen, maar dat is voor veel van haar broeders en zusters niet het geval. De blanken behandelen de slaven echt als een stuk vuil en Adéwalé kan niet anders dan hier tegen te gaan strijden. Het thema in deze DLC is dan ook de slavernij en dat geeft een interessante kijk op hoe het er destijds aan toe ging. De slaven werden aan het werk gezet, verhandeld en meer. Nogal mensonterend dus en als vrij man zul je met Adéwalé een leger van verzetsstrijders opbouwen die bekend staan als de Maroons.

Interessant verhaal, missies niet allemaal

Het avontuur in deze DLC beslaat een negental te synchroniseren herinneringen en hierbij krijg je een mix van allerlei zaken voor je kiezen. Denk aan het kapot schieten van een vloot schepen op zee zodat je de slaven die op het slavenschip aanwezig zijn kunt bevrijden, alsook aan het uitschakelen van sleutelfiguren rondom de slavernij. Het verhaal is best aardig en interessant om te volgen, maar de missies zijn lang niet allemaal even interessant. Uiteraard zijn de gevechten op zee erg tof, maar op het land bestaat het toch een beetje uit het standaard werk.

Denk dan aan voor de duizendste keer iemand achtervolgen, afluisteren enzovoort. Bij de review van Assassin’s Creed IV: Black Flag, welke ik ook voor mijn rekening nam, liet ik mijn kritiek hier al over uit. En dat is dat die gameplay elementen me een beetje tegen zijn gaan staan omdat het iedere keer hetzelfde is en dat is tot op zekere hoogte ook het geval in Freedom Cry. Dat neemt overigens niet weg dat het wel boeiend en leuk genoeg is om door te spelen en dat heeft vooral te maken met het verhaal en de andere insteek die interessant te noemen valt.

Je zult pakweg anderhalf uur bezig zijn met het spelen van de herinneringen, maar daarmee is de kous niet af. Je krijgt in de Freedom Cry een kwart van de wereldmap tot je beschikking en hierop tref je diverse schatkisten en andere te verzamelen objecten aan. In dat opzicht is er voldoende te doen qua randactiviteiten en vanzelfsprekend zijn er hier ook een paar nieuwe aan toegevoegd die aansluiten op het thema van de game. Zo tref je hier en daar plantages aan waar slaven onder erbarmelijke omstandigheden moeten werken en het is aan jou om deze slaven te bevrijden.

Het bevrijden van de slaven op de plantages gaat door middel van de opzichter zoeken met de sleutel om zo de slavenhokken te openen of door 20 opzichters te doden zodat de kust veilig is om te vluchten. Door deze slaven te bevrijden evenals de slavenschepen op zee te enteren bouw je een leger aan vrijgevochten slaven op die in opstand komen tegen de blanke ‘meesters’ die de dienst uitmaken in het Caribische gebied. Dus naast dat dit voor extra speelplezier zorgt heeft het ook een doel binnen het Freedom Cry pakket. Deze extra zijmissies zijn goed voor een kleine drie uur spelen wat de totale speelduur van deze DLC op 4 uur brengt en dat is meer dan voldoende.

Technische problemen

De content is vermakelijk en interessant genoeg om helemaal door te spelen, maar toch is er ook een serieus probleem en dat is de techniek. Of dat nu aan deze DLC of de game zelf te wijten valt is wat moeilijk te zeggen, maar wel is het belangrijk dat je hiervan op de hoogte bent. Tijdens het spelen van de DLC merkten we dat er behoorlijk wat bugs aanwezig waren. Zo komt het geregeld voor dat indicators niet op de plek staan waar ze moeten staan en dat kan voor verwarring zorgen. Ook belandde we af en toe in niemandsland. Hierbij was het beeld zwart terwijl de rest van de game wel gewoon werkte. Maar als het hele beeld zwart is dan kom je niet echt ver.

De game volledig afsluiten en opnieuw starten was de oplossing met gevolg de missie opnieuw spelen. Niet echt fijn dus. Deze bugs kwamen geregeld voor en dat komt het speelplezier niet ten goede. Ook is er nog een serieus probleem met de framerate, want in Port au Prince zakte dat naar een dramatisch laag niveau en dat is op hectische momenten bloedirritant. Nu had de gewone game ook al last van wat framerate issues, maar dat stelde weinig voor in vergelijking met Freedom Cry.

Conclusie:

Met de Freedom Cry content kun je weer 4 uur vooruit en het verhaal rondom Adéwalé is interessant genoeg om een aankoop te rechtvaardigden. Ook nieuwe zijmissies maken het leuk en vernieuwend om te spelen, maar weet wel dat de verhaal gedreven missies niet allemaal even interessant zijn en terugvallen in eerdere patronen die we al tig keer in de Assassin’s Creed games gezien hebben. De content is omwille van het verhaal en de extra gameplay de moeite waard, maar hou er wel rekening mee dat je net zoals ik tegen serieuze technische issues aan kan lopen. Dat is juist zo zonde, want het doet afbreuk aan de verdere prima ervaring die Adéwalé je voorschotelt.