Review: Don’t Starve – Je hebt games waar de route van A tot Z voor je is uitgestippeld. Je hebt games waarbij je een einddoel hebt, maar door een open structuur zelf kan bepalen hoe en wanneer je dit doet. En dan heb je ook nog games waar je aan begint en waarbij je gelijk in het diepe gegooid wordt door het gebrek aan enige uitleg of verdieping over hoe iets nu werkt. Wel, dat kan nadelig zijn voor de ervaring, maar het kan ook een bijzonder interessante game opleveren. Don’t Starve valt in die laatste categorie.

Sterf niet

Don’t Starve heeft eigenlijk één doel en dat is zien te overleven. Hoe je dat doet, moet je zelf uitzoeken, want na het starten van de game word je in het diepe gegooid en mag je zelf uitzoeken hoe het allemaal werkt. De wereld van Don’t Starve is wel zo opgebouwd dat je door het gebrek aan enig idee van wat je moet doen direct maar aan het ‘looten’ gaat. De wereld bestaat namelijk uit een gevarieerde vlakte waarop je allerlei zaken aantreft. Denk aan stenen, konijnen, vogels, bomen, bosjes, en ga zo maar door.

Het oppakken ofwel looten van de diverse items die de wereld rijk is, is zowat het hoofdingrediënt van de gameplay. Want diverse items die individueel nutteloos zijn, kun je met elkaar combineren, waarbij je dus nieuwe mogelijkheden ontdekt. Een simpel voorbeeld is een stevige tak en een steen. Die kun je met wat gras aan elkaar binden om zo een bijl te creëren. Een boom was tot voor kort niet interessant omdat je er niets mee kon, maar als je dan eenmaal een bijl hebt, dan kun je de boom omhakken. Dit levert houtblokken op en daarmee kun je weer een vuurtje stoken.

Het doorlopende proces…

Het vuur is dan weer van belang om de nacht te overleven, want in de wereld van Don’t Starve wordt het ’s nachts aardedonker en dan is een vuurtje van belang, anders val je binnen luttele seconden te prooi aan wezens die de nachtrust verstoren. Als je de nacht overleeft hebt, kun je weer verder op pad om de wereld te verkennen en nieuwe items te zoeken. Naast dat je moet zorgen dat je jezelf van allerlei handige objecten voorziet zodat je je inventaris kunt uitbreiden, evenals dat je blijft overleven, is dat niet het enige waar je rekening mee moet houden.

Je hebt ook nog te maken met health, hoeveel honger je hebt, enzovoort. Je kunt je dus wel volledig focussen op het zien te overleven van de gevaren die de wereld rijk is, maar als je zonder eten komt te zitten, zul je verhongeren. Ook zul je zo nu en dan gevaarlijke dieren of wezens tegen het lijf lopen waarbij je genoodzaakt bent om deze aan te vallen. Gaat dat niet goed, dan zul je iets aan je health moeten zien te doen. Kortom, het is een continu doorlopend proces waarbij je aan alles moet denken om niet te sterven en hoe handiger en efficiënter je bent en met de mogelijkheden omgaat, des te langer je zult overleven.

De dood is opnieuw proberen

De game maakt gebruik van een dag- en nachtcyclus, waarbij het uiteindelijke doel eigenlijk zolang mogelijk overleven is. Als je onverhoopt toch het loodje legt, dan zul je opnieuw moeten beginnen en dan begint het riedeltje opnieuw. Dat kan enigszins wat afschrikken, maar in werkelijkheid valt dit mee en dat komt door de wereld. De wereld zal namelijk elke keer opnieuw gegenereerd worden en hierdoor zul je bij elke speelsessie in een andere omgeving terecht komen. Natuurlijk is het qua visuele invulling erg gelijkaardig, maar het ding is vooral dat het qua ervaring iedere keer anders is, ondanks de herhalende handelingen.

Nieuwe personages en de ontdekkingsreis

Sterven is juist niet de bedoeling in Don’t Starve, maar je zult niet helemaal met lege handen achterblijven. Je zult nadat je eenmaal gestorven bent een hoop XP uitgekeerd krijgen en hiermee unlock je nieuwe personages. Elk personage heeft weer zo zijn of haar persoonlijke mogelijkheden, waardoor er enige variatie ontstaat in de gameplay. Maar in grote lijnen blijft het er toch op neer komen dat je gewoon handig met de middelen die je tot je beschikking hebt om zult moeten gaan en dat is gelijk ook de uitdaging van de game.

De game is nooit echt gemakkelijk, waardoor je continu je hoofd erbij moet houden en hoe verder je komt, des te vervelender sterven is. Zeker omwille van het feit dat je alles opnieuw mag doen en je dood nooit ver weg is, want één simpel foutje kan fataal zijn. Maar goed, dat is waar je van moet houden, want de game kent hierdoor wel zo zijn charme en de fouten die tot een dood leiden, zijn fouten die je zelf maakt en niet de game, want die steekt technisch overduidelijk erg sterk in elkaar.

Wat is dan de fun van het blijven spelen, hoor ik je denken? Wel, los van het unlocken van nieuwe personages en de uitdaging op zich, moet ik nog eventjes terugkomen op de spelwereld. Deze zit bomvol gevarieerde omgevingen. Denk aan een verkapte woestijn, een ijzig gebied, bossen en ga zo maar door. Daarnaast zit de wereld vol met dungeons die je kunt verkennen en doordat het elke keer anders is, blijft het een echte ontdekkingsreis en dat ontdekken van de hele wereld maakt het juist zo leuk. Je weet immers nooit wat je kunt verwachten.

Conclusie:

Don’t Starve is een moeilijke game waar je echt van moet houden. Je wordt in het diepe gegooid met als enige doel het overleven. Hoe je dat doet – ondanks de vele te ‘looten’ objecten – is iets wat je zelf uit mag dokteren en dat kan op langere termijn frustrerende repetitief worden. Hierdoor is het ook niet echt een game voor iedereen, maar als je enige uitdaging wel kan waarderen, is dit een prima game. De besturing is op chaotische momenten iets te omslachtig en dat is jammer, maar om positief af te sluiten moeten we de ontwikkelaar credits geven voor audiovisuele invulling die uniek te noemen valt. Don’t Starve is een toffe hardcore ‘overlevingssimulator’ waar je van moet houden.

Pluspunten

  • Unieke audiovisuele invulling
  • Uitdaging
  • Verkennen van de wereld

Minpunten

  • Opnieuw moeten beginnen kan frustrerend zijn
  • Besturing soms wat omslachtig