http://playsense.nl/images/file/img_52d7e094b3247.jpg
Review: Watch_Dogs – Een titel die voor de ‘next-gen’ consoles eigenlijk voor de meeste hype zorgde, dat was Watch_Dogs. Helaas werd het geen launchgame voor de PS4 noch Xbox One, maar nu enkele maanden later, ligt de game dan eindelijk in de schappen. Watch_Dogs raakt wat betreft de hype niet alleen menig gamershart, maar ook de omstreden handelswijzes van de overheden. De game weet een Chicago neer te zetten die volledig in zijn greep wordt gehouden door de overheid, die op haar beurt de hele stad heeft weten te digitaliseren. Waar computers zijn, daar zijn natuurlijk hackers en dat is ook welke rol jij als speler moet gaan vervullen. Weet Watch_Dogs de hoge verwachtingen waar te maken, of valt het geheel toch een beetje tegen en is het idee beter dan de uitvoering? Dat lees je nu in deze review.

Aiden Pearce

Het hoofdpersonage in Watch_Dogs heet Aiden Pearce, een computer hacker die de nodige kneepjes van het vak onder de knie heeft. Hij heeft toegang tot het grote CtOS en dit is een besturingssysteem waar Chicago als stad als het ware op draait. Het bevat alle informatie over de burgers, zoals hun CV, trauma’s, jaarinkomen en meer. Daarnaast is CtOS ook verantwoordelijk voor de L-train, stoplichten, bruggen, blokkeringen, beveiligingscamera’s en nog veel meer elektronische apparaten. Aiden Pearce gebruikt zijn toegang tot het CtOS via een zogenaamde profiler, dit apparaat licht alle digitale wegen op die je tijdens je missie nodig hebt.

Het verhaal achter Aiden Pearce is treurig, de mensen waarvan hij hield werden in het verleden lastig gevallen door zijn vijanden. Dit zit hem nog altijd dwars en als hij er dan achterkomt dat het opnieuw raak is, is het hek van de dam. Aiden is niet meer de aardige vader die hij vroeger was, maar is inmiddels een heuse zware jongen geworden die zonder enige emotie iemand om het leven kan brengen.

Doordat het hem zo dwars zit en hij het verdriet van vroeger moeilijk kan verwerken, is hij op oorlogspad. De mensen die hem zoveel verdriet hebben aangedaan hebben het weer op hem gemunt en gaan weer achter zijn geliefden aan. Doordat Aiden een hacker is en toegang heeft tot het volledige burger en stadssysteem van Chicago houdt hij alles nauwlettend in de gaten, zo ook zijn eigen familie. Zo komt hij erachter dat zijn ex-vrouw wordt lastiggevallen en dan begint Aiden met wraak nemen.

http://playsense.nl/images/file/img_521e5352ac37d.jpg

Het open-wereld genre

Het genre van open-wereld games zoals we dit kennen van natuurlijk trendsetter Grand Theft Auto, is over de jaren heen flink veranderd. Waar Rockstar de allereerste was om dit soort type games op de markt te brengen, zijn er vandaag de dag een hele hoop andere titels bijgekomen die hetzelfde doen. Het idee van een grote stad, waarin je vrij rond kan rijden, auto’s stelen, burgers kunt ‘lastig vallen’, missies kunt doen en andere activiteiten heeft veel verandering meegemaakt.

Watch_Dogs zet ook weer een stap vooruit in dit genre, door volledig nieuwe dingen te doen die we nog niet eerder hebben gezien. In GTA is de wereld altijd vrij statisch gebleven en had je eigenlijk weinig invloed op de omgeving. Met Watch_Dogs is dit anders, doordat je een hacker bent kun je veel meer vertier beleven in de stad waarin je speelt. Je kunt auto’s op elkaar laten botsen door stoplichten of blokkeringen in te schakelen via je smartphone. Het is mogelijk spontaan bruggen te laten openen alsook stoompijpen onder de weg de laten exploderen.

Het geeft een volledig nieuwe en innovatieve manier van spelen in zo’n open-wereld en we zijn blij om te zien dat games vandaag de dag niet meer lukraak GTA kopiëren. Open-wereld games zijn vaak, met een reden, erg populair bij gamers omdat ze vrij zijn om te gaan en staan waar ze willen. Als je even geen zin in een missie hebt ga je wat lol trappen in de stad en wanneer je dat gehad hebt, pik je de draad van het verhaal weer op. Ook in Watch_Dogs is dit aan de orde en de game is ook met deze gedachte in het achterhoofd ontwikkeld. Er is veel te doen in de stad, niet alleen als het gaat om lol trappen en alles hacken, maar ook qua mini-games en uitdagingen.

http://playsense.nl/images/file/img_521e5352b86c6.jpg

Het verhaal is niet helemaal overtuigend

Vaak heb je in open-wereld games zoals GTA, Mafia en Sleeping Dogs dat je echt een band krijgt met enkele personages en dat er een meeslepend verhaal achter die grote stad zit. Bij Watch_Dogs valt dit eigenlijk een beetje tegen, het geheel is wat verwarrend in elkaar gezet. Zo zijn er eigenlijk best veel personages in de game wat ervoor zorgt dat je moeilijk een hechte band met iemand opbouwt. Je leert de personages eigenlijk ook niet echt goed kennen en de voice-acting is een beetje ondermaats.

Watch_Dogs kent eigenlijk alle goede ingrediënten voor een uitstekende open-wereld game, maar faalt eigenlijk met het allerbelangrijkste, namelijk een goed verhaal. Eerst dacht ik dat het ging om een trage start, maar zelfs na enkele uren spelen en heel veel personages te hebben ontmoet, was het nog steeds allemaal wat vaag. Het script is gewoon niet zo heel erg goed en dat is best jammer, want de setting die de game kent is ronduit geweldig.

Ook de cut-scènes zijn vaak behoorlijk kort en wat er dan allemaal gezegd wordt is ook behoorlijk standaard en hierdoor krijgen de personages niet echt een eigen identiteit. Ze hebben niet specifieke trekjes die je begint leren te kennen of bepaalde acties waarvan je denkt ‘dat is typisch Jordi’. Ook is de humor vrij slecht en komt een grap gewoonweg vaak niet goed over.

Grafisch minder dan bij de aankondiging

Bij de aankondiging van Watch_Dogs tijdens de E3 persconferentie van Ubisoft in 2012 en ook de trailers erna kregen we een prachtige game te zien. Een game die echte ‘next-gen’ graphics zou bieden, maar nu de game in de schappen ligt, lijkt dit toch een stuk minder te zijn. De auto’s hebben een stuk minder detail en zijn lang niet zo mooi als in de trailers. De stad is wel scherp, maar ook qua detail zien we hier een stuk minder van terug dan in de trailers. De downgrade valt met name op wanneer het regent, dit was in de trailers werkelijk prachtig, maar in werkelijkheid valt het eigenlijk behoorlijk mee.

Dit is niet de eerste keer dat Ubisoft zoiets flikt, met Far Cry 3 werd destijds hetzelfde gedaan, alleen dan met de PC-versie. Het zorgt ervoor dat het vertrouwen wel wat geschaad is, wie zegt immers dat The Division en Far Cry 4 straks niet dezelfde behandeling zullen ondergaan? Desondanks is Watch_Dogs nog steeds wel een mooie game, maar echt wereldschokkend is het niet en dat is best jammer. Eigenlijk ligt de game door het ‘gebrek’ aan details vrij dicht bij het niveau van GTA V, maar dan is Watch_Dogs natuurlijk wel aanzienlijk scherper.

Multiplayer

In Watch_Dogs heeft men ook nog om een multiplayer gedacht en deze speelt zich af in dezelfde wereld als die van de singleplayer. De multiplayer bevat twee opties, namelijk de coöp modus en de online modus. De multiplayer in Watch_Dogs is allesbehalve traditioneel, want zo heb je geen servers, leaderbords, lobbies, objectives, team deathmatch enzovoort.

In het verhaal van de game is het mogelijk dat een andere speler een virus upload naar jou of dat jij dit doet bij iemand anders. Vervolgens is het aan jou de taak om hem te doden of te vinden, afhankelijk van wie de uploader is. Als je gehackt wordt moet je natuurlijk degene die jou hackt binnen een bepaalde tijd zien te vinden. Hack jij iemand anders, dan moet je zorgen dat je niet gevonden wordt of dat je degene doodt.

Alhoewel iedereen als Aiden Pearce speelt, zien spelers er voor anderen compleet anders uit. Zo maakt dit het spotten van de andere speler een stuk moeilijker. Er zijn in de multiplayer hoge risico hacks en lage risico hacks, Zo kun je ook iemand achtervolgen en op die manier informatie te pakken zien te krijgen. De andere speler krijgt dan geen notificatie dus is de kans op een schietpartij erg laag.

Verder zijn er ook nog leuke andere modi aanwezig die wat meer arcade zijn. Zo kun je in de multiplayer tegen elkaar racen, zoals je dit ook kent van bijvoorbeeld GTA V. De mooiste modus voor velen is echter toch wel de free-roam modus, waarbij je samen met vrienden in de wereld van Watch_Dogs gewoon lekker lol kunt hebben. Je kan hier zelf bepalen wat de spelregels zijn en zo kun je dus ook eigenlijk een team deathmatch of deatmatch potje spelen. Of je kiest er gewoon voor om Chicago op zijn kop te zetten.

De coöp modus werkt met een tablet, waarbij één speler Watch_Dogs op de console kan spelen en de andere via de tablet. Het is niet nodig binnen hetzelfde netwerk te zitten zolang de tablet maar verbonden is met het internet. Deze modus hebben we helaas niet kunnen testen, aangezien deze functie op moment van spelen en schrijven nog niet werkte.

Heb je overigens allemaal geen zin in mensen die je hacken of uitdagen voor een race? Geen paniek, de multiplayer opties zijn optioneel en kunnen uitgeschakeld worden tijdens het spelen van het verhaal. Zelf vonden we de multiplayer niet spannend genoeg om telkens aan te hebben, maar wat ons wel goed wist te vermaken was vooral de free-roam modus. Men heeft voor een niet zo traditionele multiplayer gekozen en ergens zijn we hier eigenlijk wel blij mee. Watch_Dogs biedt een multiplayer zonder dat hier al teveel gewicht op ligt. Ergens wel slim, aangezien veel mensen deze game toch zullen kopen voor de singleplayer. De multiplayer functionaliteiten die er zijn werken goed en zijn vermakelijk en het siert Watch_Dogs dan ook dat er voor deze manier is gekozen qua multiplayer functionaliteiten.

Conclusie:

Watch_Dogs is een uitstekende game en het zit qua gameplay eigenlijk helemaal snor. De gameplay is ijzersterk dankzij de hack-mogelijkheden en het is op veel vlakken erg innovatief. Het feit dat je gewoon een open-wereld aan je voeten hebt als hacker waarin je alles kunt doen en laten wat je wilt is echt een heel erg tof concept, dat tevens erg goed is uitgewerkt. Qua verhaal zit Watch_Dogs niet in de top van de open-wereld games en kan het nog een puntje zuigen aan de scripts van games als Sleeping Dogs, Mafia 2 en GTA V. Het verhaal is vooral erg warrig, bevat teveel personages zonder interessante karakters en het weet weinig te boeien. Natuurlijk, dit is een persoonlijk ervaring en dat kan door eenieder anders ervaren worden, maar het kan dus ook jou wat tegenvallen. Wel is het voor de rest een sterke game geworden die technisch heel erg goed in elkaar zit, zo hebben wij weinig bugs opgemerkt en dat is vrij uniek voor zo’n enorme game.

Pluspunten

  • Innovatieve gameplay
  • Erg dynamische open-wereld dankzij de hacks
  • Game heeft echt een eigen identiteit die goed is uitgewerkt
  • Leuke multiplayer modi

Minpunten

  • Verhaal niet ijzersterk
  • Grafisch een stuk minder dan verwacht