http://playsense.nl/images/file/img_54cf5c3acba8d.jpg

Review: Dying Light – Een game waar menigeen naar uitkeek begin dit jaar was Dying Light, een nieuwe zombiegame van de makers van Dead Island. Dit keer combineert men twee geliefde elementen en dat voorzien van zombies. De twee element zijn free-running en een open wereld. Mirror’s Edge maakte free-running in games populairder dan ooit en een open-wereld is iets waar wij altijd wel voor te porren zijn, mits het natuurlijk mooi uitgewerkt is. Wij pakten de gaspijp op, sloegen heel wat zombies het hierna-hiernamaals in en checkten of deze game zijn mooie beloftes uiteindelijk waar wist te maken. Hoe Dying Light dit afging? Dat lees je in deze review.

http://youtu.be/v7jq_KGYME4

Help, waar ben ik?

De game begint behoorlijk spectaculair, namelijk dat je uit een vliegtuig springt en midden in een gebied terechtkomt dat is afgezet en zich in quarantaine bevindt. Het gaat hier om een fictieve stad die overladen is met zombies dankzij een virus dat uitgebroken is. De stad heet Harran en is jouw persoonlijke zombie-speeltuin waarin je helemaal los kunt gaan. De stad kent een oud gedeelte waar de iets rijkere mensen gewoond hebben en natuurlijk ook de nodige slums. De stad ligt vermoedelijk ergens in Irak en dus zie je ook de typische Midden-Oosterse bouwstijl terugkomen in de omgeving, welke erg goed wordt gepresenteerd in de game.

Je bent in deze stad gedropt door de geheime inlichtingendienst waarvoor je werkzaam bent. Het is aan jou de taak om het virus te blijven isoleren en het te houden waar het zit, namelijk binnen de muren van Harran. Ook moet je ervoor zorgen dat de kennis over het virus binnen Harran gelimiteerd blijft en dit kan nog weleens met je eigen moreel gaan spelen. Doordat je gedropt wordt in Harran, zul je jezelf aansluiten bij de groepering die je gered heeft. Zij leren je de basisprincipes van de game, zoals het wegrennen, springen, klimmen en het maken van wapens om jezelf te verdedigen. In je basiskamp vind je dan ook verschillende mensen die gevangen zijn in Harran en er alles aan doen om alsnog een gewoon leven te lijden.

Er is geen geneesmiddel voor het virus en dus is het van groot belang dat je blijft overleven. Wanneer je gedropt wordt in Dying Light en je parachutesprong niet helemaal vlekkeloos is gegaan, valt een beet niet te ontlopen. Je zal gedurende de hele game geïnfecteerd zijn en alhoewel dat zeer ernstig klinkt, is er wel een ‘uitstel-medicijn’. Dit medicijn heet Antizine. Mensen rondom Harran die de stad niet voor ‘dood’ achter willen laten sturen dit medicijn regelmatig via airdrops naar de stad, waar het vervolgens vechten is om zo snel mogelijk bij de airdrop te komen. Er zijn namelijk meerdere kampen die belang hebben bij zo’n airdrop, want Antizine is in principe macht in Harran, omdat dit mensen op de been houdt. Zonder Antizine sterft een kamp snel uit en is het einde verhaal voor dat kamp. Ook is het voor jou erg belangrijk dat je Antizine bemachtigd, want ook jou zal het tijdelijk gezond houden.

http://playsense.nl/images/file/img_54cf7d2ed91e4.jpg

Verwacht geen ijzersterk verhaal

Dying Light begon ik eigenlijk met de verwachting dat ik naast het slachten van zombies ook een interessante verhaallijn zou gaan volgen. Dit bleek al snel een flinke teleurstelling en eerlijk is eerlijk, dat kost de game eigenlijk meteen al punten. Het hele idee achter het feit dat je undercover bent is eigenlijk totaal niet interessant en de manier waarop het verhaal verteld wordt zet nou niet bepaald zoden aan de dijk. Dit is ook meteen de reden waarom de game misschien wat kan teleurstellen. Een goed verhaal kan bij een actie-game als Dying Light toch vaak net dat beetje extra zijn. Als je dan aan de game begint en erachter komt dat het verhaal eigenlijk heel standaard en simpel is, dan is dat best wel jammer.

De personages komen eigenlijk ook als zombies over, want er is totaal geen realistische voice-acting, geen enkel personage lijkt de moeite waard om tijd in te investeren en je vergeet de één na de ander relatief snel. Soms zie je weer een personage opduiken en denk je, oh ja, dat was hij of zij, maar je bouwt met niemand een band op en er is qua verhaallijn weinig motivatie om uren achter elkaar door te spelen. Zoek je dus een game met een boeiend en interessant verhaal? Dan is Dying Light misschien niet direct iets voor jou, de game is namelijk interessant vanwege een andere insteek en dat is de actie.

http://playsense.nl/images/file/img_54cf7d76411d9.jpg

Voor wie is deze game dan weggelegd?

Dying Light is niet voor de story-freak, maar meer voor degene die op zoek is naar toffe actie gecombineerd met RPG-elementen. De game kent een verslavende economie die wellicht traag en tijdrovend is, maar wel erg goed in elkaar zit. Je kunt door de stad heen namelijk heel wat huisjes, plekjes en zombies looten. Wanneer je een zombie gemold hebt kun je deze doorzoeken op items die vervolgens weer gebruikt kunnen worden om wapens of items te maken, maar ook weer doorverkocht kunnen worden. Zo vind je regelmatig sigaretten bij zombies, die je weer in kunt wisselen voor geld.

Echt interesse om de verhaallijn verder te spelen is er dus niet en het moet eigenlijk meer gezien worden als een tussendoortje. De focus ligt vooral op het neermeppen van zombies, looten en zorgen dat je enorm vette wapens bouwt om de zombies op een nog mooiere wijze om het leven te kunnen brengen. Ook is het van groot belang om je vaardigheden uit te breiden met bijvoorbeeld het werpen van ninja sterren, lucht-trappen, het gooien van bijlen en meer. Je moet ook echt de tijd nemen om je personage omhoog te levelen om vervolgens weer tussendoor een missie te voltooien. Sterker nog, als je niet gaat levelen en je komt bij een missie met alleen een gaspijp zonder upgrades, dan gaat het verdomd lastig worden om deze te voltooien.

Je zult ook merken dat de game leuker wordt naarmate je verder speelt. In het begin is de game relatief saai en duurt de introductie tot de wereld van Harran en hoe het in elkaar steekt redelijk lang. Al snel zul je merken dat de game je op den duur wat vrijer laat hoe jij je tijd invult en dan is het tijd om mayhem te schoppen. De wereld van Harran stelt ook eigenlijk op geen enkel ogenblik teleur, voor een stad die ‘dood’ is, is het namelijk behoorlijk levend. Overal is wel wat te doen en overal kom je wel weer wat tegen, vaak zijn dit problemen, maar dat maakt het zo leuk.

Zombies

Er zijn verschillende soorten zombies in Dying Light, zelfs hele grote en sterk gemuteerde wezens die niet eens in de buurt komen bij het woord zombie. Het virus is enorm krachtig geweest en kent bij een ieder zo zijn eigen uitwerking. Waar je met name voor uit moet kijken zijn de nighthunters. Je merkt dat je de hele game constant de zon in de gaten moet houden, want ’s nachts wordt het een hel. Nighthunters zijn belachelijke wezens die atletischer zijn dan jijzelf en maar op één ding uit zijn, namelijk een hapje uit jouw lichaam. Je kunt overdag je tijd besteden aan het zetten van vallen om de wezens zo ver mogelijk uit je buurt te houden, of om af en toe naar een safe-zone te vluchten vol met UV-lampen. Iets waar ze niet tegen kunnen. Tijdens de nacht is het dan ook vooral de tijd waar je vaardigheden het beste van pas komen, iets waar je overdag zoveel mogelijk aan probeert te werken.

De gewonere zombies die je overdag een beetje lopend/struikelend aantreft zijn minder gevaarlijk, maar zeker niet te onderschatten. Alhoewel een individu misschien niet zoveel schade aan kan richten en makkelijk naar de grond te meppen valt, zijn ze in grote groepen een stuk gevaarlijker. Als ze massaal achter je aan komen omdat je weer eens teveel lawaai gemaakt hebt, kun je jezelf voorbereiden op een leuk slachtpartijtje. Hoe je de zombies te lijf gaat is geheel afhankelijk van je uitrusting en skills, maar creatief zijn is een makkie.

http://playsense.nl/images/file/img_54cf7e4192b2b.jpg

Gameplay

De gameplay in Dying Light zit goed in elkaar en de besturing is perfect uitgewerkt. Het klim- en klauterwerk als onderdeel van de ‘free-running elementen’ zijn goed uitgewerkt en werken eigenlijk nauwelijks tot ergernis. Soms zijn er wel nauwkeurigere jumps nodig. Dit kan in het begin wel wat lastig zijn, maar wanneer je dit een beetje onder de knie begint te krijgen ga je dit behoorlijk leuk vinden. De game lijkt heel wat gameplay elementen geleend te hebben uit games als Far Cry en Assassin’s Creed, maar weet dit te combineren op de juiste manier.

Mêlee combat is verrassend goed uitgewerkt en ook het schieten werkt verrassend goed, alhoewel mêlee acties natuurlijk veel toffer zijn om los te laten op de zombies. De gameplay is ook echt waar Dying Light zijn charme vandaan moet halen als een verhaal niet lijkt te kloppen. Je kunt wel stellen dat het de game eigenlijk als het ware ‘red’. Men heeft zo’n actievolle game weten neer te zetten met nauwkeurig uitgewerkte gameplay, dat het moeilijk is om niet onder de indruk te raken van Dying Light. Combineer dit met prachtige graphics en je hebt eigenlijk een hele goede game.

http://youtu.be/l1YSxalaoSU

Grafisch een plaatje

Grafisch doet Dying Light zeker niet te kort, de PS4-versie ziet er schitterend uit en de PC-versie is al helemaal om van te smullen. Dit komt door de geavanceerde belichting en nauwkeurige anti-aliasing met een draw-distance van het kaliber dat we kennen uit games als GTA V. Nu was het de bedoeling dat de game op 60FPS zou lopen op de console, maar Techland heeft dit jammer genoeg niet gehaald. Dit vind ik persoonlijk erg jammer, omdat afgaande op de preview builds 60FPS toch echt voor soepelere gameplay wist te zorgen. Het pluspunt is dan weer wel dat er nagenoeg geen framedrops zijn bij de PS4-versie en de game echt heel stabiel op 30FPS draait. Het is geen dealbreaker dat de game niet op 60FPS draait, maar het had de game wel meer ‘eer’ aan gedaan. Het feit dat de game dan weer zo ontzettend mooi is maakt het een stuk minder erg.

Waar je jezelf misschien wel aan gaat storen is de af en toe wat saaie geluidjes die uit zombies komen. Ook lijkt de soundboard van de game niet te bestaan uit al teveel geluiden en daarnaast klinkt het meppen met verschillende wapens vaak hetzelfde, wat toch wel een beetje goedkoop is.

http://playsense.nl/images/file/img_54cf7e8443aed.jpg

Conclusie:

Het is erg duidelijk waar de prioriteit lag bij Dying Light, namelijk ijzersterke gameplay die het mogelijk maakt om heel veel lol te hebben met deze game. Het verhaal is iets waar men zich niet op gefocust heeft, maar als het verhaal ook nog eens op gelijkwaardig niveau had gelegen met de gameplay, dan had je echt een geweldige game gehad. Desondanks draait het er bij games toch voornamelijk om dat je veel lol hebt en daarin stelt Dying Light niet teleur. Het verslavende looten en bouwen van knotsgekke wapens is iets wat veel mensen aan gaat spreken en combineer dat met prachtige graphics en je hebt een uitstekende game. Dying Light is niet de nieuwe The Last of Us, maar een game die je meer kunt vergelijken met een Far Cry voorzien van zombies.

Pluspunten

  • Grafisch erg sterk
  • Prachtige (half)levende en sfeervolle zombie-stad
  • Dag en nacht cyclus is een tof element
  • Knotsgekke wapens bouwen
  • Looten werkt verslavend

Minpunten

  • Totaal geen boeiende verhaallijn
  • Geluid van zombies en wapens klinken vaak hetzelfde
  • Voice-acting is erg matig en de game kent geen boeiende personages

http://playsense.nl/images/file/img_54cf7f18985a9.jpg