Review: Resident Evil: Revelations 2 – Episode 1: Penal Colony – Resident Evil 4 was een pareltje, dat kan niemand ontkennen. Met die game zette Capcom het survival horror genre vol zelfvertrouwen weer op de kaart. We kunnen echter niet onder stoelen of banken steken dat de uitgever er vervolgens alles aan gedaan heeft om datzelfde genre weer onderuit te halen. Resident Evil 5 en 6 waren beiden amusant, maar hoorden duidelijk thuis in het actiegenre en waren op geen enkel moment echt griezelig. Met een F-16 een vliegdekschip aanvallen in een Resident Evil-game? Nee, dank u. Enkel het DS-tussendoortje Resident Evil: Revelations wist de survival horror fakkel min of meer hoog te houden. En laat er van die game nou net een – episodische – opvolger verschenen zijn.

TerraSave

Alsof Resident Evil met Umbrella, S.T.A.R.S. en de B.S.A.A. nog niet genoeg schimmige organisaties tot zijn beschikking heeft, introduceert Capcom ons in Resident Evil: Revelations 2 tot TerraSave. De naam zegt het zelf al: deze organisatie streeft ernaar om de aardbol te redden van de overdaad aan biologische aanvallen die de afgelopen jaren de mensheid geteisterd heeft. Onder de leden zien we Claire Redfield terug, een oude bekende die samen met nieuwkomer Moira Burton – jawel, dochter van! – één van de gezichten vormt van TerraSave. Op een fundraiser worden de vrouwen plots brutaal ontvoerd door een stel gewapende mannen, om vervolgens te ontwaken in een op het eerste gezicht verlaten gevangenis waar de ketchup van de muren en het plafond druipt.

Terwijl Claire en Moira zich een weg sluipen en schieten door de betraliede ruimtes, worden ze in de gaten gehouden door een mysterieuze vrouw die zichzelf de Overseer noemt. Het is al snel duidelijk dat het duo tegen zijn wil deelneemt aan een sinister experiment, maar wat nou precies de bedoeling is van het hele circus, komen we uiteraard nog niet te weten. Ondertussen is ook Barry Burton, die we nog kennen uit de eerste Resident Evil, onderweg naar de gevangenis. Zijn missie om zijn dochter te redden brengt hem tot bij Natalia, een klein meisje met een getormenteerd verleden. Wanneer ook dit onorthodoxe paar zich een weg begint te banen door de faciliteit, beginnen de raadsels zich pas echt op te stapelen. En geloof het of niet, wij waren voor het eerst sinds Resident Evil 4 echt geïnteresseerd.

Niet zo eng, maar wel verdomd spannend

Laten we even met de deur in huis vallen: Resident Evil nestelt zich nog steeds meer in het actiehorror domein dan in het pure survival horror genre waar het ooit zo onlosmakelijk mee verbonden was. Capcom is er dit keer echter in geslaagd om de franchise weer spannend te maken. Waar je in Resident Evil 5 en 6 zonder enige vorm van angstzweet de game door rende, zal je in de eerste aflevering van Resident Evil: Revelations 2 wél aan het scherm gekluisterd zijn. Dat ligt helaas niet aan de relatief generische omgevingen – een bebloede gevangenis, waar hebben we dat nog gezien? – en de weinig tot de verbeelding sprekende variaties op zombies die zich voor je loop werpen. De spanning komt wel voort uit het intrigerende verhaal, de strakke gameplay en het gebrek aan munitie dat altijd om de hoek loert.

Net als in Resident Evil 4 hangt de camera achter de rechterschouder van de hoofdpersonages, al hadden we de indruk dat we ons dit keer dichter achter de rug van Claire en Barry bevonden, wat ons inlevingsvermogen zeker ten goede kwam. Je kan net als in Resident Evil 6 lopen en schieten tegelijkertijd, maar waar dit in die voorgaande titels de personages oppermachtig maakte, ben je in Revelations 2 houterig genoeg om er niet al te veel voordeel van te ondervinden. Het mikken gaat vlot, maar niet té vlot, waardoor elke confrontatie toch enigszins gepaard gaat met dat oh zo belangrijke gevoel van hulpeloosheid dat echte horrorgames onderscheidt van de pogingen-tot. En dan zijn er nog de traditionele jumpscares, die dit keer in aantal beperkt zijn, maar net daardoor ook een stuk geslaagder.

De sterke en de zwakke

Net als in Resident Evil 5 en 6 krijg je twee keer een duo onder je duimen, al kan je deze keer op elke moment wisselen tussen Claire en Moira of Barry en Natalia. Dit zorgt – ook als je de game in coöp speelt – voor een interessante dynamiek, aangezien beide teams uit een zwakke en een sterke component bestaan. Claire en Barry moeten het hebben van hun brute vuurkracht, terwijl Moira en Natalia subtielere talenten hebben. Die twee laatsten zijn weliswaar bijzonder kwetsbaar in een gevecht, maar kunnen toch je redding betekenen. Moira kan met haar zaklamp vijanden verblinden en voorwerpen in de omgeving oplichten. Natalia voelt dan weer de aanwezigheid van vijanden, waardoor je als Barry je strategie op voorhand grondig kan uittekenen. Samenwerking is dus erg belangrijk, zéker in coöp.

Raid

Wanneer je door de eerste episode heen bent, zal er een dik anderhalf uur op je teller staan. Dan kan je echter verder gaan met de Raid modus, waarin het actie-element van de franchise echt op de voorgrond komt. Je kiest een personage en wordt in een omgeving uit Resident Evil 6 gedropt, waar je vervolgens elke tegenstand zo snel mogelijk de kop in moet drukken. Elk raak schot levert je RPG-gewijs punten op, waarmee je later je personages kan upgraden en nieuwe wapens kan kopen. We hadden zo onze bedenkingen bij de opdringerige technosoundtrack, maar waren verder ook erg snel verslaafd aan de raid modus, die een welkome afwisseling aan omgevingen biedt en het soort hersenloze vermaak dat iedereen wel eens kan smaken. Raid krikt alleszins de levensduur van de episode op en dat juichen we zeker toe.

Graphics en Sound

Resident Evil: Revelations 2 is grafisch niet meteen van de bovenste plank. Het spel deed ons op visueel vlak dikwijls denken aan Resident Evil 6 en dat is niet meteen een compliment. Echt current-gen is de game dan ook niet, maar het wordt nooit zo erg dat het de ervaring schaadde. Met de muziek is niets mis, al stellen we wel onze vragen bij de voice-acting. De stemacteurs die Barry en Claire van geluid voorzien, doen hun job naar behoren. De stem van Moira laat echter het één en ander te wensen over. Op een gegeven moment maakt ze een opmerking over een stel aan vleeshaken opgehangen lijken en ze klinkt alsof ze in haar keuken een stel boterhammen aan het smeren is. Het onhandige script deed ons daarnaast ook meerdere keren met onze ogen rollen, maar dat zijn we inmiddels al gewend van de reeks.

Conclusie

Het is misschien wat overdreven om te zeggen dat Resident Evil: Revelations 2 de franchise in ere herstelt, maar het is alleszins een stap in de goede richting. De eerste episode vertelt een interessant verhaal en deed ons naar het einde toe zeker verlangen naar meer. De gameplay is voldoende getweakt, zodat de personages niet langer supermensen zijn, maar eerder kwetsbare individuen die hun mannetje kunnen staan in een gevecht. De interessante coöp-dynamiek en explosieve Raid modus verlengen de speelduur ook nog eens op een uitermate positieve manier. Enkele minpunten verlagen de kwaliteit echter: de graphics zijn matig, het stemmenwerk nooit echt overtuigend, de omgevingen en vijanden generisch, en het scenario bij momenten tenenkrommend. Ach ja, niet alles kan perfect zijn, toch?

Pluspunten

  • Interessant verhaal
  • Groepsdynamiek
  • Gameplay voelt aan als Resident Evil 4
  • Raid Modus
  • Atmosferische soundtrack

Minpunten

  • Generische omgevingen en vijanden
  • Matige graphics
  • Stemmenwerk kan beter
  • Ongemakkelijk script