Review: Tower of Guns – Kamertje in kamertje uit en alles kapot schieten wat je tegenkomt. Dat klinkt als een vrij saai spelconcept, maar in Tower of Guns pakt dat best erg leuk uit. Deze nieuwe shooter van Grip Games weet namelijk op een leuke manier uit de hoek te komen en jou van de nodige uitdaging te voorzien. Maar oefening baart kunst en dat is precies het moraal van het verhaal met deze game.

Verdieping na verdieping

In Tower of Guns word je gedropt in een willekeurig level en het is aan jou om de zevende laag in de toren te bereiken. Om deze laag te bereiken zal je per ruimte dat je aandoet alle vijanden overhoop moeten schieten om aansluitend een eindbaas te verslaan. Lukt dit? Dan ga je naar de volgende verdieping en op die manier werk je je een weg naar de top toe. Vanzelfsprekend neemt de moeilijkheidsgraad per verdieping toe en als je het loodje legt, dan zit er niets anders op dan helemaal opnieuw beginnen.

Dat is een repetitieve bedoeling, maar de ontwikkelaar weet de game interessant te houden door twee elementen. Allereerst zul je gaandeweg wapens en perks vrijspelen die je vervolgens kunt kiezen als je opnieuw moet beginnen. Je moet dus weliswaar opnieuw beginnen, je wapentuig indirect echter niet en dat maakt het logischerwijs na verloop van tijd gemakkelijker om door de eerste verdiepingen heen te komen. Het andere element wat het interessant houdt is het gegeven dat elke toren er anders uitziet.

De torens worden namelijk willekeurig gegenereerd waardoor je keer op keer een andere omgeving treft, maar ook andere vijanden zult tegenkomen. Dat is nog niet alles, want ook de eindbaas varieert per verdieping. Het opnieuw beginnen is absoluut een herhalingsoefening, maar door de twee genoemde zaken zal dat veel minder erg zijn dan bijvoorbeeld elke keer dezelfde kamer doorlopen. Deze twee zaken werken bovendien prima en dat maakt het sowieso tot een vermakelijke game.

Upgrades en wapens

Door allerlei vijanden gedurende je tocht door de toren overhoop te knallen kun je items verzamelen. Dat varieert van orbs tot power-ups en van health tot munten. Voor alles is natuurlijk een doel, zo kun je met orbs je wapens levelen waardoor ze sterker worden. Met health… tja, dat is wel duidelijk. Ook pik je gaandeweg power-ups op die je enige tijd bijstaan in de actie. Deze variëren keer op keer en geven jou soms dat broodnodige voordeel in gevechten, zeker als de moeilijkheidsgraad toeneemt. Verder kan je met de munten nog extra voordelen kopen, zoals hoger springen, extra health en meer.

Het zijn allemaal simpele elementen die ervoor zorgen dat Tower of Guns meer is dan het ogenschijnlijk lijkt. Daarbij zijn deze zaken ook echt hard nodig, want geregeld zal je in een ruimte komen waar de kogels en bommen je werkelijk om de oren vliegen. Het devies in dergelijke ruimtes is dan ook om ontzettend goed op te letten en vooral heel veel te bewegen, want het kan ineens gedaan zijn met je. Health oppakken helpt altijd, maar dit vult slechts een gedeelte van de meter dus ook dat zorgt voor de uitdaging in de game.

Onzinnig verhaal en onduidelijk menu

Tower of Guns stelt qua gameplay niet al te veel voor, maar de extra elementen zoals zojuist omschreven maken het interessant voor de langere termijn. Rondom het spelconcept hangen nog secundaire zaken die een rol spelen. Zo is er bij ieder level wel een vorm van een verhaal, maar dat slaat veelal nergens op en had net zo goed weggelaten kunnen worden. Dit soort games speel je niet voor een verhaal dus waarom dan geforceerd grappig toepassen? Ook had de ontwikkelaar wel even mogen kijken naar het menu, want daar staat elke keer het nodige aan informatie, maar die letters zijn zo klein en onduidelijk dat het amper te lezen is. Sterker nog, alle info staat direct onder elkaar, waardoor er ook geen enkele vorm van structuur aanwezig is.

Een ander punt van kritiek dat we hebben op Tower of Guns zit hem in de levels. De gameplay is er op gericht om snel heen en weer te bewegen, omdat je anders direct kapot geschoten wordt. Het komt echter te vaak voor dat je net even ergens achter blijft hangen en hierdoor onnodig health verliest. Dat is misschien een nadeel van het automatisch genereren van levels, waardoor dat nog door de vingers is te zien, maar hou er rekening mee dat je hier last van kan ondervinden. Als laatste negatieve punt halen we nog even de framerate aan. Op sommige momenten wil dat nog weleens inzakken en dat is in een hectische game als deze niet echt heel handig.

Borderlands

Nu we het toch over de beeldkwaliteit hebben. Het occasioneel inzakken van de framerate kan wat irritant zijn, maar dit beperkt zich gelukkig tot het minimum. De visuele stijl doet ons overigens erg blij worden, want de ontwikkelaar kiest voor een stijl die erg aan Borderlands doet denken en dat past wel bij een allesbehalve serieuze shooter als deze. De boel ziet er kleurrijk en netjes uit en hoewel het geen kwaliteit van de bovenste plank is, weet Grip Games hier een grafisch prima game neer te zetten. Hetzelfde geldt enigszins voor de muziek die je op de achtergrond hoort, maar dat kan na lang spelen wat gaan vervelen.

Conclusie

Tower of Guns blinkt uit in eenvoud, maar daarachter gaat enige diepgang schuil. Qua gameplay is het niet veel bijzonders, maar wat het leuk houdt is dat iedere keer spelen een nieuwe toren met zich meebrengt, waardoor dat in ieder geval nooit verveelt. Ook de upgrades en het langzaam maar zeker vrijspelen van nieuwe wapens en perks maakt het de moeite waard om best wat tijd in te investeren. Aansluitend kunnen we hier nog een positieve noot betreffende de grafische stijl aan toevoegen. In technisch opzicht moet je wel rekening houden met sporadische framedrops, een onduidelijk menu en het ontbreken van savepunten waardoor je verplicht bent door te spelen tot je dood gaat of het einde bereikt.

Pluspunten

  • Lekker tempo
  • Leuke actie dankzij variërende wapens
  • Random gegenereerde levels
  • Chaotisch knalfestijn

Minpunten

  • Sporadisch framedrops
  • Onduidelijk menu
  • Savepunten hadden niet misstaan