Gespeeld: Mighty No. 9 – Met Mega Man gebeurt eigenlijk niet zoveel meer de laatste tijd – los van de Legacy Collection – en dat is eigenlijk best jammer. Klassieke games van weleer kunnen met een goede ontwikkelaar ook vandaag de dag nog prima werken, dat bewijs Nintendo immers wel met de Mario Bros. delen. Dat hoeft tegelijkertijd ook geen belemmering te zijn voor het creëren van nieuwe personages of games en Mighty No. 9 is daar het perfecte voorbeeld van.

Klassieke gameplay in een nieuw jasje

Keiji Infanu is geen onbekende als het op Mega Man aankomt en hij is betrokken bij de ontwikkeling van deze game. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het geheel enigszins op de klassieke Mega Man lijkt. Sterker nog, het speelt best wel zoals die titel. We hebben ongeveer twintig minuten met de game kunnen spelen en wat daarbij opviel, is het relatief hoge tempo dat je met Beck hebt. Beck is het hoofdpersonage dat over een aantal basis zaken beschikt. Zo stapt hij flink door, maar ook als hij in de lucht hangt, kan hij zichzelf vooruit boosten. Dat is handig om afgronden te overbruggen en om van vijanden weg te vluchten indien dat nodig is.

De vijanden kan hij te lijf gaan met een uitgebreid arsenaal aan wapens. Je begint natuurlijk klein met simpel een pistool, maar naarmate je verder in de game komt, zal de beschikking over wapens fors toenemen met veel nieuwe mogelijkheden. Denk dan zoal aan een raketwerper, messen of gewone krachtige melee-aanvallen. Tegelijkertijd is de boost die je kunt inzetten multifunctioneel, want naast dat je hiermee afgronden kan overbruggen, stelt je dit ook in staat om vijanden definitief te verslaan, iets wat een must is tijdens gevechten.

Zo kun je je wapens inzetten op de vijanden, maar nadat je ze een paar keer geraakt hebt, zullen ze een andere kleur krijgen. Dit is in feite dat ze gestunned zijn en dan zul je er doorheen moeten boosten om ze definitief uit te schakelen. Tegelijk levert dit ook ervaringspunten op, dus het is naast een belangrijk gameplay-element tevens een aspect dat je helpt in de voortgang. Overigens hebben we slechts een handjevol van de verschillende elementen waarover Beck de beschikking heeft genoemd. Dit is op basis van de hands-on, welke ons in staat stelde het begin van de game te spelen.

De uiteindelijke game zal veel meer gaan bevatten en naast het platformen zal dit ook puzzels met zich meebrengen, zodat het geheel gevarieerd genoeg blijft. Dan mogen we ook de eindbazen natuurlijk niet vergeten, want daar kregen we eveneens mee te maken tijdens de hands-on. Deze was relatief simpel, omdat zijn bewegingspatroon niet al te ingewikkeld was. Toch staan dergelijke games, zeker als ze een klassieke insteek kennen, erom bekend om flink uitdagend te zijn en dat zullen we onder andere terug gaan zien bij later eindbazen evenals in een ‘Maniac’ modus, waarin elke vorm van schade onherroepelijk opnieuw beginnen betekent. Voor de echte fans en fanatieke spelers dus.

Vernieuwend, klassiek en toch zo herkenbaar

Mighty No. 9 is een typische platformer die ontwikkeld is op basis van de vroegere kernwaarden van de toppers van weleer. Dat is in alles terug te zien als we het over de gameplay hebben, welke heel erg klassiek, maar tegelijk zeer modern aanvoelt door de middelen die je tot je beschikking hebt. Wat hier goed op aansluit, is natuurlijk het perspectief waarin je speelt. De gameplay is 2D, maar dan wel in een 3D-omgeving die kleurrijk en cartoonesk van opzet is. Ook dat past uitstekend bij de gameplay, waardoor juist om die redenen de fans van de oude Mega Man en 2D-platformers dit een interessante titel gaan vinden.

Dan nog te bedenken dat de muziek en geluidseffecten erg klassiek aandoen, maar ook die zijn – hoe kan het ook anders – in een modern jasje gegoten. Wat de ontwikkelaar knap met Mighty No. 9 doet, is een nostalgisch gevoel oproepen door de gehele opzet van de game, maar dat ze tegelijkertijd wel een nieuwe ervaring brengen. Het voelt nieuw en verfrissend aan, terwijl het ergens heel erg vertrouwd en herkenbaar is. Dat is ook maar iets dat je voor elkaar moet zien te krijgen en dat is waar Keiji Inafune uitzonderlijk goed in lijkt te slagen.

Voorlopige conclusie

Tot zover is de Mighty No. 9 preview puur een lofzang geweest en dat zullen we in deze voorlopige conclusie ook niet onderuit gaan halen. De game voelt zeer goed aan en leek ook zo goed als af. Nu was dat slechts een uitgebreid level dat we speelden, maar als dit de kwaliteit van de game in z’n totaliteit is met daarbij veel extra mogelijkheden in de vorm van wapens, ‘gadgets’ aangevuld door gevarieerde eindbazen en leuke op het level gebaseerde puzzels, dan is dit absoluut een platformer om naar uit te kijken. Zeker als je de klassiekers gespeeld hebt en dit soort gameplay kan waarderen.