Review: Wasteland 2: Director’s Cut – Tegenwoordig is er geen gulden middenweg meer als je moet wachten op een vervolg van een game. Ofwel staat er bijna exact een jaar later een vervolg op je te wachten of je moet het een jaar of vijf (als het niet meer is) zonder doen. Maar stel je voor dat je al die tijd zat te wachten op een vervolg van Wasteland; die ene game die als inspiratie werd gebruikt door het welbekende Fallout. Wasteland 2 liet welgeteld 28 (!!) jaar op zich wachten. Het origineel kwam namelijk uit voordat ik überhaupt geboren was, in 1988 om precies te zijn. Na enorm veel vraag van de fans en zelfs nieuwe geïnteresseerden, kwam de ontwikkeling van een echte opvolger van Wasteland in een stroomversnelling terecht toen er een Kickstarter campagne werd opgericht in 2012. Een totaal van $1.000.000 was benodigd en de teller eindigde op bijna $3.000.000 binnen slechts een maand tijd.

Dit betekende meerdere dingen, waaronder dat een gedeelte van het team van Obsidian Entertainment (onder meer bekend van Fallout: New Vegas) aan het project zou meewerken om zo voor een deftig eindresultaat te zorgen. De game kwam vorig jaar op de PC uit, maar hoewel het eindresultaat de fans kon bekoren, liet het voor de nieuwkomers te wensen over. De game was (en is) moeilijk en oneerlijk, en er zou een grafische en audiovisuele upgrade benodigd zijn. Hier gaf ontwikkelaar InXile vanzelfsprekend gehoor aan en binnen het jaar werden wij voorzien van een Director’s Cut, die vorige week is uitgekomen. Naast het bovengenoemde zijn er nog wat extra’s toegevoegd die de game iets uitbreiden, maar effectief gemakkelijker maken als je het benut. Wat dit allemaal precies inhoudt, bespreken we hieronder per categorie in detail.

Moeilijk en vooral erg oneerlijk

Wasteland 2 is, zoals we eerder al aangaven, een game die je terug de tijd in neemt. Naar een tijd dat games nog moeilijk waren, maar in het geval van Wasteland is dat vooral omdat de game erg oneerlijk kan zijn. Wasteland 2 is zoals zijn voorganger en spirituele opvolger Fallout, turn-based en berust voor grote gedeeltes op geluk. De ‘random factor’ maakt een groot deel uit van de gameplay, ondanks dat jij je personages zo kunt ontplooien zoals jij dat zelf wilt, kan het lot altijd zeer negatief uitvallen met een beetje ongeluk aan je zijde. Je begint met een groepje van vier Raiders en zij zijn alle vier ‘hoofdpersonages’. Maar tijdens een nucleaire oorlog is het ieder voor zich, dus de dood is permanent – ook voor je hoofdpersonages! Niet iedereen is zomaar vervangbaar, dus het is van groot belang dat je iedereen tevreden en vooral in leven houdt!

Hier zorg je op meerdere manieren voor, waarvan één het gehydrateerd houden van je crew is. Al worden ze nog zo volgepompt met kogels, water drinken komt op de eerste plek. Wanneer je van stad naar stad reist, dien je hier dus rekening mee te houden en het is niet te veel gevraagd om even te stoppen bij een oase. De tweede manier is door ze te verzorgen als ze gewond zijn. In elke andere game kun je een health pakje gebruiken, maar in Wasteland 2 is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Zo zul je één (of meerdere) van je personages moeten aanwijzen als je dokter. Al je personages hebben skills in meerdere onderdelen en daarnaast ook nog versterkende ‘Perks’, dus voordat je deze kunt gebruiken, zul je ze eerst moeten aanleren met Skill Points. Deze ontvang je door boeken te lezen, standbeelden van oude wijsheid te bewonderen of simpelweg door omhoog te levelen.

Skills, Perks en attributen

Er zijn verschillende skills, waarvan er velen hetzelfde zijn gebleven als in het originele Wasteland, maar de meeste van jullie zullen deze kennen van de iets nieuwere Fallout games. Skills zoals ‘Barter’, ‘Lockpicking’ en verschillende soorten wapens zullen je bekend voorkomen. Maar ook attributen als Charisma, Intelligence en Luck spelen een grote rol in Wasteland 2. Er zijn skills die volledig afhankelijk zijn van je speelstijl, maar ook skills waar je absoluut niet zonder kunt. Eén van deze skills heet ‘Leadership’ en zorgt voor een betere kans om je vijand te raken in een aura van het personage die deze skill actief heeft. Vooral in het begin van de game zul je merken dat je regelmatig aanvallen mist, iets wat jouw vijanden absoluut niet doen. De ene na de andere vijand duikt op en ze zijn nooit alleen, wat voor veel frustratie kan zorgen als jij alles mist en zij slaan of schieten je binnen de kortste keren dood.

Als het begin van de game je afschrikt, blijf het gewoon eventjes proberen. Hoe meer skills je vrijspeelt, hoe gemakkelijker de game zal worden. Je leert ook de sterke en zwakke punten van de vijand kennen en dit zorgt voor een groot voordeel tijdens de overvloedige gevechten. Onthoud het aanvalspatroon van je vijanden en gebruik dit tegen ze in het vervolg, maar blijf op je hoede voor effecten die van negatieve invloed zijn op je gezondheid, zoals vergif en bloeden – deze kunnen het tij snel doen keren. Voordat je gevechten ingaat moet je jezelf aanleren om te reloaden (dit zorgt dat je meer AP (Attack Points) overhoudt om aanvallen te doen of te bewegen wanneer het gevecht begint. Probeer ook altijd de initiatiefnemer te zijn in het gevecht, door van een afstandje het eerste schot te lossen. En het belangrijkste van allemaal: gebruik objecten voor beschutting. Niet alleen verlaagt dit de kans om geraakt te worden, maar verhoogt het ook jouw kans om anderen te raken. Zolang je dit in je achterhoofd houdt, blijken de gevechten ineens minder moeilijk!

Gebruik precisie aanvallen: kleinere kans, groot voordeel

Iets wat toegevoegd is in de Director’s Cut van de game zijn ‘Precision Strikes’, iets wat de game een stuk gemakkelijker maakt als je er goed gebruik van maakt. Je kunt zo namelijk op specifieke lichaamsdelen richten, om de vijand minder bekwaam te maken tijdens gevechten. Je levert een beetje kans om te raken in om er zo voor te zorgen dat de vijand minder armor heeft (dus meer schade krijgt), minder snel beweegt of minder kans heeft om te raken. In moeilijkere gevechten loont het om wat kans om te raken in te leveren, om er zo voor te zorgen dat de vijand je niet (zo vaak) raakt, want sommige vijanden zijn stukken sterker dan jij. Je kunt dan beter tactische zetten nemen om zo het heft in eigen handen te nemen en je lot niet van je vijand te laten afhangen. In de echt moeilijke gevechten zul je vaak van de Load/Save functie gebruik moeten maken, maar bij games als dit zul je dat sowieso in je standaard rotatie moeten hebben.

Wapens in combinatie met skills en munitie

We hadden het eerder al over de skills, maar niet over hoe deze skills jouw gebruik en efficiëntie van wapens kunnen beïnvloeden. Je hebt heel veel verschillende soorten wapens, er zijn enorm veel extra wapens toegevoegd in de Director’s Cut en ze gebruiken natuurlijk niet allemaal dezelfde skills. Bij het kiezen van een specialisatie moet je rekening houden met perks en bijbehorende attributen, maar ook met de kogels. Specialiseer niet teveel mensen in hetzelfde wapen waarvan de kogels schaars zijn, want een strijder met een gigantisch goed wapen zal natuurlijk geen schade aanrichten zonder kogels. Hoe meer skill punten je toewijst aan een wapen, hoe meer perks je hiervoor vrijspeelt met ieder weer een eigen voordeel, maar soms ook een nadeel. Denk dus goed na voordat je een keuze maakt, want eenmaal gekozen kun je dit niet meer anders indelen. Hoe hoger de skill, hoe meer schade je aanricht met het wapen – tot een maximum. Als je merkt dat je wapen begint onder te doen, voeg een mod toe om het te verbeteren of koop een compleet nieuw (beter) wapen.

De gameplay lijkt in het begin heel uitgebreid en we begrijpen dat het zelfs voor de doorgewinterde RPG liefhebber overwelmend kan overkomen. Ikzelf deed er ook zeker een uur of tien over voordat ik alles een beetje begon te begrijpen. Ondertussen (een heel aantal uren verder) plan je je aanvallen al stappen vooruit, herken je specifieke vijanden en gebruik je verschillende tactieken die het beste werken afhankelijk van de situatie. Je weet welke personages over welke vaardigheden beschikken en de beste weg om te upgraden. Dit heeft tijd nodig, maar zodra je het doorhebt werkt het als een zonnetje. Ook is de integratie van controller ondersteuning redelijk geslaagd. Het gebeurt af en toe dat je iets aanklikt wat niet de bedoeling is, maar dat is vaak ook de schuld van het ‘snel willen handelen’ terwijl dat helemaal niet nodig is bij turn-based combat.

Tijdens de gevechten heb je omdat het turn-based is wel wat tijd om na te denken, maar wees je ervan bewust dat elke ‘beurt’ van een van je personages ook tijd in beslag neemt. Als een van je teamgenoten ligt dood te bloeden kun je twee dingen doen: of je kan je medic erop af sturen om hem te healen (dat duurt een hele ronde, dus vijanden mogen in de tijd ook aanvallen), wat kan resulteren in dat een vijand je medic doodt in die tijd. Of kies ervoor om de ronde uit te spelen in de hoop dat je alle vijanden doodt, om daarna snel naar de gewonde te rennen in de hoop dat je nog op tijd bent. Let hierbij altijd op de AP die je team over heeft om aan te vallen. Beëindig zo nodig je beurt zodat je AP bespaart voor de volgende beurt. Maar let nog meer op de kans op succes, vooral bij precisie aanvallen of de ‘Ambush’ optie waarmee je vijanden kunt onderbreken wanneer zij jou aanvallen – er blijft altijd de kans dat jou eens zo doordachte zet in je nadeel weet uit te pakken. En als dan echt alles faalt: load game!

Waar gaat deze game eigenlijk over?

Nu denk je wellicht, schandalig dat we daar nu pas over beginnen, maar dit ligt eigenlijk aan de manier waarop de game werkt. De gameplay beslaat zo’n overdaad van de gehele game, dat het verhaal daarbij in het niet valt. Na een groot aantal uren spelen, slapeloze nachten, een groot aantal main- en side quests te hebben voltooid en nog meer vijanden te hebben verslagen, boeit het verhaal me totaal niet. Misschien komt dat ergens tijdens de game nog, maar tot nog toe is het allemaal vrij saai. De personages zijn ook niet heel interessant en er gebeurt ook niet iets waardoor je je met deze personages kunt identificeren, of medelijden met ze hebt. We weten dat er na een nucleaire oorlog weer orde op zaken moet worden gesteld, dat er droids zijn die proberen de wereld over te nemen en dat wij – de Rangers – zijn gerekruteerd om overlevenden te helpen. Ook zijn de Rangers er om missies die half afgemaakt zijn door inmiddels dode rangers te voltooien of te onderzoeken. Bepaalde bijpersonages tijdens zowel hoofd- als zijmissies hebben een zielig verhaal, waarbij een korte “Awww…” op z’n plaats is, maar daar blijft het bij.

Bugs gespot, gelukkig op te lossen

Geen enkele game is perfect en in elke game zitten wel bugs, zo ook in Wasteland 2. De bugs die ik tegenkwam waren grotendeels grafische bugs, waarbij bijvoorbeeld mijn aanvals grid tijdens combat paars blinkt in de regen. Ook liep ik enkele keren tegen het probleem aan dat de camera, welke (soort van) top down is achter een muur bleef hangen als er verschil in hoogte was op de map. Ook reageerden de personages na een actie te hebben ondernomen af en toe niet direct op een nieuwe actie. Niet heel problematisch, tot een keer de game compleet vastliep en ik ongeveer een uur speeltijd kwijt was (waar is de autosave functie als je hem nodig hebt?) en toen de ‘Open’ optie niet bij een deur verscheen, terwijl achter die deur iemand zat die ik nodig had voor de main quest. Wederom zocht ik naar een autosave, maar degene die het dichtst bij was, was van ongeveer twee uur eerder. Dit was het moment dat ik eigenlijk dacht “**** deze game, ik geef hem een drie ofzo!”. Natuurlijk was dit grotendeels door emotie en ik ben blij dat ik heb doorgespeeld, want op het gebied van gameplay is deze game gewoon erg tof en uitgebreid.

Conclusie

Wasteland 2 is een erg toffe game, het weet op gebied van gameplay enorm uit te dagen en het biedt je zoveel meer dan eenieder andere game in hetzelfde genre. Het is alleen niet goed aangepast aan de gaming community van tegenwoordig en is niet bepaald uitnodigend voor de nieuwe spelers. Games die oneerlijk kunnen zijn door middel van kansberekening, dat kan in deze tijd niet meer. Je kunt zeggen dat de Dark Souls franchise moeilijk is, maar als je daar dood gaat is het vaak door je eigen schuld. In Wasteland 2 ligt het vaak aan ofwel geluk of ongeluk hoe een gevecht eindigt. Ongeacht hoe je je statistieken aan skills, attributen en perks hebt ingedeeld. De gameplay en ook de toevoegingen van de Director’s Cut vallen goed in de smaak, alsook de integratie van de DualShock 4 ondersteuning. Het was de ontwikkelaar te doen om de fans van het eerste uur te bekoren en dat is ze vanzelfsprekend gelukt, maar als je geen geduld hebt voor games en liever een game met deze setting in realtime action speelt; wacht dan op Fallout 4.

Pluspunten

  • Uitgebreide gameplay
  • Volledig turn-based
  • Goede DualShock 4 ondersteuning
  • Interessante setting
  • Director’s Cut toevoegingen erg goed gelukt
  • Veel mogelijkheden qua upgrades
  • Enorm veel speeluren

Minpunten

  • Verhaal weet je niet vast te grijpen
  • Camera blijft soms in gebouwen en relief op de map hangen
  • Game is soms te oneerlijk
  • Autosave, autosaved niet op juiste momenten
  • Niet uitnodigend voor de nieuwkomer