Review: NBA Live 16 – Vorig jaar waagde EA – na een slechte comeback met NBA Live 14 – toch weer de sprong naar de heilige basketbal tempels van weleer, NBA Live 15 was echter geen concurrentie voor het veel betere NBA 2K. Dit jaar gaat NBA Live 16 opnieuw de concurrentie aan en wij zochten uit of dit gelukt is. Met de ESPN-licentie is de sportgame gelijk een stuk authentieker, maar heeft het ook geleerd van de fouten van vorig jaar en daarvoor?

Geen goede start

Wanneer je de game opstart, word je meteen geattendeerd op de NBA Live companion-app. Deze applicatie voor Android en iOS laat je een eigen speler maken op basis van je eigen gezicht. Het is een verrassende feature en niet veel later stond ik mijn gezicht vast te leggen. Helaas heeft het ongeveer tien keer proberen geduurd voor de app überhaupt mijn gezicht detecteerde. Je hebt namelijk bijzonder veel licht nodig en vaak registreert het je gezicht niet. Uiteindelijk had ik wel een gezicht geüpload, maar dit leek meer op mijn zwaar gehandicapte broertje.

Het duurt allemaal even

Geen goede introductie en even later ging het opnieuw mis. Nadat ik een eigen speler had gemaakt, zonder eigen gezicht, zei de game dat mijn savefile beschadigd was. Hierdoor was het ook niet mogelijk om enige vooruitgang op te slaan. Na de game opnieuw te hebben opgestart deed het probleem zich weer voor. Uiteindelijk na drie keer proberen kon ik eindelijk beginnen. Vervolgens wilde ik een bestaande wedstrijd herspelen, een hele toffe feature die ook in het vorige deel aanwezig was, maar toen mocht ik vervolgens ruim twintig minuten wachten op een update.

Wanneer je een game koopt wil je meteen aan de slag. Natuurlijk is een update niet het einde van de wereld maar met NBA Live 16 werd het wel heel vervelend. Het heeft mij in totaal zo’n anderhalf uur gekost om te kunnen beginnen. Maar goed, na dit euvel kon ik eindelijk aan de slag en toen werd het beter. Op dit punt scoort EA zeker punten, want de game ziet er verzorgd uit en de eerdergenoemde ESPN-licentie maakt het heel erg authentiek. De overgangen, stemmen, gelijkenissen van de spelers, stadions en meer, zijn prima verzorgd. Iets wat in het vorige deel ook al zo was, dus dat is niet direct heel bijzonder.

De enige punten van kritiek zijn hierbij wel dat het commentaar na een tijdje vrij herhalend wordt, daarnaast hebben de spelers ook allemaal dezelfde bouw. Bepaalde spelers zijn inderdaad groot en breed, maar om ineens een zwaar gespierde Nikola Mirotic van de Bulls te zien, valt een beetje uit de toon. Tot slot: wanneer je een close-up ziet van een speler, bij bijvoorbeeld een vrije worp, maken ze allemaal rare bewegingen met hun mond en ogen. Als je zou zeggen dat ze stijf stonden van de XTC had menigeen het geloofd.

Veel modi en toffe features

Qua opzet heeft NBA Live 16 eenzelfde structuur als bijvoorbeeld een FIFA, een andere maar veel populairdere sport binnen het aanbod van EA. Je kan snel een wedstrijd starten, online spelen, Ultimate Team en allerlei andere variaties opstarten. Ultimate Team is voor de liefhebbers nog steeds het leukste onderdeel, je kunt de markt op om spelers te kopen, verkopen, tactieken toe te passen en doelstellingen te behalen. De modus is uitgebreid en kent een enorme diepgang. Daarnaast is ook de eerdergenoemde modus, waarbij je epische wedstrijden kunt herspelen, een hele toffe feaure.

Don’t judge a book by its cover

Dus zo van de buitenkant is het wederom een game waar je wellicht de volle prijs voor zou willen betalen. Het belangrijkste is echter de gameplay, iets waar NBA Live 15 uiteindelijk zwaar de mist in ging. Ik had veel liever een game gespeeld waarbij de graphics misschien wat minder waren en waarin geen EPSN-licentie aanwezig was, maar wel ijzersterke gameplay. Helaas is het ook bij deze editie andersom. Al snel merk je dat NBA Live 16 door de mand valt wanneer je echt fanatiek begint te spelen. Dezelfde problemen, nauwelijks verbeteringen en nieuwe ontwerpkeuzes die slechter uitpakken dan bij het vorige deel.

Zo is het schieten namelijk veranderd, je krijgt nu een balkje die je precies bovenaan moet loslaten. Afhankelijk van hoe goed je speler is, krijg je een percentage te zien waarna je speler vuurt. Al snel heb je echter de handeling onder de knie en is het meer prijsschieten met de juiste speler, dan echt veel techniek toepassen. Hetzelfde geldt nog steeds voor het passen, vaak speel je naar de verkeerde speler en is het maar afwachten of de bal aankomt of niet, je hebt hier verder weinig tot geen invloed op. Gelukkig zijn de trickpasses en schijnbewegingen wel aanzienlijk verbeterd en wordt het verplaatsen een stuk interessanter.

Stilstaande pionnen

Uiteraard heb je bij basketbal altijd een aanvallend team en een verdedigend team tijdens het spelen. Aanvallen heeft misschien minder intelligente ontwerpkeuzes gekregen, maar het pijnpunt van deze sportgame zit hem absoluut in het verdedigen. Je kunt de bal wegslaan of springen. Wegslaan is gevaarlijk, want je maakt een beweging vooruit, wat bij basketbal altijd een gevaarlijk iets is. Je tegenstander kan er makkelijk langs en heeft dan de vrije baan om te schieten, deze gebruikte ik daarom eigenlijk nooit. Springen kan de speler beletten te vuren of kan een gemiste bal goed opvangen.

Al snel kom je er echter achter dat simpelweg de schotlijn, die wordt aangegeven met wit of rood, gewoon blokkeren met je speler voldoende is. Wanneer deze rood wordt kan de tegenstander eigenlijk niet of nauwelijks vuren, veel verder dan een raakkans van 5% kom je dan eigenlijk niet. Het gevolg is wel dat het spel hierdoor verschrikkelijk dood komt te liggen, zeker als je tegen de computer speelt. Die blijven vaak gewoon 2 á 3 seconden stil staan en wachten af tot jij een andere beweging maakt. Inmiddels na tien potjes weet je wel beter en wacht je tot de tegenstander een fout maakt.

Allez hup

Een ander euvel is het dunken, net zoals vorig jaar is dit nog steeds te veel een lopende animatie in plaats van techniek. Met R2 + vierkantje zet je er eentje in en eigenlijk speelt er zich dan een animatie af die negen van de tien keer raak gaat. Spelers schuiven gewoon aan de kant en alleen een perfect getimede verdedigende sprong kan dit nog voorkomen. Het bewijst wederom dat NBA Live diepgang in z’n spel mist. De trucjes heb je vrij snel door en dan is het gewoon een kwestie van goed verdedigen en dan win je meestal de wedstrijd wel met een ruime score.

Uiteraard is het veel leuker om tegen een speler van vlees en bloed te spelen. Bereid je echter voor om dit vooral op de bank samen te doen, er is namelijk vrijwel niemand online. Meerdere malen heb ik gewoon niet kunnen spelen, omdat er simpelweg geen tegenstander te vinden was. Het is eigenlijk de laatste nagel aan de doodskist van deze vergane glorie.

Conclusie

NBA Live 16 is een schim van wat het vroeger was, het is absoluut geen desastreus geval, maar het kan in geen geval concurreren met het vele malen betere NBA 2K16. Het mist diepgang, ontwerpkeuzes zijn niet doordacht en lange dode spelmomenten halen het tempo eruit. Verder is de presentatie overigens wel gewoon prima in orde, maar het is een mooie kaft voor een matig boek. Wil je echt genieten van een goede basketbal game, dan verwijzen we je toch echt naar de eerdergenoemde concurrent. EA Sports moet goed kijken naar wat een sportgame moet zijn en wat het NBA Live wilt laten zijn.

Pluspunten

  • ESPN-licentie
  • Veel modi
  • Audiovisueel verzorgd

Minpunten

  • NBA Live companion-app
  • Weinig diepgang
  • Stroeve gameplay

5.5