Review: King’s Quest – Chapter 2: Rubble Without a Cause

Review: King’s Quest – Chapter 2: Rubble Without a Cause – Het is alweer even geleden dat de eerste episode van King’s Quest verscheen en zo vlak voor de jaarwisseling is daar de tweede episode. Deze episode gaat verder waar het verhaal van de eerste episode ophield en dat brengt ons naar de volgende fase in het leven van koning Graham. Men heeft genoeg tijd genomen om er weer iets moois van te maken en we gaan je nu vertellen of ons dat is bevallen, maar hou wel rekening met eventuele spoilers als je de eerste episode niet gespeeld hebt.

Het drukke leven van koning Graham

Deze tweede episode neemt even een sprong in de tijd na de eerste episode, want het begin op een willekeurige dag waarop Graham als koning op de troon zit. Direct wordt hij overspoeld door zijn ridders met allerlei vragen, opmerkingen en meer, maar daar is onze beste jongeman niet echt tegenop gewassen. Hij wordt helemaal knettergek van iedereen die wat van hem wil en besluit daarop om de wereld in te trekken om even op gedachten te komen. De druilerige dag met alle drukte brengt echter niet veel goeds, want zodat hij het nabij gelegen dorp inwandelt, merkt hij dat het uitgestorven is en binnen de kortste keren wordt hij gevangen genomen door goblins.

In de goblin kerker wordt hij min of meer aan zijn lot overgelaten tot het moment daar is dat hij als klusjesman voor de goblins allerlei rotklussen moet opknappen. Dat werk mag misschien tergend zijn voor de koning, maar dat geeft hem wel de mogelijkheid om de thuishaven van deze mormels te verkennen en al snel ziet hij waar de inwoners van het dorp terecht zijn gekomen. En zo ontstaat het nieuwe avontuur, waarbij het natuurlijk aan Graham is om te ontsnappen aan de goblins.

Kenmerkende gameplay

Dit ontsnappen gaat op eenzelfde wijze als de manier waarop je de eerste episode speelde. Je zult namelijk met Jan en alleman moeten ouwehoeren, spullen moeten zien te verzamelen en acties moeten uitvoeren om zo steeds verder te komen. De gameplay is in dat opzicht onveranderd gebleven en dat is erg fijn, voornamelijk omdat dit uitstekend werkte in de eerste episode. Hierbij heeft de ontwikkelaar ook een subtiele feature toegevoegd die toch wel erg prettig genoemd mag worden. Sterker nog, het was een minpunt aan de eerste episode en dat is nu verholpen. Het is namelijk mogelijk om bepaalde acties en de bijbehorende animaties te skippen.

Wat heel erg irritant is in games als deze is dat als je per ongeluk voor de zoveelste keer een aanklikbaar object aanklikt, dat je dan een vast filmpje te zien krijgt. Als je die al gezien hebt, is dat tijdverspilling, zeker bij animaties die wat langer duren. Dat euvel is nu verholpen, want een dubbele klik op L1 volstaat om de animatie over te slaan, wat het tempo en de speelbaarheid dus ten goede komt. Buiten dat is het qua structuur identiek aan de vorige episode, dus het is vooral meer van hetzelfde, maar dan natuurlijk in een nieuwe omgeving en met een nieuw verhaal.

Hmmm…

Tot zover enkel goede geluiden over deze episode en deze lofzang kunnen we voortzetten door aan te stippen dat de humor nog steeds goed aanwezig is en dat het audiovisuele aspect uitstekend in elkaar zit. Hierbij verdient de voice-acting een aparte vermelding, want wederom is deze van de bovenste plank, wat het avontuur op zichzelf tot een waar genot maakt om te spelen. Fans zullen dan ook aan één stuk door blijven spelen zodra ze de episode aangeslingerd hebben, maar jammer is dan wel dat deze een stuk korter is dan de eerste episode.

Daar waar de eerste episode rustig meer dan vijf uur duurde, kan een beetje vlotte speler hier in minder dan drie uur doorheen zijn en dat is toch wel een flinke stap terug qua speelduur. Nu mag je van episodische games niet verwachten dat ze enorm lang zijn, maar de toon die de eerste episode zette, smaakte naar meer en dan is dat toch wat jammer dat het nu een korte episode betreft. Maar wie weet is de derde episode weer van een betere lengte, want hoe meer King’s Quest, hoe beter, dat puur vanwege de kwaliteit en het plezier dat het brengt.

Dit plezier kan overigens sporadisch wel wat vermoeiend worden, wat hem zit in het vele backtracken. Dat was al aanwezig in de eerste episode en komt in ietwat bredere vorm ook in deze episode terug. Een keerzijde is wel dat naast het fixen van de niet door te klikken animaties ook de animaties op zichzelf veelal soepeler gaan, waardoor in die zin twee van de drie minpunten die we aanhaalden bij de review van de vorige episode zijn opgelost en dat is erg fijn. Voornamelijk omdat episodische games over het algemeen (ja, ik kijk naar jullie Telltale) gedurende het hele seizoen met dezelfde ‘problemen’ te maken heeft. Hier lijkt de ontwikkelaar wel goed te luisteren naar de kritieken.