Vorige week zondag plaatsten we hier weer een artikel in de Jouw mening rubriek. Zoals je hier nog eens kan nalezen, kondigden we aan dat jullie meer input zouden krijgen. Helaas was dat iets te ambitieus, want we hebben nog geen input ontvangen, dus deze week pakken we zelf de draad op. Een tweede seizoen van deze rubriek waarbij we weer ons best zullen doen om jullie hier een aantal pakkende onderwerpen voor te schotelen.

Ditmaal hebben we gekozen voor een onderwerp dat we hier nog niet eerder hebben belicht en wat ons betreft meer dan geschikt is om hier eens in de spotlights te zetten. Het is ditmaal ook niet zozeer een zware stelling, maar meer een vraag die we hier bij jullie neerleggen. Het gaat ons er ditmaal namelijk om wanneer jij denkt dat je verslaafd bent aan gamen in het algemeen.

We worden tegenwoordig doodgegooid met allerlei games die allemaal op hun eigen manier een bepaalde aantrekkingskracht op je kunnen uitoefenen. Games als een Call of Duty, een Destiny, een FIFA, maar bijvoorbeeld ook een GTA V of straks The Division hebben of krijgen een schare fans die hun favoriete game graag elke dag zoveel mogelijk spelen.

Is daar direct iets mis mee? Nee, tenzij je zo erg op gaat in een game dat je hierdoor andere dingen, zoals het hebben van sociale contacten, bijvoorbeeld laat versloffen. Daar kunnen weer verschillende redenen voor zijn. Meerdere games bevatten bijvoorbeeld een systeem waarbij je naarmate je meer speelt meer ervaring of items zult vergaren, waardoor de speelervaring positief kan veranderen.

Als je dan vaak met een vaste groep vrienden speelt, dan wil je natuurlijk niet bij hen achterblijven. Zo kan je tevens lid worden van een clan, waarbij er afspraken gemaakt worden om op vaste tijdstippen te spelen. En zo zijn er nog meer redenen te bedenken waarom bepaalde games heel erg veel van je tijd kunnen opslokken. Dat betekent echter niet dat je dan automatisch gelijk onder de categorie ‘verslaafd’ valt, maar er kan enige neiging in ontstaan.

Ook kan het zijn dat je gewoon heel erg graag die ene shooter of footie veel online speelt en ook al speel je alleen, nog steeds kan het zo zijn dat je buitensporig veel achter de console te vinden bent. Het uiteindelijke resultaat is veelal dat je jezelf isoleert van de buitenwereld zonder dat je er erg in hebt. Deze genoemde redenen geven echter niet gelijk aan dat je verslaafd bent aan het gamen, maar waar ligt hier voor jou dan de grens?

Er zijn ontzettend veel aanvullende scenario’s te bedenken waarin het spelen van games neigt naar teveel of verslavend, maar dat verschilt natuurlijk behoorlijk per individu. Wat is voor jou de max bij een game, tot hoever laat je het in het algemeen komen en heb je er zelf ervaring mee of herken je het bij vrienden? Ja, het is een relatief zwaar onderwerp, maar daarmee wel gelijk uitermate geschikt voor een Jouw mening om daar eens flink over te discussiëren. We horen je mening weer graag!