Review: République – République verscheen oorspronkelijk voor Android en iOS platformen in episodes, nu enige tijd later heeft ontwikkelaar Camouflaj de game overgezet naar de PlayStation 4. Niet meer episodisch, maar een compleet pakket waarin je het gehele avontuur van Hope beleeft in een setting die is gebaseerd op het boek van George Orwell met de titel ‘1984’. Er is een totalitaire staat die geregeerd wordt door de zogenoemde ‘Headmaster’, waarbinnen niet al te frisse dingen gebeuren. Tijd om hieruit te ontsnappen.

Hope doet hopen op beter

In République speel je met Hope, een jonge vrouw die opgesloten zit in een instelling binnen de staat van de Headmaster. Zij is één van de vele gevangenen die onderwerp zijn van experimenten en eigenlijk leeft ze continu in gevangenschap. Er spelen echter meerdere zaken op de achtergrond, waardoor Hope op een gegeven moment een verboden boek in handen krijgt. Dat is gelijk het moment waarop de game start, want nadat ze betrapt wordt op het hebben van dit boek, krijgt ze te maken met jou.

Jij bent een soort AI die via elektronische apparaten met Hope kan ‘communiceren’. Dat betekent in gameplay termen dat je van camera naar camera kan springen – á la Watch_Dogs – om Hope te begeleiden door het complex waar ze in eerste instantie gevangen zit. Tegelijkertijd kan je de omgeving scannen, informatie ophalen van bewakers en meer. Daarbij komt nog dat je adviezen krijgt van Cooper, een bewaker die Hope zoveel mogelijk probeert te helpen bij haar ontsnapping. Dat vertaalt zich in een aantal gameplay elementen die je door de game heen tegen zult komen.

Hope is met haar drang om te ontsnappen een personage dat ogenschijnlijk best interessant is, zij hoopt op een beter leven dan dat ze nu in het complex heeft en dat zal jou als speler op allerlei locaties brengen. Daar waar de game op de mobiele apparaten enkel de mogelijkheid gaf om apparaten te gebruiken en Hope door de levels te begeleiden, krijg je nu ook daadwerkelijk controle over haar. Dat geeft de game in gameplay iets meer diversiteit, want je wisselt nu continu tussen de camera’s en het controleren van Hope.

Stealth in klassieke vorm

De game werkt met min of meer vaste camerastandpunten waarbij je telkens een nieuw gedeelte van een level voorgeschoteld krijgt waar je dan doorheen kunt gaan om zo dichter bij je doel te komen. Door van camera naar camera te hoppen, kan je kijken of er gevaren op de loer liggen, zodat je niet in de handen valt van de vijand. Als je eenmaal weet dat de kust veilig is of de route kent van een vijand, kan je het erop wagen om het gebied te doorkruisen. Je kan er echter ook voor kiezen om de bewaker aan te vallen met pepperspray, waardoor deze enige tijd is uitgeschakeld.

Stealth speelt een belangrijke rol, want je zult veel moeten sluipen om je doel te kunnen bereiken. Word je gesnapt? Dan plaatst de game je in een nabij gelegen cel om van daaruit verder te kunnen. Echt opgesloten word je niet, aangezien jij als speler alles kan hacken en dus open kan maken. Dat is in de basis de gameplay en daar waar het in eerste instantie zeer beperkt aanvoelt zul je later in de game meer mogelijkheden krijgen. Zo is één van de belangrijkste opdrachten het upgraden van je OS. Dat draait aanvankelijk op OMNI 0.5 en dat moet van een update voorzien worden naar OMNI 1.0, zodat je nieuwe mogelijkheden krijgt.

Je zult echter ook deuren en hindernissen treffen die een hogere OMNI versie vereisen en dus blijf je dit upgraden voor meer mogelijkheden. Daarnaast verzamel je veel data, denk aan voicemail gesprekken, e-mails en meer, welke je kan inwisselen voor upgrades voor de software, waardoor je via de camera meer mogelijkheden krijgt en zo de tocht van Hope gemakkelijker maakt. De echte mogelijkheden zitten hem dus vooral in wat jij allemaal kan doen via de camera’s, daar waar je met Hope vooral van A naar B loopt om doelstellingen te voltooien.

Maar het is best saai… toch?

Het verhaal van République is erg interessant, maar het probleem hiermee is dat je het zelf in de hand hebt hoeveel je te weten komt. Veel wordt namelijk uitgelegd via collectibles en die zul je af moeten luisteren om meer achtergrond te krijgen. Hope is – zoals al genoemd – aanvankelijk een interessant personage, maar het ontbreekt uiteindelijk in de gehele game aan meer diepgang, waardoor ze wat oppervlakkig blijft. Dat is best jammer, want het verhaal dat de game vertelt is interessant, maar wordt op een wat onhandige manier gebracht.

Je moet er ook maar net zin in hebben om alles af te luisteren als je überhaupt alles kan vinden, waardoor het eigenlijk in fragmenten aan je gepresenteerd wordt. Voor een mobiele game is dat misschien de beste manier om een verhaal te vertellen, maar op de PlayStation 4 voelt dat toch een beetje hol aan door de simpelheid die verzuipt in het ingewikkeld doen vanwege de moeite die je ervoor moet nemen. De gameplay voert in dat perspectief ook enigszins een belangrijk element aan waardoor de game in zekere zin bij vlagen wat saai kan zijn.

République is een interessante game als geheel, maar al snel bekruipt je het gevoel dat je er geen zin meer in hebt. Dat komt voornamelijk omdat het eerste level niet zo heel interessant is en omdat de game je erg tot backtracken dwingt. Je bent continu heen en weer aan het lopen zonder dat er wat bijzonders gebeurt. Maar speel wel door, want later in de game neemt dat wat af – tenzij je echt alles aan objecten wilt verzamelen – en tevens krijg je te maken met meer puzzels die best leuk zijn om te voltooien. Het is om het kort samen te vatten een game die een tweestrijd oplevert. Aan de ene kant speel je verder omdat het interessant is en je benieuwd bent naar wat de game je nog meer biedt. Aan de andere kant is het door de relatief beperkte gameplay al snel een herhalingsoefening die saai uit kan vallen.

Duidelijk voor mobiel

De game was ooit voor mobiel en dergelijke games overzetten naar consoles, daar is niets mis mee. Waar wel iets mis mee is, dat is het onbenut laten van de capaciteiten die je tot je beschikking hebt. Je zult in de game veel tussen camera’s moeten wisselen en elke keer dat je dat doet, duurt het enkele seconden alvorens je in de andere camera zit. Dat is op de PlayStation 4 volstrekt onnodig en getuigt van matig programmeerwerk. De game is nergens technisch echt indrukwekkend en dus zijn deze ‘laadtijden’ onnodig en het haalt je bovendien uit de flow. Ook is het vrij irritant dat je geen minimap hebt, waardoor je continu via OMNI naar de map moet kijken om te zien of je goed door het gebied navigeert, wat onnodig veel extra tijd kost.

Conclusie

République is een game die veel dingen op een interessante manier brengt. Het verhaal is op zichzelf erg boeiend, maar je moet er relatief veel moeite voor doen. Dat staat natuurlijk haaks op het beleven van een avontuur. Dat beleven is ten opzichte van mobiele platformen verder uitgebreid door de gameplay met Hope, maar echt veel mogelijkheden heb je niet. De game vangt dat echter netjes op door toch op een onbewuste wijze een drang en motivatie te bewerkstelligen om door te spelen, hoewel het eerste level wel even doorzettingsvermogen vraagt. Wat in deze dan erg zonde is, is dat je continu zit te wachten tot je van camera naar camera overspringt wat niet lekker voor de flow van de game werkt. République is een wat vreemde eend in de bijt, maar als je van goede verhalen houdt, geduld hebt en vooral klassieke stealth gameplay een warm hart toedraagt, dan kan je het best een keer proberen.

Pluspunten

  • Klassieke stealth gameplay
  • Goede voice-acting
  • Drang om door te spelen wordt onbewust opgewekt
  • Verhaal is boeiend...

Minpunten

  • ...maar vraagt veel moeite om volledig uit te pluizen
  • Hope valt wat tegen door gebrek aan karakter diepgang
  • Wachten op het overspringen naar andere camera
  • Backtracken kan wat vervelend worden
  • Gebrek aan minimap

7.0