Review: Alienation – Het Finse Housemarque produceert al jaren sterke twin-stick arcade shooters, welke verzorgd en uitdagend zijn. Games als Dead Nation en Resogun vielen bij ons zonder meer in de smaak en vandaar dat we sinds de aankondiging van Alienation al uitkeken naar deze release. Vorige week kwam de game uit en het blijkt een absolute topper te zijn voor tussendoor en tevens een mooie zoethouder tot de drukke en mooie periode later in mei aanbreekt. Niet alleen is Alienation weer een uitstekende arcade shooter, ook weet Housemarque elementen van een RPG fraai te verwerken in de game. Waarom dit een must-have is, dat ga je nu lezen.

Niet de meest originele setting

Na onze positieve inleiding halen we meteen maar even het grootste minpunt van de game aan, want de setting is verre van origineel. De Aarde is aangevallen door aliens en jij bent onderdeel van een eenheid die tijdens een reeks van missies de klus moet klaren. Dit hebben we al vaak genoeg in andere games gezien, zoals XCOM, en vorig jaar nog in Helldivers, al was dit met een iets andere opzet. Het verhaal wordt via wat tekstballonnen en laadschermen verteld en dit zorgt ervoor dat je niet echt heel erg bij de game betrokken wordt. Je komt er als speler wel achter wat er allemaal tijdens de aanval van de aliens speelde, maar heel uitgebreid is dit niet. Nee, Alienation speel je puur voor het knalwerk, want Housemarque legt de focus merkbaar liever op de actie en gameplay.

Dat het op dit onderdeel met vlag en wimpel slaagt, daar komen we zo op, want eerst even naar de opzet van de game. In Dead Nation van Housemarque speelde je geleidelijk aan nieuwe wapens vrij, maar in Alienation zit er meer een RPG-systeem achter. Het gaat niet heel diep, maar het geeft de game net even wat meer replaywaarde. Tijdens de missies, die je zowel solo of in coöp kan spelen, krijg je vrij veel loot en ontwikkel je ook je actieve en passieve vaardigheden. Voor de eerste missie kun je kiezen uit drie klassen zonder naam of achtergrond met elk een eigen speelstijl en skilltree. Je hebt de Bio-Specialist, de Saboteur en de Tank. De verschillende speelstijlen zorgen voor meer variatie in de gameplay en dat brengt de optie om de game driemaal uit te spelen voor een afwisselende ervaring.

Het dunne RPG-systeem werkt

De Bio-Specialist heeft allerlei technieken om hem te helpen in het gevecht, waarvan de belangrijkste vaardigheid is dat hij het hele team met een druk op de knop kan voorzien van health. Daarnaast kan hij ook de aliens vergiftigen of een zwerm nanomachines op de vijand afsturen. De Saboteur heeft als kenmerkende vaardigheid dat hij een vernietigende airstrike in kan roepen als het team omsingeld is door vijanden. Deze klasse is meer gericht op mêlee en de laatste, de Tank, is voor degene die maar één ding wil doen en dat is knallen. Hij is bewapend met twee kanonnen en is wat log, maar maakt dit dus goed met veel vuurkracht. Zijn vaardigheden passen daarbij, maar hij kan ook een schild inschakelen voor het hele team ter verdediging. Alle actieve vaardigheden zijn uit te breiden via punten die je krijgt door te levelen via XP.

Bij de passieve vaardigheden kan dit eveneens en deze zijn voor elke klasse hetzelfde, welke mêlee en health een boost kunnen geven. Het is aan jou hoe je de vaardigheden verder ontwikkeld en je kan de verdiende punten constant blijven verdelen en zo elke vaardigheid selecteren. Je kunt je dus richten op één vaardigheid of juist het verdelen, voor een bredere dekking. Het is een dun RPG-systeem met een skilltree die niet al te diepgaand is, maar wel goed werkt. Dit aspect zien we ook terug bij de wapens. Door het spelen van missies verdien je nieuwe wapens en hoe hoger de moeilijkheidsgraad, hoe beter de beloningen zullen zijn. Het wapenarsenaal in de game is vrij uitgebreid, want dit loopt uiteen van een SMG tot vlammenwerper en van een shotgun tot een rakettenwerper en meer. Al deze wapens kun je voorzien van upgrades en dat doe je door materiaal in de speelwereld te vinden. Dit werkt motiverend om door te blijven gaan en de levels te verkennen, want overal valt wel iets te vinden dat je kan gebruiken.

Fraaie levels, welke nooit hetzelfde zijn

Naarmate we verder stegen in level werd de game ook een stuk uitdagender. De levels zijn aan het begin al groot, maar worden steeds uitgebreider als je verder in de game geraakt. Deze zijn overigens nooit hetzelfde, want ze worden procedureel gegenereerd. Dat brengt continu levels waarin nieuwe dingen te ontdekken zijn en waar ook veel activiteiten zijn te doen. Zo kun je hordes vijanden verslaan of juist kleine eindbazen voor extra loot. Deze kleine eindbazen zijn overigens best pittig dankzij de relatief agressieve AI. Aanvullend hierop kun je ook nog bepaalde opdrachten voltooien die nog meer extra materiaal opleveren. De endgame content is hierdoor gevarieerd genoeg om aan de gang te blijven en de loot zal in nut toenemen, waardoor doorspelen geen straf is. De maps die je aandoet zijn overigens behoorlijk gevarieerd waarop je diverse vijanden treft, dus de verveling zal niet snel toeslaan.

Zeer fijne besturing en audiovisueel sterk

Door het dunne RPG-systeem, het toffe wapenarsenaal en de levels die volop verschillend zijn, bleven we vrolijk door schieten en dat had ook veel te maken met de gameplay. Housemarque wist dit in hun vorige games al flink te finetunen en Alienation is daar geen uitzondering op. Het speelt werkelijk heerlijk en de twin-stick besturing werkt in deze opzet als een zonnetje. Het reageert haarfijn op jouw input en hoewel de actie soms zeer chaotisch kan zijn, zal je nooit de controle kwijtraken. De fijne besturing in combinatie met de mogelijkheden aangaande de vaardigheden, zorgen voor een mooi content pakket dat de eigenlijke, simplistische opzet van de shooter uitstekend camoufleert. Hierin zijn vooral de RPG-elementen belangrijk, want die geven de game de juiste dynamiek, zeker als je in een team speelt.

Teamplay is in de missies die je in coöp zult spelen (matchmaking werkt perfect trouwens) van zeer groot belang, omdat er vaak zwermen van aliens op je afkomen. In Dead Nation kwam het nog wel eens voor dat de actie wat onoverzichtelijk werd, maar door de verschillende kleuren van de pakken die de spelers aan hebben, is dit in Alienation geen probleem. Elke speler heeft een eigen kleur laser waar ze mee richten en dat zorgt voor voldoende onderscheid. Housemarque heeft overduidelijk gedacht aan toegankelijkheid en ook daarin slagen ze dus. Als we de gameplay dan samenvatten, dan zijn de mogelijkheden en bijkomende afwisseling in combinatie met de haarfijne besturing subliem, waardoor de ervaring uitstekend zal zijn. Hetzelfde kan gezegd worden over de audiovisuele kwaliteit.

In Resogun zagen we de particles zowat van het scherm afvliegen en die techniek zit ook in Alienation. Niets is zo bevredigd in de game dan een succesvolle airstrike uitvoeren, waarna een groep aliens uit elkaar knalt waarbij het vlees en bloed in de rondte vliegt. De kleurrijke effecten bij bijvoorbeeld explosies vallen keer op keer op en dat voegt veel toe aan de chaotische, maar zeer amusante actie. Dan is er natuurlijk nog het geluid en ook hierin slaagt de ontwikkelaar. De wapens klinken hard en helder, zoals het hoort. Ook heeft men een leuk detail in de game verwerkt, want bij het herladen van je wapen kan het zo zijn dat je dit via de speaker van de DualShock 4 hoort, mits je timing in orde is. Met de effecten wat betreft de graphics en de audio zit het dus wel snor en op de achtergrond is een prima soundtrack te horen die naadloos aansluit op het avontuur.

Conclusie

Housemarque heeft met Alienation een zeer goede snack qua game afgeleverd. We noemen het zo, want het is een kleine game die je vooral tussendoor zult spelen, maar die tegelijkertijd uren plezier zal bieden. We hebben van elke seconde genoten en door de aantrekkingskracht van de gameplay bleven we continu op zoek naar zwermen aliens om nieuwe loot te verdienen om zo ons personage verder te ontwikkelen. De actie en gameplay zijn heerlijk arcade en de fijne besturing maakt het tot een genot om te beleven. Tel daarbij op dat we nauwelijks bugs en glitches zijn tegengekomen. Jammerlijk feit is wel dat de ontwikkelaar te weinig met het verhaal heeft gedaan en niet echt personages neerzet waar je enige connectie mee zal voelen. Maar er van wakker liggen doen we ook weer niet. Verder kunnen we nog meegeven dat het gemakkelijk is om elkaar online te joinen om zo met of tegen elkaar te spelen. Daarmee is Alienation zowel als solo ervaring een groot plezier evenals in coöp. Audiovisueel is het verder erg verzorgd en samenvattend kunnen we concluderen dat Alienation een aanrader is binnen het genre van de twin-stick arcade shooters.

Pluspunten

  • Fijne en scherpe besturing
  • Actievolle en toffe chaos
  • Dun RPG-systeem
  • Afwisselende en gedetailleerde levels
  • Audiovisueel verzorgd

Minpunten

  • Setting weinig origineel
  • Weinig met verhaal of karakters gedaan

8.5