Gespeeld: Agents of Mayhem

Gespeeld: Agents of Mayhem – Volition is vooral bekend geworden door de Saints Row franchise, die aanvankelijk relatief serieus was, maar met de laatste twee delen gingen ze nogal de flauwe kant op. Die nieuwe richting is een beetje een ‘you hate it or love it’ verhaal, maar nu dat achter ons ligt, is daar een nieuw project van de ontwikkelaar: Agents of Mayhem. Een game die zich in hetzelfde universum afspeelt, maar dan wel eentje met een eigen identiteit, waarbij het op zich vrij ver van de Saints Row franchise af staat. Wij mochten de game spelen en dat beviel ons best aardig.

Met superagenten aan de slag in Seoul

Dat de game een link heeft met Saints Row is te zien op bepaalde momenten in Agents of Mayhem, maar het lijkt meer een game in een overkoepelend universum te zijn. Agents of Mayhem is namelijk behoorlijk anders dan de eerder genoemde franchise. Dat zit hem enerzijds in de gameplay en anderzijds in het verhaal dat je voorgeschoteld krijgt. Of er later meer links duidelijk worden, is nog niet helemaal zeker, aangezien men niet heel concreet was met de informatie die het gaf over hoe de vork in de steel zit.

Agents of Mayhem speelt zich in ieder geval aan de andere kant van de planeet af, in een alternatief en wat meer futuristisch Seoul, de hoofdstad van Zuid-Korea. Daar gaat alles op een bepaald moment fout, want L.E.G.I.O.N. heeft snode plannen die het vredige leven van de inwoners aardig omver kan schoppen. Om de slechteriken echter tegen te gaan is daar MAYHEM, wat een organisatie is dat bestaat uit superagenten die weinig moeite hebben met het uitroeien van kwaadaardig gespuis. Deze agenten zijn natuurlijk ervaren met het nodige geweld, maar tegelijkertijd onderscheiden ze zich van elkaar doordat ze de beschikking hebben over unieke wapens.

Good vs. Evil

Zojuist lieten we de ’term’ L.E.G.I.O.N. even vallen, wat staat voor League of Evil Gentlemen Intent on Obliterating Nations. Hiertegenover staat MAYHEM en dat is ook weer een afkorting; deze staat namelijk voor Multinational Agency for Hunting Evil Masterminds. Deze twee omschrijvingen zeggen eigenlijk genoeg over de insteek van Agents of Mayhem. Men neemt – net zoals de laatste Saints Row games – ook Agents of Mayhem niet al te serieus en het ziet ernaar uit dat we een klassiek good versus evil verhaal voorgeschoteld gaan krijgen in deze game.

Heel eerlijk moeten we bekennen dat we er een beetje blind in gingen zonder dat we er echt hoge verwachtingen van hadden. De ondergetekende is namelijk al jaren klaar met de Saints Row franchise, omdat de humor die de game kent dermate flauw is dat de lol er snel vanaf is. Agents of Mayhem was in dat perspectief een behoorlijke verrassing, want in het halfuur dat we hebben kunnen spelen, hebben we eigenlijk best veel plezier gehad met de gameplay die de game biedt.

Dat zit hem in een aantal aspecten. Zo ziet de stad er best wel mooi uit in de gekozen stijl door Volition, waarbij je een brede variatie aan omgevingen te zien krijgt ingevuld met allerlei afwisselend gespuis. De gameplay op zichzelf beperkt zich tot een vrij simpele third person shooter. Althans, dat is de eerste indruk die je krijgt, maar gelukkig schuilt er een diepere laag achter deze game en dat is nu net wat het aanzienlijk interessanter maakt. Je krijgt tijdens het spelen namelijk de beschikking over drie personages die behoorlijk van elkaar verschillen.

Drie verschillende agenten

De drie verschillende personages die jij mee op avontuur neemt, zijn allemaal door jou te controleren. Maar in tegenstelling tot dat je een team op straat ziet lopen, zitten de twee andere personages onder de knoppen. Pas op het moment dat jij drukt op de daarvoor aangewezen knop, zal één het strijdtoneel verlaten en een ander zal dan om de hoek komen kijken. Gedurende onze speelsessie konden we naar hartenlust wisselen tussen de personages en wat de gameplay hierin interessant maakt, is dat de verschillende personages allemaal een eigen rol hebben.

De game beschikt over 12 agenten waaruit je kan kiezen bij aanvang van een missie. Het is hierbij handig dat je een selectie maakt van verschillende kwaliteiten, zodat je team efficiënt te werk kan gaan. Je hebt een tank voor de brute close combat, een personage voor middellange afstand en ondersteuning, en eentje voor combat op lange afstand. Het is een vrij traditionele setup van hoe je met een gevarieerd team de strijd aan kan gaan, maar dit is slechts een voorbeeld. Je zal voldoende keuze krijgen in welke personages je mee op pad neemt om zo je doelen te bereiken.

Ieder personage is – op basis van wat we gespeeld hebben – behoorlijk anders dan de ander; en dat niet alleen in standaardaanvallen, maar ook in speciale aanvallen. Hierdoor krijg je de situatie dat elke agent daadwerkelijk leuk is om onder de knoppen te nemen en interessanter is nog dat je de mogelijkheid hebt om aanvallen te combineren. Je kan namelijk een speciale aanval inzetten met één personage, waarna je dan snel wisselt naar de ander om daar te profiteren van de speciale aanval en dat uit te breiden met een aansluitende aanval die weer aan het gewisselde personage gelinkt is.

Dat is vooral voor de creatieve spelers onder ons een leuke extra, want je kan er werkelijk alle kanten mee op. Als je echter geen zin hebt in ingewikkelde gameplay, dan kan je natuurlijk ook gewoon de standaardwapens gebruiken. De meeste vijanden zijn immers toch dom knalvoer en dus ga je volledig los met het wapentuig dat je hebt. Overigens is het eerder omschreven gameplay aspect niet het enige dat Agents of Mayhem van enige diepte voorziet; er hangt namelijk ook nog een upgradesysteem achter de personages.

Door succesvol te zijn, zul je de agenten kunnen levelen en naarmate deze een hoger level bereiken, spelen ze meer mogelijkheden vrij. Dit is opgedeeld in verschillende onderdelen, waardoor het maximaal uitbouwen van een personage best wel wat tijd zal kosten. Met 12 speelbare personages in het rooster voorzien we dus een zeer lange speelduur om alles uit de game te halen. Of dat daadwerkelijk genoeg is om de game ook op termijn interessant te houden, is voor nu even afwachten. In een game als Battleborn werkt dit concept op zich prima, dus de potentie is er absoluut met Agents of Mayhem. Het enige grote gemis was een coöp-functie…

De schreeuw om coöp

Tijdens het spelen bemerkten we het plezier dat Agents of Mayhem brengt, wat voornamelijk in de chaotische actie zit, dat zich veelal concentreert op vuurgevechten met een shitload aan vijanden. Als superagent kan je deze vijanden natuurlijk met gemak aan en als je dan het loodje legt, wissel je gewoon naar één van de andere personages. De personages zorgen in deze game vooralsnog voor de diepgang, want de rest lijkt vrij oppervlakkig te zijn. Maar omdat je juist met drie man op pad gaat en hier telkens tussen wisselt, ontstond al snel de vraag of er een coöperatieve modus in de game aanwezig is.

Niet alleen wij stelden deze vraag; ook andere aanwezige journalisten deden dat. Maar Volition vertelde keer op keer dat het echt een singleplayer avontuur is. Desalniettemin ligt het in de lijn der verwachting om een coöperatief element toe te voegen, want de game en dus gameplay leent zich hier werkelijke perfect voor. Wellicht dat Volition een moment afwacht om dit groots aan te kondigen, want het zou ondenkbaar zijn als men deze gameplay niet in coöp gaat aanbieden. Dat zou namelijk een flinke meerwaarde in de gameplay zijn, die het nu vooral van de verschillende personages moet hebben.

Voorlopige conclusie

Agents of Mayhem was door vrij lage verwachtingen van de ondergetekende een behoorlijke verrassing. De game speelt heerlijk weg en de mogelijkheid om te wisselen tussen de personages geeft het een interessante wending. De humor van Volition zit zeker nog in de game, maar is niet zo absurd als dat van Saints Row 3. Men lijkt in ieder geval op de goede weg te zitten om een leuk avontuur te brengen, wat komt door de variatie in de personages en hun bijkomende aanvalsmogelijkheden. Ja, Agents of Mayhem kan zomaar eens een zeer vermakelijke shooter worden; de eerste indruk was in ieder geval positief. Nu nog hopen op coöp en een nieuwe party shooter is geboren!