PlayStation VR – Gespeeld: Robinson: The Journey

PlayStation VR – Gespeeld: Robinson: The Journey – De mensheid is voor zover wij weten de eeuwen doorgekomen zonder dat we last hadden van veel te gevaarlijke dino’s. Deze wezens hebben echter wel voor het nodige spektakel weten te zorgen in films als Jurassic Park en vele andere vormen van entertainment. Een wereld voorstellen met deze kleine tot gigantische wezens was altijd beperkt tot hetgeen Hollywood ons voorschotelde en wat we in onze fantasie allemaal konden bedenken. Die tijd is nu voorbij, want we gaan een nieuwe stap maken in de vorm van entertainment. Wat ons dino’s in de meest realistische vorm laat beleven, is de game Robinson: The Journey voor PlayStation VR.

Verloren in een jungle

In Robinson: The Journey neem jij de rol aan van een jong jochie dat op mysterieuze wijze op een planeet terecht is gekomen waar dinosauriërs nog leven. Helemaal alleen word je niet aan je lot overgelaten, want er is een drone die je benadert en je een helpende hand biedt gedurende je tocht over de planeet. Als speler zal jij de planeet gaan verkennen, waarbij je overal geheimen zal ontdekken en interactie met de wereld en dino’s hebt. Nou, dat klinkt veelbelovend, maar hoe is dat nu om te beleven in virtual reality?

Wel, toen het moment daar was waarop we de headset op ons hoofd hadden geplaatst en de drone tegen ons begon te ouwehoeren, hadden we eigenlijk meer aandacht voor de omgeving. De jungle waarin we terecht waren gekomen, zag er namelijk zo ontzettend goed en realistisch uit dat we al snel de indruk hadden verloren te zijn in een enorm grote wereld waarbij er achter elke boom wel gevaar schuilgaat. Gelukkig is daar dan de drone, want die zal je begeleiden tijdens jouw tocht, zodat je niet pardoes keer op keer de klauwen van een T-Rex opzoekt.

Magische ervaring

Voordat we dieper op de gameplay ingaan, moet er nog even wat gemeld worden over de wereld die de game je voorschotelt. Je waant je in een heuse jungle, en met bomen die daar ogenschijnlijk al duizenden jaren staan en dus torenhoog boven je uitsteken, krijg je het gevoel echt in een compleet andere wereld te zijn. Dat krijgen veel VR-games logischerwijs voor elkaar, maar dit voelde op de één of andere manier net eventjes wat meer next-level aan. De bomen zijn hoog, de struiken bewegen rustig, zo nu en dan vliegt er een dino voorbij, ongedierte zoekt een schuilplaats op en jij beweegt vrij door de wereld waarbij andere dino’s je vanop afstand rustig gadeslaan.

Alleen die tocht die we maakten was al de moeite waard, want hoewel de demo een minuut of tien lang was, hebben we puur zitten genieten van hoe Crytek deze jungle heeft ingevuld qua flora en fauna. Dan te bedenken dat we slechts een fractie van de wereld hebben gezien, want aan het einde van de demo stonden we op een bergrand en kregen we een prachtig vergezicht te zien. Dat belooft wat voor de uiteindelijke game, want de korte ervaring die we hadden, was simpelweg magisch te noemen en daarmee is Robinson: The Journey veruit de meest indrukwekkende game die ik van alle VR-games tot zover heb kunnen spelen.

Nog simpele gameplay

De wereld is mooi en puur genieten, maar natuurlijk moet een game ook gameplay-elementen bevatten. Nu waren die in de speelbare demo nog vrij beperkt, want het enige waar het op neer kwam, was de drone volgen en dus van A naar B lopen. Zo nu en dan dienden we omhoog te klimmen en daarbij wordt dan slim van de PlayStation Move gebruik gemaakt. Eén controller staat rechtstreeks in-game voor één hand en zodoende dien je beide handen te bewegen om van richel naar richel te gaan om deze vast te grijpen en omhoog te klimmen. Dat zal er voor de buitenwereld ongetwijfeld volstrekt debiel uitzien, maar in-game geeft het echt het gevoel dat je klimt.

Sommige richels bleken echter een soort planten te zijn, waardoor ze soms openklapten en we naar beneden vielen. Daar zit dus een element van uitdaging in en zelfs hier kun je tegen wat schrikmomenten aanlopen. Als je halverwege een klimroute bent en je dicht met je gezicht op de wand zit, dan kan het best schrikken zijn als er een uit de kluiten gewassen oorwurm vlak voor je langs loopt. Maar dat hoor natuurlijk bij een jungle en daar weet de ontwikkelaar leuk op in te springen door net dat soort momentjes te brengen die je de rillingen verzorgen. Hetzelfde kan gezegd worden als je ineens oog in oog met een T-Rex staat; ook dat is niet de meest plezierige ervaring. Althans, in werkelijkheid, want in VR is het best wel een ervaring om mee te maken.

Richting het einde van onze tocht stonden we op een gegeven moment erg hoog bovenin een boom op een ferme tak. We konden onze weg echter niet vervolgen omdat er een Apatosaurs voor onze neus stond die weinig trek had om z’n kolossale kop te bewegen. Naast ons hing echter een kluit bananen en door er wat rommel tegenaan te gooien vielen de bananen naar beneden. De dino was afgeleid en met z’n trage bewegen zagen we dat hij zijn kop langzaam naar de aarde bewoog om de gevallen bananen op te eten. Een simpel detail, simpel qua gameplay, maar in VR een bijzondere ervaring om mee te maken.

Afwijkende besturing

Als je mijn preview van de VR-game Farpoint hebt gelezen, dan weet je dat ik daar aanhaalde dat je bij momenten wat gedesoriënteerd raakt doordat je in werkelijkheid stilstaat, maar in-game beweegt. Crytek anticipeert hierop, want zij hebben op basis van prototypes en vroege hands-on ervaringen gemerkt dat een vloeiende, vrije beweging niet prettig is om voor lange duur te ervaren. Daarmee wil ik niet zeggen dat Farpoint onder doet voor wat Crytek met Robinson doet, maar het geeft wel een interessante kijk op hoe men dit met deze game aanpakt, want daarin zijn ze namelijk van de vrije beweging afgestapt.

Je kan nog steeds vrij naar voren, achteren, links of rechts bewegen, maar als je wil draaien, dan gaat dat ogenschijnlijk met hapering. Wat men doet, is dat je 12 standen hebt in een cirkel, dus als jij even naar rechts beweegt, dan schiet de game automatisch naar dat camerastandpunt. Wil je 180 graden omdraaien, dan zul je zes standen moeten nemen alvorens je daarvoor bent. Dat klinkt heel ingewikkeld en totaal niet praktisch, maar neem van ons aan dat je na een paar minuten spelen dit onder de knie hebt en wat opvalt, is dat je op geen enkel moment gedesoriënteerd raakt. Dat komt doordat de besturing een slag minder soepel verloopt, waardoor je net wat beter de controle houdt en natuurlijk omdat de game een zeer stabiele framerate heeft.

Voorlopige conclusie

Crytek staat bekend om het experimenteren met games en technologie, en dat doen ze dus ook met Robinson: The Journey. De ervaring die de game biedt, is uniek en bijzonder plezierig afgaande op de speelbare demo. De gameplay zelf was niet direct heel erg uitgebreid, maar de ontwikkelaar beloofde dat het van A tot Z een hele belevenis zal zijn. Wat hierin als voordeel geldt, is natuurlijk dat ze een prachtige jungle hebben gemaakt die levensecht oogt en dat dino’s uitermate indrukwekkend zijn om te passeren in VR. Robinson: The Journey is één van de vele VR-games, maar voor mij de meest indrukwekkende tot zover.