Gespeeld: Nioh

Gespeeld: Nioh – Je zou het bijna niet geloven, maar Nioh is al langer in ontwikkeling dan The Last Guardian – een game die na een jarenlange ontwikkeling nu eindelijk dit jaar gaat komen. Ook Nioh is een lange weg gekomen na haar originele aankondiging in 2004, nog voordat Koei samen ging met Tecmo. Turbulent was de ontwikkeling zeker, want de game heeft heel wat veranderingen doorstaan en is zelfs enkele keren in de koelkast gezet nadat de eigenlijke releasedatum in 2006 al lang verstreken was. Vorig jaar werd de game uiteindelijk opnieuw onthuld en nu komt de release in 2016, 10 jaar later dan oorspronkelijk de bedoeling was.

Meer dan de standaard hack ’n slasher

En na een publieke demo eerder dit jaar was de game ook afgelopen maand op de E3 speelbaar, alleen dan wat uitgebreider dan voorheen. Ook nu nemen we de vorm aan van William, een samoerai met een warrig verleden. We bevinden ons in een dojoachtige omgeving, waar we een vlam moeten volgen om zo de basis van het vechtsysteem te leren. Het bestaan van een samoerai draait om zelfbeheersing, doorzettingsvermogen en respect. Hoe we efficiënt ons wapen kunnen gebruiken, wordt al snel duidelijk, want Nioh is veel meer dan een hedendaagse hack ’n slash game. Een setting die ons eerst liet denken aan Ninja Gaiden wordt al snel vertroebeld.

De bekende weg vaak onbewandeld

De speelstijl die we ons moeten aanleren om door de tutorial heen te geraken, is er één van ultieme beheersing. In plaats van op vijanden los te hakken, wordt ons aangeraden om verschillende ‘stances’ met ons zwaard uit te proberen. Zo hebben we een verdedigende, aanvallende en neutrale stance om zo opgewassen te zijn tegen elk soort vijand in iedere situatie. Ook kan je kiezen tussen zwaardere aanvallen – die vanzelfsprekend langer duren om uit te voeren, maar meer schade aanrichten – en het uitvoeren van snellere aanvallen achter elkaar, die minder schade aanrichten, maar wel de ruimte laten om te verdedigen tegen aanvallen of te ontwijken. Na wat vallen en opstaan, wisselen we met vloeiende bewegingen van positie en er vloeide nogal wat bloed – voornamelijk dat van onze vijanden.

Daarnaast kregen we ook een korte introductie tot de zogeheten ‘Ki’, oftewel stamina en de ‘Ki-pulse’. Zoals in iedere game waarin zich stamina bevindt, is dit een belangrijk onderdeel van de gameplay. Je Ki wordt namelijk minder als je meer aanvallen doet, dus je moet ofwel oppassen met hoe je aanvalt óf je let op de Ki-pulse, een knipperend lichtje aan het einde van een combo, waardoor je Ki snel weer wordt aangevuld als je op tijd op R1 drukt. Daarnaast is het ook een belangrijk element om in de gaten te houden bij vijanden, die duistere invloeden gebruiken om jouw Ki tegen te houden. Dit gebeurt met ‘Yokai Realms’ en jij kunt deze tegengaan met een goed getimede Ki-pulse. Het is daarom heel belangrijk dat je de juiste timing hiervoor snel onder de knie krijgt.

Samurai Souls-down

Eenmaal door de tutorial heen, werden we direct in het diepe gegooid met een nieuwe missie, waarin we al snel tegen een Shrine aanliepen, die dezelfde functie heeft als de Bonfire in de Souls serie. Zodra je er rust, wordt je progressie opgeslagen, is je health weer vol en ook je healing items worden weer aangevuld. Daarnaast moet je op deze plek ook upgraden, maar het ziet ernaar uit dat deze shrines op meerdere locaties aanwezig zijn, waardoor je dus niet steeds terug naar een thuis-hub hoeft, zoals in Dark Souls. Je zult deze shrines echt nodig hebben, want zoals verwacht is de game niet echt een ‘walk in the park’ te noemen en zul je heel wat gevaarlijke vijanden moeten trotseren die met een steile leercurve steeds moeilijker worden.

De eerste vijand die we tegenkomen, is vooral onze eigen onoplettendheid, want – hoe kan het ook anders – de wereld van Nioh zit vol met valstrikken naast de “normale” vijanden. Dit zorgde al voor een slecht begin, maar gelukkig was de timing van de Ki-pulse ons op het lijf geschreven en met het juiste voetenwerk waren de kleine groepjes vijanden zo verslagen. Tot nog toe waren dat alleen skeletten, die niet echt een bedreiging vormen als je maar goed op je Ki let en weet te verdedigen tegen aanvallen. De wat sterkere en vooral lelijke vijand verderop wist wel schrik in onze harten te krijgen toen we een directe aanval van deze bruut ternauwernood wisten te overleven. De sleutel tot succes is vooral afwachten, rustig ademhalen en niet te agressief willen zijn.

Voorlopige conclusie

Zoals eerder al verwacht, leent Nioh nogal wat elementen uit de Souls franchise, maar zolang dit tot een goed resultaat leidt, is dit niet iets waar wij wakker van liggen. Vooral nu de Souls franchise (tijdelijk?) stopgezet is, zeggen wij geen nee tegen een passend alternatief. Tot zover weten de ontwikkelaars een interessante draai te geven aan de bekende gameplay mechanics van Dark Souls, waarvan we tot op heden slechts een fractie hebben mogen bewonderen. Het stijltje is geen directe overname van wat we al kennen van Souls, dus het voelt ondanks de overeenkomsten erg fris aan. Er wordt ook gelet op kleine details, van de diepgang en achtergrond in het verhaal tot het bloed dat op je kleren blijft hangen wanneer je vijanden verslaat. Of de game dit jaar nog gaat uitkomen, is voor ons een twijfelgeval, maar we kijken zeker uit naar Nioh – ook al is de kans nu groot dat dat in 2017 gaat worden.