Review: FIFA 17 – De r zit weer in de maand en veelal betekent dit dat het weer qua temperatuur een stapje achteruit gaat. Daarnaast betekent het ook dat het alweer september is en voor de voetballiefhebbers is dit de maand waarop ze aan de slag kunnen gaan met de nieuwste FIFA game. De afgelopen maanden hebben we jullie al kunnen verblijden met heel wat nieuws en gameplay en iedereen heeft de afgelopen twee weken al kunnen proeven van de vrijgegeven demo van FIFA 17. De volledige game is echter vanaf nu ook verkrijgbaar in de Benelux, maar ik heb al een paar dagen eerder van de game kunnen genieten. Is het voor jullie dit jaar opnieuw de moeite waard om de nieuwste telg in de wacht te slepen?

De invloed van Frostbite

De afgelopen drie jaar draaide FIFA op de Ignite engine en dit heeft in mijn ogen niet de allerbeste FIFA games opgeleverd. Afgelopen juni kwam het heugelijke nieuws dat er voor FIFA 17 wederom van engine zou worden geswitcht, namelijk naar de welbekende Frostbite engine. Deze engine kennen we de laatste jaren natuurlijk allemaal van de Battlefield franchise en vooral de pracht en praal van deze engine heeft voorheen al hoge ogen gegooid. De verwachtingen voor de grafische uitstraling van FIFA 17 zijn dan ook hooggespannen, maar geeft deze engine de FIFA reeks weer een zetje in de goede richting?

Het antwoord dat ik hier op kan geven is simpelweg ‘ja’. Met de Frostbite engine krijgt een potje FIFA spelen weer enkele nieuwe dimensies. Op grafisch gebied is dit voornamelijk te zien in de welbekende motion blur, wat inhoudt dat versnelde bewegingen vager overkomen op het scherm. Hierdoor lijkt het dat de game een stuk sneller en soepeler loopt en het ziet er bovenal een stuk natuurlijker uit dan op de voorgaande Ignite engine. Ook de bewegingsvrijheid van de spelers is een stuk soepeler geworden, waardoor het voor de verdediger nog lastiger is te voorspellen welke capriolen de aanstormende aanvaller gaat uithalen. Wellicht is dit dan ook de voornaamste reden geweest waarom de verdedigers een zeer grote upgrade hebben gekregen in de game.

Hetgeen mij het meest is opgevallen tijdens de potjes FIFA die ik in diverse modi heb gespeeld, zijn de schoten op doel. In de voorgaande FIFA games voelde schoten vanuit bepaalde hoeken redelijk gescript aan. Hiermee bedoel ik te zeggen dat wanneer je de games een beetje onder de knie had, je dan exact wist op welke manieren je schoten van afstand welgemikt op doel kon krijgen. Dit gevoel heb ik een stuk minder bij FIFA 17. Sterker nog, ik heb dit gevoel nog helemaal niet gehad. Al regelmatig heb ik een schot gelost – waarvan ik bij voorgaande FIFA’s praktisch al wist dat deze zouden eindigen in een goal – dat regelrecht afzwaaide of huizenhoog overging.

Uiteraard kent de nieuw geïmplementeerde engine ook nog wel zijn probleempjes. Zo komt het nog regelmatig voor dat je tijdens je mooie knieschuiver na het scoren van een doelpunt dwars door de boarding heen gaat. Daarnaast zijn de cut-scènes waarin de scheidsrechter een kaart trekt nog steeds foeilelijk. Dit is een gegeven waar ik mij persoonlijk al jaren aan erger, want wanneer de scheidsrechter naar zijn borst- of kontzak reikt, springt er ineens volledig uit het niets een geel- of roodgekleurd karton tevoorschijn.

Aangepaste spelsituaties

Andere aspecten in de game die de afgelopen jaren niet tot nauwelijks op de schop zijn gegaan, zijn de standaardsituaties. In FIFA 17 zijn het nemen van alle corners, vrije trappen en penalties wel voorzien van nieuwe mogelijkheden. Het eerste dat opvalt, bij alle dode spelsituaties, is dat je voor het eerst zelf de controle hebt om de aanloop naar de bal te bepalen. Wil je recht achter de bal gaan staan om de bal zo hard mogelijk vooruit te peren? Of schiet je de bal het liefst vanuit een boogje? Aan jou geheel de keuze, want de aanloop richting zal zeker invloed hebben op het uiteindelijke schot.

Bij het nemen van de penalties brengen deze aanlopen vooral een nieuwe dimensie. Zelfs tijdens de loop naar de bal kan je nog enkele afwijkingen met je speler maken, om op het laatste moment alsnog de keeper op het verkeerde been te zetten. Daarnaast is de diversiteit aan verschillende penalties ook toegenomen. Naast de welbekende poeiers, rollertjes en lobjes is het nu zelfs mogelijk om je penalties op een ontzettend zachte manier te nemen. Zo zacht, dat ik zelfs al een keer heb gehad dat m’n keeper naar de verkeerde hoek dook, weer snel opstond en alsnog de bal voor de lijn weg kon tikken. Het nemen van een penalty is dus lang niet meer altijd gegarandeerd een doelpunt.

Naast het verschil in de aanloop bepalen, is er op het gebied van vrije trappen maar één echte verandering doorgevoerd. Wanneer je namelijk een vrije trap neemt, blijf je de bal vervolgens voor zo’n twee seconden vanuit het perspectief van de vrije trapnemer volgen. Wanneer de bal vervolgens op de paal, lat of keeper komt en de bal stuitert terug het spel in, dan is de reflexperiode voor de aanvallende partij een stuk langzamer. Hierdoor zullen er hopelijk een stuk minder rebound goals vallen, waardoor er denk ik een heleboel controllers van de dood worden gered.

De corners in FIFA 17 zijn dit jaar ook anders dan we voorheen gewend waren. Waar het voorheen gewoon de bal met vierkantje voor de goal slingeren was, gaat dit nu meer gegidst. Er is namelijk een gele cursor die je kan bewegen om je corners precies voor te geven waar jij ze wilt. Dit klinkt leuk, maar in de praktijk maakt het corners veel te simpel. Het scoren van corners is veel te makkelijk geworden en je moet er niet raar van staan te kijken wanneer je tweemaal met een corner scoort in een doodnormale wedstrijd – wat mij betreft hartstikke zonde. Uiteraard op te lossen met een simpele update, maar voorlopig zijn corners nog veel te sterk.

Laat je kinderdroom uitkomen

De laatste jaren zijn we wel gewend geraakt aan de vertrouwde modi binnen FIFA, maar afgelopen E3 kwam EA Sports op de proppen met een geheel nieuwe modus genaamd The Journey. Hierin kruip jij in de huid van toptalent Alex Hunter en aan jou de taak om je van een jeugdproduct op te werken tot de nieuwste wereldtopper. Hierin heb je de mogelijkheid om te spelen als linksbuiten, spits, rechtsbuiten of aanvallende middenvelder. Deze keuze maak je vrijwel aan het begin van de modus en aan de hand van de positie die je selecteert, zal je ook je speelstijl moeten aanpassen op deze positie.

Deze nieuwe verhaalmodus wordt cinematografisch goed ondersteunt met interessante cut-scènes. Daarnaast is het verhaal er één waarvan de meeste jongetjes dromen en deze speelt zich af in een authentieke Britse setting, want het is enkel en alleen nog mogelijk om te kiezen voor de Engelse Premier League clubs. Het verhaal biedt een interessant inzicht op de harde wereld waarin deze potentiële toppers verkeren en geeft weer welke aspecten een jeugdproduct allemaal moet doorlopen om uiteindelijk door te breken.

Presteren is het voornaamste doel in The Journey, want iedere actie die jij onderneemt op het trainingsveld of in de oefenpotjes, hebben invloed op jouw aantal speelminuten per seizoen. Daarnaast is het ook regelmatig mogelijk om keuzes te maken in reacties richting anderen, alsook op social media. Deze keuzes hebben uiteindelijk weer invloed op jouw populariteit richting je teamgenoten, de manager en je persoonlijke fans.

In de loop der tijd zal je je als speler dus op verschillende vlakken ontwikkelen. Met je prestaties verdien je ook speciale punten, die je vervolgens in een skill-tree weer kan inwisselen voor nieuwe vaardigheden voor je speler. Zo kan je Alex Hunter dus helemaal ontwikkelen naar jouw manier van spelen. Een ander leuk gegeven van The Journey is dat naarmate je in het verhaal vordert, je steeds weer nieuwe dingen vrijspeelt voor Ultimate Team. Een win-win situatie lijkt mij.

Ultimate Team

De afgelopen jaren is Ultimate Team de meest besproken modus van FIFA geworden. Het concept is onderhand wel duidelijk: koop packs, handel in spelers en andere attributen en maak zelf je ultieme team in de loop der tijd. Deze modus heeft een zeer hoog pay-to-win gehalte, tenzij je ontzettend veel geluk hebt met het kopen van pakjes of veel tijd besteedt op de marktplaats om coins te verdienen. In vergelijking met Ultimate Team van FIFA 16, zijn er niet bijzonder veel wijzigingen doorgevoerd.

De wijzigingen die echter wel zijn doorgevoerd zijn zeker interessant te noemen. Zo is het nu mogelijk om mee te doen aan zogenaamde ‘Squad Building Challenges’. Hierin staan enkele door EA Sports neergezette uitdagingen waarbij jij spelers moet kopen om teams dusdanig neer te zetten, dat deze aan de vereisten voldoen. Vervolgens ruil je alle spelers die je in de challenge hebt ingezet in voor de desbetreffende beloning, variërend van packs, coins en speciale spelerskaarten. Een leuke toevoeging voor de echte puzzelaars, maar het is vooralsnog maar de vraag of deze challenges ook daadwerkelijk winstgevend zullen zijn voor de speler.

Het toernooisysteem in Ultimate Team gaat dit jaar verder onder de naam FUT Champions. Hierbij komt de extra toevoeging, dat naast de verschillende vereisten die ieder toernooi heeft, je je kwalificeert voor het zogenaamde weekendtoernooi. In dit weekendtoernooi maak je kans om grotere prijzen te winnen, waardoor je verder uitgedaagd wordt op het moment dat je jezelf naar divisie 1 hebt opgewerkt. Presteer je hierin continu als één van de besten? Dan maak je ook nog eens kans op een uitnodiging voor nationale en internationale FIFA toernooien, om nóg grotere prijzen te winnen. Daarnaast heeft FUT Champions een eigen klassering systeem, zoals we dat de afgelopen jaren gewend zijn in games als Rocket League en op de PC League of Legends. Er valt dus op meerdere gebieden ontzettend veel terrein te winnen voor de wat meer professionele FIFA spelers.

Haal meer uit je carrière als manager

Waar Ultimate Team op het online gebied onderhand de meest populaire modus is geworden, geldt dit voor de offline versie al jaren voor de carrière modus. In FIFA 17 zijn hier weer enkele interessante functies aan toegevoegd die de diepgang verder moeten vergroten. Waar je voorheen als team een doelstelling kreeg voor de nationale competitie, de beker en eventueel een internationaal toernooi, krijg je voorafgaand aan het seizoen nu meerdere doelstellingen. Deze doelstellingen zijn onderverdeeld in algemene doelstellingen, zoals jeugdontwikkeling, branding, financiën, binnenlands succes en continentaal succes. Iedere individuele doelstelling is voorzien van een cijfer variërend van één tot en met vijf, welke aangeven hoeveel waarde er wordt gehecht aan het behalen van iedere specifieke doelstelling. Bijvoorbeeld bij een team als Arsenal zal de jeugdontwikkeling zeer hoog in het vaandel staan, terwijl je bij een club als Manchester United vooral veel waarde moet hechten aan de branding van het merk.

Naast deze extra doelstellingen zijn er nog wat extra, kleinere functies toegevoegd die je wat meer overzicht geven in de game. Zo valt links bovenin, naast je managernaam, een rating te zien die weergeeft hoe je als manager ligt binnen de club. Hierdoor heb je voor jezelf een indicatie van hoe dicht je tegen je ontslag aanzit, of dat ze met smart op je contractverlenging zitten te wachten. Op financieel gebied heb je nu inzicht op de inkomsten en uitgaven van de club. Zo kan je zien hoeveel (seizoens)kaarten er zijn verkocht, welke spelersshirtjes het meeste worden verkocht alsook geld dat wordt gespendeerd aan het onderhoud van het stadion. Een andere toevoeging waar ikzelf ontzettend blij mee ben is die van de ‘Transfer History’. Hiermee kan je eindelijk overzichtelijk alle gedane transfers bekijken van de afgelopen transferperiode, in plaats van de laatste drie afgeronde transfers die je rechts onderin het hoofdscherm van de voorgaande FIFA’s had staan.

Conclusie

Op de vraag of FIFA 17 dit jaar de moeite waard is om aan te schaffen, zal ik volmondig ‘ja’ zeggen, want de game is een ware verademing ten opzichte van het voorgaande deel. De Frostbite engine laat dit jaar ook in FIFA zien waarom deze engine zo goed is, want de manier van spelen heeft een flinke stap vooruit gemaakt. Daarnaast is er eindelijk weer eens aandacht besteed aan de dode spelsituaties, maar deze aanpassingen komen helaas niet bij iedere variant even goed tot zijn recht. Met de toevoeging van The Journey heeft EA Sports wel een nieuw pareltje gecreëerd die voor iedereen een must is om te spelen. Verder is de focus binnen Ultimate Team wat meer richting de professionelere spelers gegaan, terwijl er voor de nieuwelingen binnen deze modus niet bijster veel is veranderd. Voor de echte carrièretijgers valt er dit jaar meer diepgang te vinden in deze modus en er zijn daarnaast kleinere, behulpzame functies toegevoegd die het spel alleen maar ten goede zijn gekomen.

Pluspunten

  • Frostbite engine zorgt voor verademing
  • Gameplay voelt minder gescript
  • Dode spelsituaties bieden meer mogelijkheden
  • The Journey
  • Squad Building Challenges Ultimate Team
  • Diepgang voor professionals Ultimate Team
  • Meer diepgang carrière modus

Minpunten

  • Hier en daar nog grafische glitches
  • Corners zijn veel te sterk
  • Weinig aandacht beginnelingen Ultimate Team

9.0