Review: Headmaster

Review: Headmaster – PlayStation VR is in staat om de bewegingen van je hoofd te volgen en nauwkeurig door te geven aan de game die je speelt. Uiteraard zijn er dan games die deze functionaliteit volledig benutten en wat is nu beter dan dit toe te passen op een voetbalgame? Niet een voetbalgame als FIFA, maar een game waarin je enkel en alleen kunt koppen. Geen controllers, geen poespas; louter een bal, jij en een doel. Werkt dit? Nee, dat werkt niet. In deze review lees je waarom.

Het idee is leuk

Het idee achter een game waarin je ballen kunt koppen met PlayStation VR is leuk, maar om hier nu helemaal een aparte game voor te maken, gaat wat ver. Zoiets integreer je immers eerder in een game als gameplay-element in plaats van er een stand-alone game van te maken. Wanneer je namelijk een paar keer een bal gekopt hebt, ben je er eigenlijk al wel klaar mee. Headmaster levert je namelijk niets meer en niets minder dan een doel en een robot die ballen uitspuugt.

Deze ballen kun je vervolgens in het doel koppen voor punten en wanneer je een bepaald aantal punten hebt behaald, verdien je sterren. Deze sterren zorgen ervoor dat je naar het volgende level mag en uiteindelijk een examen mag doen. De hele game speelt zich namelijk af rondom een voetbalschool, waarin je leert hoe je een bal moet koppen. Het is niet zo dat je op den duur de PlayStation Move om je voet mag binden en ballen mag gaan trappen. Hoewel dat de game overigens nog enigszins leuker gemaakt zou hebben, maar daar draait het niet om. Het is puur en alleen ballen koppen.

Verveelt sneller dan snel

Doordat de game zo beperkt is en eigenlijk weinig uitdaging bevat, raak je al snel verveeld met de game. Uiteindelijk introduceert de game wel ludieke elementen, die de lol er nog enigszins in weten te houden, maar genoeg is het niet. Kijk er niet raar op wanneer er plots een Piñata verschijnt samen met het nodige vuurwerk. Ook worden er soms meerdere ballen geïntroduceerd die op je afkomen, wat je reflexen aardig op de proef stelt. Toch blijft de essentie constant hetzelfde en is het na verloop van tijd erg moeilijk om nog veel plezier uit de game te halen.

De puzzels die men introduceert, zijn vaak wel leuk verzonnen en de omgeving wordt regelmatig aangepast om variatie in de game te houden. Echt heel realistisch is de game overigens niet. Zo werkt het koppen niet al te soepel. De bedoeling is dat je niet je nek gebruikt (tenzij je de ziektewet in wilt natuurlijk), maar je heupen. De game registreert vervolgens goed hoe hard je de bal kopt en het is dus maar goed dat PlayStation VR strak om je hoofd zit, anders zou die zo van je hoofd vliegen. Het richtingsgevoel is alleen ver te zoeken en lastig te bepalen; soms gaat de bal kanten op waarvan je nooit had gedacht dat het met jouw gedane beweging op die manier mogelijk zou zijn geweest.

Crasht vaker dan de raketten van Noord-Korea

Nog een grote ergernis aan de game is hoe vaak deze weet te crashen. Headmaster is op zich een relatief simpele game, maar het komt zelden voor dat je zo vaak begroet wordt door het blauwe scherm. Elke keer wanneer je naar het volgende level wilt, of terugkeert naar je ‘hotelkamer’ (wat overigens meer op een cel lijkt), crasht de game. Soms moet je de game zelfs meerdere keren herstarten om de crash te kunnen overwinnen en dat geeft eigenlijk ook al meteen de kwaliteit aan.