Review: Battlezone

Review: Battlezone – Battlezone is een oude titel die Rebellion weer heeft afgestoft voor de release van PlayStation VR. Battlezone is namelijk gelijktijdig met de virtual reality headset verschenen en het is één van de weinige full-priced titels. Dat is niet zonder reden, want Battlezone is een behoorlijk uitgebreide game. Althans, je kan het zo uitgebreid maken als je zelf wilt. Van oorsprong is dit een arcade shooter en men blijft trouw aan de roots die de Battlezone games doen kenmerken. Maar is dat concept voldoende voor een degelijke PlayStation VR game, we zochten het uit.

Vernietig de AI

Battlezone begint op een uitermate klassieke wijze, want om te starten moet je op een knop drukken die je figuurlijk een muntje in de kast doet gooien, waardoor je het spel kan starten. De game schotelt je vervolgens een uitermate arcade ervaring voor, omdat je net zolang kan blijven spelen als dat je levens hebt. De game biedt een offline en online campagne, waarin je het in allerlei missies tegen computergestuurde tanks, drones, afweergeschutten en meer opneemt. Je bent in feite vrij om te doen wat je wilt, want de game schotelt je namelijk best wat functies voor.

Bij aanvang kan je kiezen voor een lange, gemiddelde of korte campagne en de moeilijkheidsgraad. Zodra je deze hebt ingesteld krijg je een raster voor je te zien met daarop allemaal hexagonen die elk een missie voorstellen. Je begint op één punt en zodra je de missie klaart, dan openen andere hexagonen zich, die zich direct om je startpunt heen bevinden. Door de missies te blijven spelen, speel je steeds meer van het raster vrij en uiteindelijk kom je bij de kern uit alwaar je de kwaadaardige AI moet vernietigen. Dat is het ultieme doel en als je daarin slaagt, dan breng je de campagne tot een goed einde.

Rondrijden en knallen

De missies zelf variëren redelijk, want op het ene moment moet je gewoon alles kapot schieten wat zich op de map bevindt en op het andere moment moet je een basis uitschakelen. De game schotelt je per level afwisselende opdrachten voor, maar waar het in feite continu op neerkomt, is dat je gewoon blijft knallen tot je een ons weegt. Let wel op je munitie, want als dat op is en er zijn geen vijanden meer, dan kan je dit niet aanvullen. Dit is een klein aspect, maar als je zonder munitie komt te staan en je moet nog een basis vernietigen, dan mag je opnieuw beginnen. De game is wat dat betreft onverbiddelijk en dat geldt ook voor de gameplay zelf.

Je start bij aanvang met drie levens, maar als jij tijdens een level overhoop geschoten wordt, dan kost je dat één van je drie levens. Zijn al je levens op? Dan is het einde oefening en is de campagne afgelopen, waardoor je een nieuwe moet starten. Deze campagnes worden namelijk willekeurig gegenereerd en dus heb je telkens een andere ervaring op weg naar het eindpunt. Dat brengt bijgevolg afwisselende levels met zich mee, maar het maakt de game ook aanzienlijk moeilijker. Vijanden zijn namelijk niet allemaal even gemakkelijk uit te schakelen en als de moeilijkheidsgraad op gemakkelijk staat, dan kan het zelfs bij momenten uitdagend zijn.

Met uitdaging is echter niets mis, maar het motiveert wel om de game juist met anderen te spelen. Je hebt online zo iemand gevonden en dan kan je met hem of haar de campagne doorlopen, waarbij samenwerken enigszins een belangrijke rol speelt, want de vijanden zijn – zeker in grote getale – best wel sterk. Wat in het voordeel van de game spreekt en wat de gameplay ten goede komt, ondanks de uitdaging, is dat het zich uitermate vlot laat besturen in virtual reality. Je bestuurt de tank met beide analoge sticks en dat gaat bijzonder soepel. Het schieten gaat met de schouderknoppen en hierbij kan je wisselen tussen munitie en tevens kan je een perk inschakelen die je kan helpen tijdens de gevechten.

Het enige nadeel van de besturing op zichzelf is wel dat je met de rechter analoge stick naast horizontaal ook verticaal kan richten. Je kan echter recht omhoog mikken, waardoor je bij heftige actie regelmatig je cross-hair kwijt bent en dat kan wat vervelend zijn. Natuurlijk is opletten hierin een belangrijk aspect, maar alsnog gaat het soms zo snel dat je deze kwijtraakt. Ondertussen kan je overigens wel volledig om je heen kijken in VR, waardoor je vijanden en inkomend vuur net even wat beter kunt ontwijken dan wel inschatten. Dit levert echter – bij de ondergetekende – wel redelijk veel motion sickness op, omdat er zoveel bewegende factoren zijn.

Terug bij af, maar toch progressie

Het spelen van de game en het doorlopen van de campagne is vermakelijk, maar het kan bij momenten best frustrerend zijn als je ver in de campagne bent en je je laatste leven verbruikt, waardoor je opnieuw moet beginnen. Je kan overigens wel extra levens kopen, maar daarvoor heb je credits nodig en hoe meer levens je koopt, hoe duurder ze worden. Voorzichtig omspringen met je levens is dus erg belangrijk. Overigens krijg je die credits door de levels te voltooien en de hoeveelheid wordt weer gebaseerd op je prestatie tijdens het spelen van een missie.

Of je nu ver of juist niet ver in de campagne komt, zodra je de dood vindt is het opnieuw beginnen. Toch hanteert de game een vorm van progressie, die overigens erg klassiek is, namelijk dat je altijd wel iets vrijspeelt. Je wapens zijn in het begin erg zwak, maar door de game veel te spelen zul je steeds betere wapens unlocken of je huidige wapens worden efficiënter. Die kun je vervolgens weer gebruiken, waardoor je steeds sneller de eerste missies klaart, je bent immers beter bestand tegen alle vijanden. Aan de andere kant zal de tegenstander zichzelf ook upgraden, waardoor de uitdaging altijd behouden zal blijven.

Gedurende een campagne kom je overigens ook ‘Supply Points’ tegen alwaar je nieuwe wapens kunt kopen of jezelf kunt herbevoorraden. Deze punten zijn broodnodig, want zoals al aangegeven, de moeilijkheidsgraad neemt steeds meer toe. Naast dat je betere varianten op je huidige wapens vrijspeelt evenals nieuwe, zul je ook nieuwe tanks vrijspelen die je kan bemannen. De game biedt best wat verschillende tanks en elke tank heeft zo zijn eigen voor- en nadelen. De één is erg sterk maar langzaam, de ander is razendsnel maar is weer gemakkelijker te verslaan. Er is een middenweg en nog veel meer.