Review: Robinson: The Journey – Dinosauriërs zijn op onze aarde al duizenden jaren uitgestorven, maar op de planeet Tyson III is dat een ander verhaal. Jij bent Robin, een jong jochie dat met zijn ouders op het ruimteschip Esmeralda aan het reizen is naar een nieuwe dimensie. Er gaan echter een paar dingen niet goed en dat zorgt ervoor dat dit enorme gevaarte neerstort op Tyson III. Jij bent één van de weinigen die wel gebruik heeft kunnen maken van een ‘escape pod’ en zodoende ben je levend en wel op deze planeet terechtgekomen. Maar is dat goed nieuws… of?
Handig mannetje
Robin is een handig mannetje, de game speelt zich namelijk enige tijd na de crash van de Esmeralda af en zodoende heb je een eigen basis gebouwd. De game start in de escape pod, waar je de nachten doorbrengt en zodra de deuren zich openen zien je een werkelijk prachtige planeet voor je. Robin heeft rondom zijn escape pod een kleine basis gebouwd met elektronische hekken om vijanden buiten de deur te houden. Dat is wel nodig ook, want Tyson III is niet direct de meest veilige planeet. Helemaal is Robin overigens niet, want hij heeft HIGS en Laika aan zijn zijde.
HIGS is een drone die samen met Robin aan de ramp ontkomen is en deze beschikt over een degelijke AI die zodoende ook conversaties met het hoofdpersonage kan voeren. Laika is een Tyrannosaurus Rex die gevonden werd door Robin, toen ze moederziel alleen uit haar ei kwam. Ze is een wees en heeft zich daarom bij Robin aangesloten. De kleine T-Rex is allesbehalve gevaarlijk en gedraagt zich eigenlijk vooral als een hond. Ze speelt graag spelletjes met je, ze verstopt zich graag, reageert op je commando’s en het is vooral een leuke metgezel die dynamiek aan het geheel toevoegt.
HIGS is en blijft een AI en hij is geprogrammeerd om rationeel na te denken. Bijgevolg heeft hij het niet zo op Laika, omdat hij van nature weet dat dit wezen op een gegeven moment een groot gevaar kan vormen voor Robin. Robin is echter eigenwijs en besluit Laika gewoon als huisdier te houden. Dat levert bij momenten best geinige conversaties op die tegelijkertijd ook zeer logisch en natuurlijk aanvoelen. Dat het houden van een T-Rex als huisdier volstrekt onrealistisch is, maakt in het geval van Robinson: The Journey niet uit, want dit geeft de gameplay juist wat meer variatie.
Tyson III verkennen
Laika zal je de eerste paar uren van je avontuur vergezellen en zij kan bepaalde acties uitvoeren die jou helpen in de voortgang. Denk aan brullen om andere dieren weg te jagen, door kleine doorgangen kruipen om een object te pakken en meer. Dit werkt allemaal als een zonnetje en zorgt ervoor dat je in elk gebied wel iets te doen hebt. Ook zonder haar zul je het nodige moeten doen, want de game schotelt je verschillende gebieden voor die je allemaal moet ontdekken. Dat begint bij je thuisbasis, waarna je vervolgens naar de ‘boerderij’ gaat om daar stroom te herstellen.
Enige tijd later bevindt je je in de jungle en weer een uur later loop je tussen de gevaarlijke modderpoelen door op zoek naar je doelen. Je doel in deze game is eigenlijk heel simpel. Door de crash van de Esmeralda zijn er overal ‘HIGS’ terechtgekomen met informatie. De bedoeling is om deze te verzamelen, evenals om kleine devices te zoeken met daarop audiologs en dialogen. Gaandeweg zal je – door deze te vinden – ontdekken wat er precies met de Esmeralda is gebeurd, wat heeft geleid tot jouw eenzame bestaan op deze planeet.
Je doel is wat dat betreft niet direct heel bijzonder en heel eerlijk: na het uitspelen van de game ligt de weg open voor meer. Het is dan ook van harte hopen dat Crytek er meer mee gaat doen, want lang niet alle verhalen van Tyson III zijn verteld met deze game en we hebben de indruk slechts een fractie van het geheel te hebben gezien. Dat enerzijds omdat sommige vergezichten de grootsheid van de planeet laten zien en anderzijds omdat we eigenlijk niet al te veel heftige confrontaties met dinosauriërs hebben gehad. De meesten die we namelijk op onze pad troffen, waren vegetarische dino’s en die kijken je eigenlijk alleen maar aan.
Spanning mist, aan plezier geen gebrek
Gedurende je avontuur bezoek je de verschillende gebieden, primair om meer informatie te verzamelen over de gebeurtenissen. Dat brengt je in een gevarieerde samenstelling van omgevingen, waarin je diverse dieren treft. Dit zijn kleine beestjes, zoals vlinders, vliegen en meer, maar ook wat grotere wezens die je niet op aarde aantreft en gigantische dinosauriërs die je zonder pardon plat zouden kunnen stampen. Elk gebied is weer een verrassing en het is een waar genot om dit in virtual reality te beleven, want dat voegt behoorlijk veel toe aan de beleving.
Tussen de dinosauriërs rondlopen op zoek naar de HIGS is een unieke ervaring en de gameplay is hierbij meer dan alleen wat rondlopen. Dat voert wel de boventoon, maar al snel krijg je ook te maken met gedeeltes in levels waarbij je moet klimmen. Je ziet gedurende het avontuur enkel je handen in beeld en om te kunnen klimmen moet je met L2 en R2 je handen op daarvoor aangewezen objecten plaatsen om je zo te verplaatsen. Door je hoofd een bepaalde richting op te bewegen, zal je automatisch die kant op klimmen en dat werkt aanvankelijk als een zonnetje.
Ook tref je momenten waarbij je via een soort liaan van het ene platform naar het andere glijdt, terwijl je bijennesten moet ontwijken. Dit alles zorgt ervoor dat er ook volop verticale gameplay is, met name in de jungle, en dat maakt het exploreren tot een plezier. Ondertussen heb je – op het klimmen na – de beschikking over een scanner die je in kan zetten om objecten op te pakken die je kunnen helpen om bijvoorbeeld gevaarlijk ondergronden te overbruggen. Belangrijker is dat je deze scanner in moet zetten om de dieren die je treft te scannen, want je dient namelijk ook alle soorten dieren te ontdekken.
Het is een aanvulling op de exploratie gameplay die best een belangrijke rol speelt en dat samen met het klimmen en klauteren zorgt ervoor dat je je gedurende het avontuur goed zal vermaken. Het plezier en het genieten van de prachtige omgevingen zorgt ervoor dat je je niet zal vervelen, maar jammer is wel dat de game eigenlijk nauwelijks tot geen spanning kent. Dat is iets waar een wereld vol dinosauriërs zich uitstekend voor zou lenen, maar bijna alles wat je op je reis treft, is vriendelijk, daar waar een groot deel van de dino’s toch echt een gevaar voor een mens zou zijn.
Kort, maar krachtig
De totale gameplay is dus niet direct heel uitgebreid, maar Crytek heeft het geheel wel voorzien van allerlei kleine extra’s die nog wat meer variatie aan het geheel toevoegen. Een aspect daarvan is dat je soms over moet schakelen naar HIGS om energie te verdelen over stroomkabels, zodat je de puzzels of voortgang kunt stimuleren tot een succes. Het probleem dat hierbij geldt, is dat HIGS soms onmogelijke cameraposities inneemt, waardoor je de meest rare capriolen uit moet halen wil je een goed overzicht krijgen. Dat is niet alleen onhandig, het is ook erg irritant en wat slordig.
Het gehele avontuur hebben we in zo’n zes uur doorlopen, maar als je alles wilt ontdekken en zien, ga je al snel richting de acht tot tien uur. Desalniettemin is de gehele ervaring best wel kort en ook het verhaal is niet al te bijzonder. De game moet het dus vooral van de visuele pracht en de setting hebben, want die zijn uitmuntend. Technisch is het geheel ook in orde, afgezien van een occasionele grafische glitch en het besturen met je hoofd tijdens het klimmen, dat later in de game wat onhandig wordt door de grote te overbruggen afstanden. Buiten dat is Robinson: The Journey een prijzig avontuur, maar wel één dat je veel plezier zal bezorgen.
Conclusie
Robinson: The Journey is een game die qua gameplay niet heel bijzonder is. Maar wat het doet onderscheiden van de rest is de visuele kwaliteit die echt om van te smullen is. De besturing is daarbij uitstekend en je zult je geen moment vervelen. Het gebrek aan spanning is wel een gemiste kans en het klimmen en klauteren verloopt later in de game wat onhandig. Hetzelfde geldt voor sommige HIGS puzzels, die je vanuit een allesbehalve praktisch cameraperspectief moet oplossen. Desalniettemin is dit één van de betere - en zeker mooiste - VR-games en dat maakt Robinson: The Journey de moeite waard.
Pluspunten
- Prachtige omgevingen
- Rondlopen tussen enorme dinosauriërs in VR is bijzonder
- Simpele maar leuke gameplay
- Fijne besturing
- Laika & HIGS
Minpunten
- Mist een beetje de spanning
- Cameraperspectieven HIGS puzzels
- Klimmen gaat aan het einde van de game wat te lastig
8.5
mooie review heb wel een vraag hebben jullie de ervaring gekregen dat je misselijk werd met het spelen van deze game ???
ik stel deze vraag gewoon omdat er een aantal vrienden van mij hun niet goed voelde met deze game te spelen .
ik overweeg deze game te gaan kopen
‘fijne besturing’ ugh nou nee. De gekozen methode is abominabel slecht , en zelfs de meest basis-handelingen zijn vreselijk lastig uit te voeren, laat staan dat je weet wat er van je verwacht wordt, zodat je vaak aan het zoeken bent of je nu iets fout doet, of gewoon helemaal het verkeerde aan het doen bent.
De game ziet er inderdaad prachtig uit, maar de besturing is echt prut.
@jimke1: Als je makkelijk (zee)ziek wordt van VR, is dit wellicht een zware beproeving. Er is een aantal keuzes wat betreft besturing die de aanslag op je evenwichtsorgaan wat doen verminderen, maar het blijft een FPS en dat kan sommige wat zwaar vallen. Ik zelf heb nooit problemen met VR, maar moet na een uurtje toch even de headset afzetten om bij te komen – ook van de overweldigende indruk die deze eerste échte VR game na laat.
Voordat je het aanschaft (wat ik zou doen bij Intertoys/Bart Smit voor €30), zou ik eerst een andere FPS proberen, zodat je weet of je (extra) gevoelig er voor bent.
Snap het cijfer niet helemaal. Andere sites krijgt deze game nauwelijks een 6 en hier 8.5?
@jimke1: Nee, de game biedt verschillende opties tot besturen en de piechart optie is daarbij erg prettig. Hierdoor schuif je telkens een stukje opzij als je wilt draaien en dat voorkomt motion sickness.
@Mithrandir: Ben ik niet met je eens, ik vind het uitstekend besturen en ik heb op klimmen richting het einde van de game na, geen enkele moeite gehad met basis handelingen uitvoeren.
@87.249.112.xxx: Als andere sites het een 6.5 geven wil dat nog niet zeggen dat wij dat ook moeten doen. In de review leg ik precies uit waarom ik het een 8.5 waard vind.
Ik had deze game op de eerste dag gekocht. Na een half uur spelen werd ik echt kots misselijk. 2 Dagen later heb ik het nog een keer geprobeerd, maar dan maar 10 minuten. Wederop werd ik misselijk. Heb alle settings geprobeert in the options menu, maar dit helpt niks. Dit is het enige spel waar ik misselijk van wordt. Bij geen een ander spel heb ik dat.
@87.249.112.xxx: ik snap er ook niets van…
@jimke1: ik heb de game sinds kort. ik werd na de eerste minuut al straal misselijk, terwijl ik driveclub en rigs zonder problemen kan spelen. Maar dat gezegd, de game ziet er wel mooi uit (voor een psvr game).
Dit is geen open wereld game?
@95.98.77..xxx: thnx ik heb het niet met rush of blood maar wel met vr worlds
@Rastapopulos: thnx maat
@188.207.121.xxx: thnx voor de info
@188.207.121.xxx: Binnen de beperkte omgeving wel. Je kunt vrij alle gebieden bezoeken die je wilt, dus je kunt ook op zoek naar collectables en meer nadat je de doelstellingen in een gebied al voltooid hebt.
@Rhythmicjoint: Misschien moet je de joint even wegleggen… Hahaha… Just kiddin’, ik zag jouw nickname, vandaar! 😉
Ik moet zeggen dat ik behoorlijk teleurgesteld was. Vond het spelplezier tegenvallen, het was wat saai. Ik heb overigens het spel nog niet uitgespeeld.
Ik heb voor het eerst met VR dat ik merkte dat ik ziek werd, dit heb ik bij andere games niet. Ik begon al snel te zweten en heb daar de hele avond last van gehad.
@Rastapopulos:
ik werd effe blij dat er een mooie dino game was, maar later pas kreeg ik de indruk dat het een vr game was. heel misschien kan dit in de titel gezet worden tussen haakjes ofzo. want ik houd niet helemaal bij (en ik ben de enige niet denk ik) welke spellen er allemaal uitkomen en ik let er gewoon totaal niet op welke vr spellen uitkomen. dus wist ik ook niet of het ene vr game was.
ik heb een beter idee. de artikelen hebben een soort tags waarin ps4, ps3, ps vita staat etc. kan er niet een psvr tag komen ? dat zou ideaal zijn denk ik. wat vinden de mods ervan ?
@Peter01: Valide punt, zat daar vanmiddag ook al aan te denken. Zal eens kijken wat we hier mee kunnen doen 🙂
@Rastapopulos: wat ik hoor : “dat is het meest briljante idee wat ik ooit heb gehoord”
@Peter01: Als je het zo wil stellen, je idee is inderdaad briljant haha
De move controllers is dit nog een optie die later toegevoegd kan worden in een patch iemand een idee?
En hoe verhoud dit spel zich op de ps pro, is er een pro patch voor dit spel en iets over het verschil met de normale ps4 te zeggen?
@Rastapopulos: mwoehahahahaha!!!!!!! (houd pink tegen hoek van mond)
@92.150.198..xxx: Ik weet niet of dat de besturing ten goede komt.
Over PS4 Pro ondersteuning is naar mijn idee weinig bekend en we hebben de game niet op beide platformen getest, omdat ik (de reviewer) geen PS4 Pro heb staan.