Review: Yakuza 0

Review: Yakuza 0 – Vol spanning hebben we gewacht, gewacht en nog wat gewacht. Het begon er haast op te lijken dat SEGA het had opgegeven met het lokaliseren van de Yakuza serie. Twee jaar geleden sloop Yakuza 5 toch stiekem de PlayStation Store binnen, dan wel nog voor de PlayStation 3. In datzelfde jaar werd eveneens aangekondigd dat Yakuza 0, een prequel op de serie, ook naar Europa zou komen. We zijn inmiddels al in 2017. We hebben Yakuza 0 al een topper van dit jaar genoemd; daarbij kan ik alles wederom gaan opsommen, maar we hebben veel belangrijkere informatie voor jullie in petto. Is Yakuza 0 de topper waar we op hebben gehoopt?

Eens Yakuza…

Kazuma Kiryu lijkt maar niet los te kunnen komen van de Yakuza; dat is eigenlijk het thema van de Yakuza serie. De Yakuza kan je grofweg eigenlijk de Japanse maffia noemen. We zijn aanbeland in de jaren 80; een jonge Kiryu probeert zichzelf omhoog te werken door een simpele klus aan te nemen van een woekeraar. Hier blijkt echter een heel complot achter te zitten. De man waar Kiryu achteraan moet, is een nobody; het is echter de plaats waar het delict plaatsvindt. Dit stomme stukje grond is het laatste deel uit de desbetreffende wijk die de Dojima familie er van weerhoudt om de volledige wijk in handen te hebben. De belofte van Dojima is daarbij ook dat de persoon die hem dit steegje kan bezorgen een grotere rol kan spelen binnen de familie. Dit lijkt reden genoeg, maar niks is minder waar.

Kiryu is slechts een kleine schakel binnen een groot complot. Kiryu wordt verdacht van moord. De man, die jij voorzien hebt van een goed pak slaag, wordt gevonden met een kogel in zijn hoofd. Dit is echter niet om Kiryu te pakken, maar zijn mentor en soort van adoptievader, Kazama. Kiryu gaat op de vlucht en wordt opgevangen door een grote grondmagnaat, die hem een kans biedt om zijn onschuld te bewijzen en Kazama te redden. Ondanks dat dit allemaal te mooi klinkt om waar te zijn, lijkt dit de enige optie voor Kiryu om dichter bij de waarheid te komen.

Naast Kiryu volgen we ook Goro Majima. Majima is een verbannen lid van de Tojo clan die zijn dagen slijt met het runnen van een nachtclub. Hoewel dit als een lekker luizenleventje klinkt, ziet Majima de lol er niet meer van in, gezien het voor hem als een soort gevangenisstraf aanvoelt. Majima wil terug in actie komen en krijgt hier de kans voor middels een simpele opdracht: het vermoorden van een blind meisje. Dit is in strijd met alles waar Majima voor staat en hij besluit zijn eigen weg te gaan, namelijk het meisje beschermen van de Tojo clan en uitzoeken wat hier nu precies allemaal aan de hand is.

…altijd Yakuza.

De Yakuza serie staat bekend om zijn intense verhaallijnen en ook in Yakuza 0 slaan ze bij SEGA weer de spijker op z’n kop. Naast dat het verhaal je vanaf het begin al direct vastgrijpt en niet meer loslaat, ligt de nadruk op sfeer. De filmische elementen in Yakuza 0 zijn ongekend. Van de kwaliteit van de diverse cut-scènes tot de film noire-achtige dialogen die plaatsvinden, deze game ademt sfeer. Dit alles is ook mede mogelijk gemaakt door de, dan wel fictieve, vormgeving van Tokio. Het nachtleven met de flikkerende neon-verlichting, louche clubmannetjes die je hun club in willen lokken en de verleidelijke dames in avondjurken. Heb je ooit een film gezien die zich in de jaren 80 afspeelt in het Amerikaanse Las Vegas? Dát effect, maar dan Japanser.

Zero mistakes

Fans van de serie zijn altijd lyrisch over de combinatie van een stad waar je vrij doorheen kan lopen en de plotselinge gevechten die in de desbetreffende stad kunnen plaatsvinden. Je neemt het vechtsysteem van Yakuza 5, voegt nog wat extra finesse toe aan dat systeem en gooit daar een makkelijkere mogelijkheid tot het wisselen tussen diverse stijlen boven. Dan heb je Yakuza 0. Het wisselen tussen de diverse vechtstijlen gaat nu door een simpele tik op een van de pijlen op het d-pad. Ook het skill systeem is even flink op de schop gegaan en voelt nu vele malen gestroomlijnder aan. Door simpelweg vijanden te verslaan en daar miljoenen yen aan te verdienen, pomp je dat geld net zo snel weer in je vuisten.

Kiryu en Majima beschikken allebei over drie verschillende vechtstijlen. Eén is simpelweg de gebalanceerde optie, Brawler, die eigenlijk standaard is in de Yakuza serie. Daar is nu een snelle stijl genaamd Rush aan toegevoegd en een lompe, trage stijl genaamd Beast. Dit is voor Kiryu het geval, Majima heeft de keuze uit gebalanceerd, er op los slaan met een honkbalknuppel wat de ironische naam Slugger draagt of Majima schakelt zijn vijanden uit op de beat met de Breaker stijl, die volledig op dansmoves is gebaseerd. Voor beat ‘em up fans is er genoeg te ontdekken, gezien elke stijl tientallen combo’s telt.

Afleiding

De gekke minigames zijn ook weer terug van weggeweest en ja, Kiryu neemt zijn karaoke skills nog altijd érg serieus. Naast karaoke kan je nu ook discodansen, kijken naar dames die aan het boksen zijn ofwel “foxy boxing”, telefoondaten en zelfs een paar klassiekers van SEGA spelen, zoals Space Harrier en Outrun. Onze persoonlijke favoriet is toch wel het discodansen, puur om hoe hilarisch het er af en toe uitziet en de overduidelijke zelfspot van de karakters wanneer ze deelnemen aan deze activiteit.

De tand des tijds

We mogen dan wel zeer optimistisch zijn over Yakuza 0, maar helaas kan niet alles perfect zijn. Perfectie was wellicht bereikt als wij Yakuza 0 rond dezelfde tijd als de Japanners hadden kunnen spelen, in 2015. We durven hier niet te stellen dat Yakuza 0 een lelijke game is, maar je ziet wel dat er twee jaar overheen zijn gegaan. Toch is er duidelijk een oog voor detail geweest. Water springt omhoog wanneer je door een regenplas loopt, je outfit wordt daadwerkelijk nat wanneer het regent en de gezichtsanimaties van de hoofdpersonages zijn van hoog niveau. Jammer is dat het normale stadsvolk er wat minder gedetailleerd uitziet.

Ondanks dat leeft de stad wanneer je er doorheen loopt. Mensen reageren op jouw acties, voeren gesprekken met elkaar of zijn minder blij met jouw aanwezigheid en dagen je uit voor een potje knokken. Een belangrijk punt om te benoemen is dat in onze ervaring deze actie geheel vlekkeloos verliep. Er was geen moment waarop wij haperingen hebben mogen ervaren in de framerate, ondanks het bruisende nachtleven met alle bijbehorende verlichting.

Nog niet genoeg gehoord?

Wederom, zoals we gewend zijn, is Yakuza 0 enkel van Japanse stemmen voorzien. Dit is een goed ding, gezien je een game die zich verdiept in de Japanse cultuur per definitie niet zou mogen nasynchroniseren. De stemacteurs hebben duidelijk weer hun best gedaan, met wat hulp van de juiste muziek als ondertoon. Intens wanneer het intens moet zijn, luchtig wanneer het luchtig moet zijn en regelmatig zelfs een beetje komisch. De Japanse cultuur moet je wel liggen om dit te kunnen appreciëren, maar dan ben je ook wel in voor iets bijzonders.