Review: Sublevel Zero Redux

Review: Sublevel Zero Redux – Space shooters zijn er tegenwoordig in allerlei soorten en maten. Je ziet ze terug in het Triple-A segment, onder de virtual reality games, maar ook in de categorie indies. Opvallend is echter wel dat lang niet elke space shooter je veel vrijheid geeft. Veelal is het een level doorkruisen en dan ben je er wel. Dat is wat Sublevel Zero Redux anders probeert te doen, althans, als het aan ontwikkelaar SigTrap Games ligt. Of zij erin slagen om je meer vrijheid te geven en de definitie van ‘space shooter’ te herschrijven, dat lees je in deze review.

Alle vrijheid

SigTrap Games kiest dus voor een 3D space shooter met een first person perspectief. Is dat dan uniek, kan je je afvragen. Nee, deze formule komt veel vaker voor. Het meest klassieke voorbeeld hiervan is de game Descent, die uit 1994 stamt en een jaar later in Europa verscheen. Het lijkt in ieder geval of de ontwikkelaar goed heeft gekeken naar deze klassieker en dat is helemaal geen probleem. Je zou Sublevel Zero Redux in zekere zin kunnen zien als een spirituele opvolger op Descent. De formule die voor Descent werd gebruikt al die jaren terug, wordt nu toegepast in deze game en verbeterd op meerdere vlakken. Laten we allereerst kijken naar de vrijheid die je als speler krijgt in deze shooter.

Vanuit een first person perspectief vlieg je door een ruimtestation dat ontworpen is als een doolhof. En dat merk je ook. Ik betrapte mezelf bij de eerste levels er meermaals op dat ik rondjes aan het vliegen was op zoek naar vijanden en het doel waar ik naartoe diende te gaan. Naast het rondkijken en zoeken is ook je ruimteschip gebonden aan ongelofelijke vrijheid. Je kunt werkelijk elke hoek maken tijdens het sturen en dat loopt allemaal lekker vloeiend. Sublevel Zero Redux maakt namelijk gebruik van het zogeheten ‘6DOF’-systeem (Six Dimensions of Freedom). Dit houdt simpelweg in dat je elke beweging ongeveer kan maken in een driedimensionale ruimte. En dit systeem leent zich perfect voor deze game.

Uitdagend en intens

Mede dankzij het 6DOF systeem – ook wel bekend door het Sixaxis systeem van de DualShock 3 controller – is Sublevel Zero Redux een space shooter die je zeker niet moet onderschatten. Omdat je zoveel bewegingsvrijheid hebt, duurt het dan ook even voordat je de besturing onder de knie hebt. Daarbij moet wel gezegd worden dat het jammer is dat je enkel uit een paar presets van besturingen kan kiezen en het niet zelf kan instellen. Hierdoor zal de moeilijkheidsgraad toenemen en delf je meer dan eens het onderspit. Je hebt verschillende moeilijkheidsgraden, maar de makkelijkste (easy) legt de lat al behoorlijk hoog. Daarmee is Sublevel Zero Redux per definitie een uitdagende shooter.

Ook je vijanden geven je geen moment rust. Zoals we al aangaven, zijn de maps een doolhof en ben je soms aan het zoeken waar je naartoe moet. Je hebt weliswaar een handige 3D-map van het level die je met een klik op de controller kan bekijken, maar vijandelijke ruimteschepen liggen bijna achter elk hoekje verscholen en nemen je te grazen als je niet goed oplet. Daarnaast is de AI aardig geprogrammeerd, waardoor het je moeilijk wordt gemaakt. Sommige ruimteschepen manoeuvreren zich handig langs jouw kogels en proberen je zelfs te flankeren. met als resultaat dat je opnieuw moet beginnen.

Weinig fantasie bij het craften

Op je speurtocht naar vijandelijke ruimteschepen en het einddoel – dit is altijd een space core die je aan flarden moet schieten – zal je hier en daar ook items vinden die je nodig hebt om je missies af te ronden. Denk hierbij aan sleutels voor deuren die aanvankelijk dichtzitten, maar ook aan nieuwe wapens die worden achtergelaten door kapot geschoten vijanden of lootboxes, waarin je wapens kunt vinden. Deze loot boxes zijn overal op de maps verstopt. Bijgevolg is er een craftsysteem aanwezig en dat richt zich vooral op de wapens. Plasma wapens, miniguns en nog veel meer, je kan het allemaal maken. Ook je ruimteschip kan je verbeteren met de nodige upgrades, waaronder een verbeterde motor, waardoor je bijvoorbeeld sneller kan boosten.

Ondanks dat je redelijk wat opties hebt tijdens het craften, wordt het al vrij snel eentonig. De fantasie ontbreekt een beetje bij het craften. Het maken van wapens bestaat vaak uit twee bestaande wapens die je bij elkaar fuseert tot een nieuw wapen. Naast twee bestaande wapens heb je nanites nodig, de munteenheid in het spel. Wanneer je een wapen hebt gecraft, heeft deze de statistieken van het gecombineerde wapen met een zekere balans. Maar daar blijft het verder bij, want je krijgt bijvoorbeeld niet wapens met verschillende type munitie doordat het gecombineerd is. Dat had best een interessante toevoeging kunnen zijn, want nu voelt het craften wat simpel en oppervlakkig aan.

Iedere poging blijft leuk

Het gaat zeker meerdere malen voorkomen dat je de dood vindt. Je zult dan opnieuw moeten beginnen en hoewel dat best vervelend kan zijn, is dat in het geval van Sublevel Zero Redux niet aan de orde. Iedere keer verandert het level namelijk een beetje en dat hoeft niet altijd de lay-out te zijn – deze verandert wel altijd wanneer je helemaal opnieuw begint vanaf het hoofdmenu – maar wel de locaties van vijanden. Mocht je je daar dus op willen anticiperen, dan is dat vrijwel onmogelijk. Maar dat is juist de reden waardoor het leuk blijft om te spelen. Iedere poging is anders en daarmee weet de game enigszins fris te blijven tijdens het spelen.

Daarnaast stoor je je ook niet bij het opnieuw beginnen aan bepaalde elementen. De gameplay staat namelijk als een huis en dat wordt gecombineerd met een prima soundtrack en sound design. Sommige space shooters hanteren van die hele intense elektronische muziek die steeds sneller gaat naarmate het gevecht toeneemt, maar dat is bij Sublevel Zero Redux juist niet het geval. Je hebt hier meer een rustig deuntje waar je op je gemak naar vijanden en loot boxes kunt zoeken en dat werkt uitstekend. De graphics zijn ook prima en stralen een nette retro-achtige look uit, waardoor je je al snel in een klassieke space shooter waant.