Review: Troll and I – Door de jaren hebben we steeds meer games gezien waarin duo’s een hoofdrol in spelen. Van blockbusters als The Last of Us tot het kleine, maar geslaagde Brothers: A Tale of Two Sons. Die laatste game kan je zelfs in coöp de game uitspelen, wat een extra dynamiek aan het geheel geeft. Dit kan ook in Troll and I van de Britse studio Spiral House en uitgever Maximum Games. De game kwam eind vorige maand zonder al te veel bombarie uit en is dus wat onopgemerkt gebleven. Nu we Troll and I meerdere uren gespeeld hebben, kunnen we zeggen dat dit wellicht beter is voor je gemoedsrust en je portemonnee. Het is namelijk één van de slechtste games dit jaar, maar meer daarover in onze review.

Het verhaal is in opzet interessant

In Troll and I kom je meer te weten over de Scandinavische jongen Otto, wiens familie de bossen intrekt om te jagen op wilde zwijnen. Er moet tenslotte voedsel zijn, maar nietsvermoedend komt hij in een situatie terecht waarbij hij vrienden wordt met een groot harig wezen. Onderzoekers zijn in de habitat van Otto en zijn familie een trol op het spoor en een miljardair heeft een flinke beloning in het vooruitzicht gesteld voor diegene die hem levend of dood aanlevert. De jacht op de trol zorgt voor een vreselijke gebeurtenis die vooral Otto treft en hem laat kennismaken met de trol. Voordat deze ontmoeting plaatsvindt, zal je als speler eerst de basis van de gameplay onder de knie moeten krijgen.

De basis van de game leer je door het jagen op de eerder genoemde wilde zwijnen. Troll and I is een third person actiegame met bepaalde elementen van een RPG, zoals het craften van wapens en andere items. Je dient eerst speren te maken van takken waarmee je kunt jagen. Later in de game kun je de speren voorzien van scherpe voorwerpen en kristallen. Aan de kleur van de kristallen kun je dan zien waar je ze voor kunt gebruiken. Heb je een pijlpunt gemaakt van een groen kristal? Dan kun je deze gebruiken en werpen naar een doorgang waar dezelfde kleur in terugkomt. Het gevolg is een explosie en je kunt jouw avontuur voortzetten. Bij het maken van deze items en het inzetten ervan komen we al gelijk aan bij een aantal problemen die het spelplezier aanzienlijk verpesten.

Het craften is een straf

Het craften gaat namelijk vrij traag via een onhandig menu en zo kan het wel eens voorkomen dat je niet meer verder kunt omdat een voorwerp niet meer te vinden is. Het gevolg is dan trial & error en uiteindelijk komt dit neer op slecht gamedesign. Het craften is één, maar het hanteren van de wapens én het nauwelijks motiveren van de speler om de wereld te verkennen is een tweede. Het lijkt ogenschijnlijk een open wereld met de nodige variatie aan puzzels en verticaliteit, maar na een paar uur spelen zal je het idee krijgen dat je in rondjes aan het lopen bent. De game zit vol onnodige en vervelende backtrackmomenten omdat je eerst bepaalde items moet vinden nadat je andere items dient te zoeken. Dit zou geen ramp zijn als de gameplay op zichzelf in orde zou zijn, maar helaas slaat de ontwikkelaar ook hier finaal de bal mis.

Gameplay is beneden peil

Troll and I moet een game zijn vol actie en stealth gameplay. De actie is vooral met de trol, want ja, die kan zich niet zo makkelijk verstoppen natuurlijk. Met Otto kun je in struiken naar vijanden sluipen om ze stilletjes om te leggen. Bij beide onderdelen liepen we echter tegen minpunten aan, die neerkomen op de besturing een meer. Het vechten met de trol is meer een straf dan dat het leuk is, want zodra je bij vijanden in de buurt komt, wordt pijnlijk duidelijk hoe slecht de hit detection is. De trol zwaait op deze momenten wat met zijn klauwen of slaat op de grond, maar de kans dat je een vijand echt raakt, is slechts 50 procent.

Naarmate je verder komt, zal je vaker moeten vechten en dan heeft de slechte besturing en het minieme gevoel van controle een negatief effect. Na een paar gevechten ontstaat een gevoel van moedeloosheid en gingen we net zo hard kreunen als de trol. Puur uit irritatie trouwens, mocht dit nog niet duidelijk zijn. Dat is dan niet het enige, want een soortgelijke ervaring tref je tijdens het spelen met Otto. De stealth gameplay werkt slechts de helft van de tijd doordat de levels eigenlijk te weinig mogelijkheden geven om als speler stiekem naar een vijand toe te gaan. Gelukkig is de AI soms zo belabberd, dat je het in je voordeel kan gebruiken, maar of dat nu echt een positief punt is…

Het vechten met Otto is overigens net zo dramatisch, want het gooien van speren is bijvoorbeeld al een straf op zich. Als we gericht een speer wilden gooien naar een vijand, leek het wel alsof Otto wat shots met sterke drank op had, aangezien het beeld en dus de speer alle kanten op ging. De ene keer zal de speer de richting uitgaan waar hij heen moet, maar als je dan denkt dat dit een schot in de roos is, kom je alsnog bedrogen uit omdat het zijn doel niet raakt. Gewoonweg heel erg vervelend; dit kan het speelplezier flink bederven. Dan te bedenken dat de game op verschillende vlakken qua gameplay heel erg traag is; het gaat zelfs zo ver dat het bloed onder je nagels vandaan gehaald wordt

In coöp ook niet aan te raden

Wat zonde is aan Troll and I, is dat de studio achter de game nogal wat inspiratie uit andere succesvolle games heeft gehaald, maar er op alle vlakken in faalt om dat goed te laten functioneren. Hierdoor zal de game na een halfuur spelen al niet vermakelijk meer zijn en dat is te wijten aan de genoemde negatieve aspecten, alsook de repetitieve gameplayelementen. Buiten het feit dat je het avontuur in je eentje kan beleven, kan je de game ook lokaal in coöp spelen. Of je dat iemand aan wil doen, is dan nog maar de vraag, want doordat de trol en Otto beiden eigen rollen hebben, zal het qua gameplay vaak gescheiden van elkaar zijn. Er zijn momenten waarop je elkaar kan helpen, maar meestal ben je aan het wachten tot je weer iets mag doen en dit werkt gewoon niet in coöp. Doordat de andere speler op een andere locatie kan zijn, zit je vaak passief mee te kijken en met een relatief traag tempo is dat een behoorlijke sleur.

Audiovisueel bijna een eerste generatie titel

De game is ontwikkeld door een klein team, maar een excuus voor het audiovisuele onderdeel mag dat niet zijn. Nergens maakt de game op dit gebied indruk. Sterker nog, het lijkt zelfs op een matige PlayStation 4 launchgame. De texturen, objecten, explosies en animaties ogen simpel en zelfs verouderd. De voice-acting is ook vrij simpel; de vijandelijke wezens en mensen klinken vaak hetzelfde. Ook zal je veel grafische bugs tegenkomen tijdens het spelen, zoals de trol die half vastzit in een rotswand. Ook kwam het voor dat we een hoofdstuk moesten herstarten, omdat het beeld plots ontzettend hard ging schudden, alsof er continu een aardbeving gaande was. Achteraf bleek dit te komen doordat we ons in een gebied bevonden waar we niet mochten komen, een slecht afgebakend stuk dus. Qua stijl heeft het wel iets fantasierijks en de vacht van de trol is fraai weergegeven, maar daar houdt het dan bij op, want de rest is technisch zeer matig.

Conclusie

We zijn wellicht wat laat met de review van Troll and I, maar we hopen jullie toch nog op tijd te waarschuwen voor deze game. Momenteel is de prijs zo’n vijftig euro en dat gaat naar onze mening nergens over. De game die je voor het geld krijgt, is het absoluut niet waard. Het verhaal heeft potentieel in opzet, maar dat wordt teniet gedaan door de technische kwaliteit. Het gare craftsysteem, dat erg traag is, ga je al snel als een straf ervaren door het gebrek aan materiaal in de wereld. Het vele zoeken, backtracken en de trial & error gameplay werkt ook niet in het voordeel van de game. Dan is er nog de stroperige besturing, die vrij snel behoorlijk tergend wordt. Het leveldesign is eveneens niet voldoende variërend genoeg. Als laatste is de game op audiovisueel vlak erg teleurstellend en technisch af en toe belabberd. Kortom, laat deze game alsjeblieft links liggen; blij zal je er immers niet van worden.

Pluspunten

  • Voor een paar uur vermakelijk
  • Fantasierijke stijl

Minpunten

  • Het craften gaat te traag
  • Tempo ligt te laag
  • Matige besturing
  • Technische fouten
  • Teveel backtracking
  • Audiovisueel zwak

4.0