Review: Syberia 3

Review: Syberia 3 – De eerste twee delen in de Syberia-serie waren geen hoogvliegers, maar fans van point-and-click adventures konden beide games wel waarderen. Het was de bedoeling dat het derde deel op 1 december van het vorige jaar uit zou komen, maar Microids besloot meer tijd uit te trekken voor de game om Syberia 3 te kunnen laten voldoen aan de – volgens hen – hoge verwachtingen van de fans. Door deze beslissing kregen gamers dan ook het gevoel dat de ontwikkelaar er alles aan ging doen om van het derde deel de beste uit de serie te maken. Maar is dit gelukt?

Net als vroeger

Syberia 3 is, net als zijn voorgangers, een point-and-click adventure die nog de oude formule van dit genre hanteert. Zo wordt er gebruik gemaakt van wisselende camerastandpunten en objecten in de wereld die je kan beïnvloeden worden opgelicht. Als je dus graag wat vernieuwingen wil zien in dit genre, dan zal je die niet vinden in Syberia 3. Dat de game niet vernieuwend is, betekent natuurlijk niet meteen dat het een slechte game is. Een goed verhaal en prima puzzels zijn al genoeg om de speler een leuke ervaring te geven. Op het eerste punt weet de game in ieder geval niet te scoren. Het verhaal stelt zeer weinig voor en weet nergens te verrassen. Bij het tweede punt wordt gelukkig meer succes geboekt.

Krijg het heen en weer

De verschillende puzzels die je tegenkomt zijn namelijk best aardig. Deze bestaan onder andere uit het maken en bedienen van machines en vinden van codes. Wat wel vervelend is, is dat je soms meerdere keren tussen twee dezelfde plekken moet lopen. Als je dan denkt dat je een opdracht goed hebt uitgevoerd, dan krijg je weer een opdracht voor je kiezen, waarvoor je dezelfde route weer moet afleggen. De voorwerpen die je voor de tweede keer moet vinden worden pas bij de tweede keer kenbaar gemaakt, dus je kunt onmogelijk het heen en weer lopen vermijden. Dat is soms wat frustrerend, maar het komt gelukkig niet al teveel voor.

In hogere sferen

Waar de game zich wel in onderdompelt is muziek. De verschillende scènes worden vergezeld door zeer mooie muziekstukken. Het is goed te merken dat hier veel tijd en zorg aan besteed is. De muziek weet dan ook in zo goed als elke scène de sfeer te verhogen en dat komt de game natuurlijk alleen maar ten goede. De soundtrack van Syberia 3 is zodoende het beste onderdeel van het gehele spel. Een goede game moet natuurlijk aan meer voldoen dan alleen aardige puzzels en goede muziek. Maar helaas houdt het hier wel een beetje op met positieve dingen die te melden zijn over de game.

Een leven zonder kleur

Zo weet Syberia 3 op grafisch vlak geen indruk te maken. Het spel ziet er uit als een titel voor de PlayStation 3 en alles ziet er ook heel grauw uit. Er worden hoofdzakelijk donkere kleuren gebruikt en de game heeft gewoon een groezelig uiterlijk. Hierdoor zijn sommige scènes ook zo donker dat je soms goed moet kijken wat er gaande is. Je kunt in de game zelf niet de helderheid aanpassen, dus je zult de instellingen van je tv moeten veranderen of de game compleet in het donker spelen om altijd goed zicht te hebben. Enig lichtinval van buitenaf zorgt er vaak voor dat je zeer weinig ziet. Tevens heeft de game de grootste moeite om de framerate stabiel te houden. Zeer regelmatig zit je tegen een stotterend beeld aan te kijken en hoe verder je in de game komt, hoe erger het wordt.

Slecht playbacken

Een andere doorn in het oog is de lip-synch. De bewegingen van de lippen van alle personages lopen voor op het geluid dat je hoort of het klopt gewoon van geen kant. Dat ziet er niet alleen heel erg vreemd uit, maar leidt ook heel erg af. Helemaal doordat het stemmenwerk sowieso niet al te best is. Daar komt ook nog eens bij dat gesproken zinnen soms vroegtijdig stoppen of een seconde wegvallen. Het is vreemd dat dit soort foutjes er nog inzitten, aangezien de game zelfs een paar maanden is uitgesteld om aan de ‘hoge verwachtingen van de fans’ te voldoen. Is er in die vier maanden extra tijd dan weinig gedaan of was er zoveel mis met de game, dat men hier niet aan toe gekomen is?

Met pijn en moeite

De extra tijd die de ontwikkelaar heeft genomen voor Syberia 3 is ook niet gespendeerd aan de besturing. Deze is niet heel erg soepel en voelt wat ‘zwaar’ aan. Je hebt af en toe het idee dat je je personage vooruit aan het duwen bent. Ook het oplichten van het juiste object kost soms flink wat moeite, vooral als er een paar dicht bij elkaar zitten. Tevens moet je soms hendels of iets dergelijks bedienen en ook dit is vaak geen gemakkelijke opgave. Je moet heel erg je best doen voor iets heel simpels. De ontwikkelaar had dus beter (minimaal) nog vier maanden extra kunnen nemen om de game te optimaliseren.