Review: Farpoint (PS VR)

Review: Farpoint (PS VR) – Farpoint is toch wel een behoorlijke exclusieve game voor PlayStation VR en gezamenlijk met deze game lanceert Sony zelfs een heuse nieuwe controller. Dat is natuurlijk de PS VR Aim Controller, waarover je hier meer hebt kunnen lezen. Inmiddels is ons buitenaardse avontuur in Farpoint ten einde en zodoende is het tijd om er een eindoordeel over te geven. Maar natuurlijk niet voordat we jullie goed vertellen wat Farpoint is en wat je ervan kan verwachten.

Wormgat. Hap, slik, weg

In Farpoint neem je de rol aan van een astronaut die erop uitgestuurd wordt naar de Pilgrim, een ruimtestation ergens in space. Jouw doel is om daar twee astronauten op te halen die een aantal maanden op dit station werkzaam zijn geweest. Op het moment dat je je ruimteschip aan wil leggen, gaat het echter grandioos fout en wordt het ruimtestation uit elkaar gerukt en in een wormgat gezogen. Een paar tellen later land je op een onbekende planeet en dat is waar jouw avontuur begint. Je stapt uit de landingscapsule en gaat op zoek naar de brokstukken van de Pilgrim om te achterhalen wat er is gebeurd.

Het verhaal van Farpoint leidt je gedurende een avontuur van vijf tot zes uur langs een relatief lineair pad, waarbij het verhaal middels hologrammen en cut-scènes aan je verteld wordt. Wat daartoe de reden is, wat er is gebeurd en waar de overlevenden zijn, dat laten we maar even in het midden, aangezien dat de kern van het verhaal vormt. Uiteindelijk is het natuurlijk de vraag of het verhaal interessant genoeg is voor de gameplay en daarover kunnen we vrij kort zijn. Ja, het verhaal is op zichzelf boeiend genoeg om te volgen en je bent vooral erg nieuwsgierig om te ontdekken waar het op uitloopt. Dat het einde ietwat een anticlimax is, is dan een beetje jammer, maar dat is natuurlijk vooral erg persoonlijk.

Schiet op alles wat beweegt

Je volgt dus een relatief lineair pad, maar dit pad is niet zonder gevaar. Je zult in de eerste helft van de game vooral kleine en grote spinnen aantreffen die slechts één doel hebben en dat is jou doden. Gedurende je tocht zul je allerlei locaties aandoen met daarbij momenten dat je mooie vergezichten voorgeschoteld krijgt. Maar laat je niet teveel afleiden, de spinnen ofwel vijanden komen in grote getale op je af en het is de bedoeling om deze zo snel mogelijk naar het hiernamaals te knallen. In de tweede helft van de game komen hier nog andere vijanden bij en dat maakt het qua variatie voldoende afwisselend. Ook omdat de aanpak van de vijand groep ietwat van elkaar verschilt.

Het navigeren in de wereld gaat op een erg vlotte manier, zo beweeg je vooruit, achteruit, naar links, rechts enzovoort met de analoge stick voorop de PS VR Aim controller. De andere analoge stick kan je gebruiken om te draaien. De game biedt gelukkig verschillende opties om de draaicirkel aan te passen. Zo kan dat in stapjes, in kwartslagen of vloeiend en daarbij kan je zelf de snelheid bepalen. Hiermee zijn er genoeg opties om motion sickness tegen te gaan, mocht je daar last van hebben. Voor de rest is het qua besturing allemaal vrij simpel, met het vierkantje naast de analoge stick kan je bij sommige wapens herladen en de trigger dient om te schieten waarbij de triggers voorop de controller werken als scanner en secundair vuur.

Gedurende je avontuur ben je voornamelijk aan het schieten op alles wat je op je pad treft. Daarvoor krijg je de beschikking over verschillend wapens. In eerste instantie heb je enkel een mitrailleur die raketten als secundaire optie heeft. Kort daarop komt er een shotgun bij die granaten af kan vuren en later in de game krijg je ook nog een Spike wapen, een plasmageweer en een sluipschuttersgeweer. Al deze wapens zijn genoeg verschillend van elkaar waardoor het leuk is om ze allemaal te gebruiken. Daarbij geldt dat je slechts twee wapens bij je kan dragen, maar de game geeft je wel op vaste plekken de mogelijkheid om te wisselen tussen deze wapens.

Dat brengt ons echter bij een probleempunt, want om wapens te wisselen dien je de controller dwars voor je te houden en een neerleeg beweging te maken. Als dat werkt, dan wissel je van wapen, maar het probleem is echter dat dit vaak niet goed werkt. In hachelijke situaties sta je veel te veel te klooien met die neerleg beweging en dat heeft regelmatig de dood als gevolg. Dit werkte vorig jaar in de hands-on sessie op de E3 al niet en dat is dus helaas niet verbeterd. In dat geval was het een stuk praktischer geweest als men hiervoor gewoon een knop had gebruikt.

Nauwkeurig richten

Afgezien van dat minpunt is de game verder qua actie en gameplay dik in orde. Je avontuur brengt je op verschillende locaties en keer op keer wordt het vuur aan je schenen gelegd. Bij de spinnen volstaat vooral snel achter elkaar blijven vuren, maar bij latere vijanden zul je iets meer werk moeten doen. Niet zozeer qua knallen, want de game vraagt dan vooral om nauwkeuriger te zijn. Deze vijanden bewegen sneller, zoeken dekking en zijn nog dodelijker. Hierdoor zijn ze in tegenstelling tot de spinnen juist geen dom knalvoer en dat is waar de waarde van de nieuwe controller echt om de hoek komt kijken.

Verschillende wapens hebben een vizier waar je doorheen kan kijken, maar dat kan alleen als je de controller precies met je (richt) oog uitlijnt. Dat klinkt misschien gek, maar door de hoge nauwkeurigheid van de controller werkt dit echt uitstekend. Enkel door het vizier kijken is niet voldoende, want er is binnen dit vizier nog een richtpunt en zodra dat uitgelijnd is zal je kaarsrecht schieten. Het komt dus geregeld voor, zeker met het sluipschuttersgeweer, dat je de controller zeer dicht voor de VR-headset houdt om zo het gewenste schot te nemen. Inclusief één oog dichtdoen om de illusie compleet te maken. En als je dan op grote afstand ook nog iemand met één schot uitschakelt, dan is de voldoening compleet.

Dat is precies het aspect waarop deze controller bewijst een absolute meerwaarde te zijn voor een game als Farpoint. De game op zichzelf is qua gameplay eigenlijk helemaal niet zo bijzonder. Je loopt immers van A naar B en je schiet alles kapot. Maar de toevoeging van deze controller geeft het een nieuwe dimensie en maakt het veel interactiever, waardoor Farpoint vooral gewoon een hele leuke game om te spelen is. Dat beperkt zich niet alleen tot de singleplayer, want in aanvulling daarop biedt de game ook nog een Challenge modus en een coöperatieve modus.

Twee man is sterker dan één

De coöperatieve modus geeft je de mogelijkheid om met nog iemand anders aan de slag te gaan op verschillende maps. Hierbij kunnen de doelstellingen variëren, zo kan het zijn dat je zoveel mogelijk vijanden af moet schieten, maar het kan ook zijn dat je snel naar een escape pod moet reizen. Gedurende de potjes die je in coöp speelt, ben je vooral individueel bezig met het afschieten van de vijanden, maar als één van de spelers onverhoopt doodgaat dien je deze te reviven met je scanner. Of blijf lang genoeg in leven, zodat de andere speler kan spawnen.

De degelijke gameplay van de singleplayer komt hier op identieke wijze terug, de doelstellingen zijn nu alleen wat anders. Daarbij is het leuk om met iemand samen te spelen die je kent, zodat je elkaar commando’s kan geven. Ook strijd je ondertussen voor een mooie score, die weer op de leaderboards geplaatst worden. Dit alles werkt allemaal prima en ook is het geen probleem om een andere speler te vinden. En dat is iets wat niet voor elke virtual reality game geldt. In dat opzicht is Farpoint dus voorzien van genoeg content om je mee te vermaken.

Dat mag ook wel, want de singleplayer is niet bijster lang met maximaal zes uur en na één playthrough heb je het eigenlijk ook wel gezien. De coöp modus is vervolgens ook nog goed voor een leuk aantal extra speeluren en als laatste heb je nog de Challenge modus. Hierin dien je de levels uit de singleplayer te doorlopen en dat terwijl er een timer loopt die aangevuld wordt bij bepaalde checkpoints. In de tussentijd dien je zoveel mogelijk af te knallen en hoe vlotter dat gaat, hoe hoger je combo zal zijn wat een grotere score oplevert. Een leuke extra bovenop de single- en multiplayer wat ons betreft.

Allemaal koek en ei?

Farpoint is een prima shooter, dat mag zo langzamerhand wel duidelijk zijn. Dat de gameplay op zichzelf niet direct heel bijzonder is wordt prima opgevangen door de nieuwe controller die het een extra dimensie geeft. Toch is lang niet alles goed gesteld met de game. Zo is het wisselen van wapens – zoals al aangegeven – echt heel erg irritant, omdat het niet werkt. Maar ook sommige stukjes op de planeet voelen wat ongeïnspireerd aan en daarnaast zegt het personage waarmee jij speelt ietsje te vaak hetzelfde. Ook de speelduur mag wel ietsje langer, want na het uitspelen van de singleplayer snak je naar meer. Iets wat wellicht ook wat te danken valt aan het einde, dat in onze optiek een anti-climax is.