Review: Smashbox Arena (PS VR)

Review: Smashbox Arena (PS VR) – PlayStation VR leent zich uitstekend voor allerlei leuke concepten en sinds de release hebben we diverse originele games voorbij zien komen. De ervaring in virtuele realiteit is ongeacht het type game altijd veel intenser, actievoller en soms ook leuker. Qua first person shooters is het nog wat mager gesteld met de VR-headset, maar het begint wel te komen. Zo is Farpoint bijvoorbeeld een degelijke first-person shooter en ook Arizona Sunshine is een aardige titel. Smashbox Arena kent een veel vriendelijkere uitstraling, maar ook dat kan erg intens en actievol zijn.

Absorbeer de orbs en schiet

Het concept van Smashbox Arena is eigenlijk heel erg simpel. Je hebt in beide handen een PlayStation Move controller en het is de bedoeling om gekleurde orbs aan te trekken om die vervolgens op de vijanden af te vuren. Dit kun je met beide handen doen, maar dan kan je je niet bewegen. Wil je echter kunnen bewegen, zorg dan dat je slechts één orb bij de hand hebt. Zie je een tegenstander? Vuur dan de orb af en bij een goed gemikt schot zal deze uitgeschakeld zijn. Dat klinkt als een nauwelijks indrukwekkende game, maar het is virtual reality dat het net wat leuker maakt.

De game schotelt je bij aanvang een tutorial voor waarin je leert hoe je kunt navigeren en hoe je de wapens kunt gebruiken. Navigeren gaat door de Move te richten en een teleporteer apparaat af te vuren en waar dat apparaat neerkomt, daar zal je heen geteleporteerd worden. Dit gaat met het tooltje dat je in je handen hebt waarmee je tevens orbs en andere wapens aan kan trekken om die nadien af te vuren. Dat is in feite de gameplay van Smashbox Arena, dus dat heb je zo onder de knie. Het enige wat een beetje onhandig is, is dat de game in de tutorial vergeet uit te leggen dat je middels de face buttons (binnen handbereik op de Move controller) kan (om)draaien.

Dat laatste is vrij belangrijk, aangezien spelers in wedstrijden op de map tegenover elkaar geplaatst worden en veelal recht of schuin vooruit gaan om de tegenstanders te vinden. Op een gegeven moment zal je echter de andere kant van de map bereiken en dus moet je terug. Dan is het handig om te weten dat je om kan draaien, anders loop je immers vast. Dat men dat niet in de tutorial uitlegt is merkwaardig, want pas na drie potjes ontdekten we deze mogelijkheid. Goed, slordig natuurlijk, maar je bent er nu van op de hoogte. Waar het uiteindelijk op neerkomt is uiteraard of de game ook daadwerkelijk de moeite waard is.

Met de Move knallen op alles wat beweegt

De game beschikt over een singleplayer en een multiplayer waarin de opzet in feite hetzelfde is. De singleplayer wordt gepresenteerd als een Story modus, maar dan zonder verhaal. Het doel in beide modi is om zo snel mogelijk de drie tegenstanders uit te schakelen en dat natuurlijk voordat de tegenstander dat bij jou doet. Het oppakken van de orbs en het vuren gaat daarbij op zich wel oké, maar er is een limiet qua absorptievermogen van je tooltje en dat kan af en toe voor wat geklooi zorgen. Naast dat je orbs kunt gebruiken, laat de game ook regelmatig speciale wapens vallen, zoals bommen, doelzoekende raketten, een schild en meer.

Dat geeft je natuurlijk een voordeel, zeker als er twee tegenstanders bij elkaar staan en je daar een bom op afvuurt. Twee vliegen in één klap. Ideaal, nietwaar? Het gebruik van gewone orbs of de speciale wapens/items werkt allemaal op eenzelfde manier. je ziet het, richt er op en drukt dan op de knop om het te absorberen. Toch zitten hier ook wat nadelen aan verbonden, want hoewel veel van de wapens krachtiger zijn, zijn ze niet per se altijd even nuttig. Zo is het gewicht van een bom hoger dan dat van een orb, waardoor je een andere richtlijn aan moet nemen. Dat is iets wat je goed onder de knie moet krijgen, want te lang klooien met een wapen zorgt ervoor dat je zelf de pijp uit gaat. De doelzoekende raket is erg praktisch, maar is veel en veel te langzaam, waardoor een tegenstander ruimschoots de tijd heeft om zich te verplaatsen.

Het schild is natuurlijk erg praktisch voor inkomende orbs en andere wapens, maar die wil nog weleens compleet flippen waardoor je telkens het schild kwijt bent. Nuttig is anders. Desalniettemin biedt de game wat variatie in middelen om jezelf te beschermen of om vijanden aan te vallen. Het navigeren gaat daarbij op zich wel oké en het richten ook. Het enige probleem bij vuren is wel dat er zo hier en daar onzichtbare textures zijn die een belemmering vormen voor de baan die jij kiest om een projectiel af te vuren. Niets is zo irritant als dat, zeker als je vrij baan hebt aan de hand van je visuele vermogen.

Verder is het gewoonweg op alles schieten wat je ziet bewegen en in de singleplayer krijg je te maken met twee AI gestuurde medespelers. Die hebben echter weleens de neiging om precies voor je te gaan staan wat vervelend kan zijn. Tevens geeft dit de tegenstander de mogelijkheid om jou en een medespeler uit te schakelen. In de multiplayer is dat al veel minder aan de orde, omdat je daar natuurlijk met anderen speelt. Er is echter niemand online te vinden dus de game vult de match dan op met AI gestuurde spelers en ja… dat is dan gelijk aan de singleplayer.

Ongemakkelijk

De game heeft op zich potentie om uit te groeien tot een vermakelijke multiplayer game, want het concept is prima en werkt in grote lijnen wel aardig. Toch kunnen we niet om het gegeven heen dat de game ongemakkelijk aanvoelt. Het absorberen van orbs en andere wapens gaat soms niet zoals je wilt, omdat de afstand net iets te groot is. Onhandig in hectische situaties. Daarbij geldt dat je je alleen kan verplaatsen door te teleporteren en dat kost per handeling gewoonweg teveel tijd, waardoor je regelmatig dood zult gaan, omdat je niet snel genoeg bent.

Nu is doodgaan natuurlijk een kwestie van hoe snel je reageert en anticipeert op de actie, maar doordat het te traag en ongemakkelijk gaat, kan dit heel erg frustrerend worden. Het resultaat is dat spelers – afgezien van AI spelers – al snel gaan campen in een hoekje, omdat ze zich dan niet bezig hoeven te houden met het verplaatsen. Dat is echter niet de bedoeling van de game, want juist actief rond teleporteren en vijanden kapot schieten is de drive van de gameplay wat het leuk zou moeten maken. Maar als dat te onhandig gaat, dan valt dat aspect weg en wordt het gelijk een stuk minder leuk.

Dan nog te bedenken dat de AI in singleplayer en multiplayer matches geen rekening hoeft te houden met traag verplaatsen en het inschatten van de richtlijn. De AI zal niet direct vuren of zich verplaatsen als je ze tegenover je hebt, maar wel zal het zeer regelmatig voorkomen dat je nog bezig bent met een handeling en je al uitgeschakeld wordt. Dit omdat de game nu eenmaal sneller op de actie kan reageren dan jij als speler en dan ben je er vrij snel op uitgekeken. Nogmaals, de gameplay heeft zeker potentie, maar het gaat allemaal gewoon te ongemakkelijk en onhandig en als de servers dan ook nog eens uitgestorven zijn… tja, dan blijft er weinig over.