Review: Destiny 2

Review: Destiny 2 – Na de ontwikkeling van Halo: Reach sloeg Bungie een nieuwe weg in en startte het een ambitieus project dat uiteindelijk Destiny zou worden. Ongeveer drie jaar geleden hoorden spelers de zin “Eyes up, Guardian” voor het eerst en sindsdien is er een hoop gebeurd. Meerdere uitbreidingen verschenen en het potentieel dat aan het begin van de game nog niet volop werd benut, kwam gaandeweg steeds meer naar voren. Die kennis heeft de ontwikkelaar merkbaar gebruikt voor diens opvolger, want Destiny 2 is een verademing op diverse vlakken. In deze review vertellen we je graag waarom de sequel een sublieme start is van een nieuw hoofdstuk voor de serie.

Vecht voor de mensheid

Het verhaal van Destiny beloofde veel door de fraaie opzet met de verschillende planeten, rassen en de mooie stijl. Nu terugkijkend daarop was er geen geheel qua verhaal en er had zoveel meer uitgehaald kunnen worden, want wat was The Darkness nu echt? De fraaie lore zat helaas te weinig verwerkt in de game, al werd daar door de jaren heen flink aan gesleuteld. De uitbreidingen hadden bijvoorbeeld een duidelijker verhaal en een betere opzet. De campagne van Destiny 2 bevat gelukkig een helder verhaal, maar weet ook op een nette wijze terug te blikken naar de evenementen die zijn geweest. Vaak was de mensheid in gevaar en ditmaal komt de dreiging van Dominus Ghaul. Hij is de baas van de Red Legion en heeft het voorzien op het Light van de Traveller, wat de kracht is achter het ontstaan van de Guardians.

Hij is van mening dat de mensheid deze kracht niet verdiend en dat dit voor het ras de Cabal bedoeld is. Vandaar dat hij met een verrassingsaanval de voormalige social space en veilige haven, The Tower, overrompelt met militair geweld. De Guardians vechten voor wat het waard is, maar zelfs jij als speler raakt je krachten kwijt. Het is een nieuw begin van waaruit je een reis maakt naar nieuwe planeten om je krachten terug te vinden en een vuist te maken tegen Ghaul. Het reizen naar andere planeten deed je al in het origineel, alleen is het nu een logischer geheel. Bekende personages als Zavala, Ikora Rey en Cayde-6, die in het eerste deel vaak een passieve rol hadden, zijn nu op een gave manier meer betrokken bij het verhaal. Via cut-scènes wordt het verhaal verteld met soms een dosis passende humor. Doordat dit onderdeel de campagne is op het gebied van het verhaal en beleving is het geslaagd te noemen, maar dat komt niet alleen door dit aspect.

Hoewel de missies mooi het verhaal vertellen en daarnaast gevarieerd zijn wat betreft de actie, zijn het de aanvullende activiteiten die alles veel rijker maken. Zo heb je de hoofdmissies in de werelden, maar er zijn ook ‘Adventures’ aanwezig die de rol van zijmissies vervullen. Deze missies vertellen veel meer over de planeet, de rassen en wat er nog meer speelt in het universum. Bovendien bieden ze nog meer afwisseling en dan met name meer content. Verder kun je op de planeten ook kleine dungeons verkennen, Lost Sectors genaamd, publieke evenementen voltooien en op patrouille gaan. Er valt zoveel te doen dat het zelfs even overweldigend kan zijn als je voor het eerst op een planeet aankomt. De nieuwe map die je met je vertrouwde Ghost tevoorschijn haalt, biedt daarvoor uitkomst en gelukkig vertelt deze niet teveel, zodat er nog genoeg te ontdekken valt.

Reis naar de fantasierijke, futuristische en kleurrijke werelden

De campagne en de activiteiten, die je alleen of in coöp kunt spelen, zorgen voor uren vermaak en vaak zal je ook even stil gaan staan om de omgeving te bekijken. Dit komt doordat Bungie wederom fantastische werelden heeft gecreëerd en qua stijl overtreffen ze absoluut het eerste deel. Daarbij moesten ze nog rekening houden met de vorige generatie consoles en dat leverde een beperking op in de ontwikkeling. Nu zijn alle remmen los op audiovisueel gebied en dat is vaak te merken. De planeten, zoals Nessus en Io, voelen groots aan qua schaal en zitten propvol mooie details. De European Dead Zone, waar je start, geeft gaaf de oude wereld weer en is een mooi punt om het avontuur te beginnen.

Het kleurgebruik is ook flink verbeterd en de algehele stijl die de ontwikkelaar voor ogen had komt nu nadrukkelijker naar voren. De game is zeker op een 4K scherm in combinatie met een PS4 Pro een lust voor het oog. Textures, details, reflecties en de belichting vallen hierbij erg op. Het ontdekken van de wereld is zo nog meer een genot, want je ziet als speler steeds wat nieuws. Zo zijn de bouwwerken van de Vex op Io werkelijk waar prachtig en indrukwekkend. Door de vele vistas en de grote schaal voel je jezelf als een kleine Guardian in een groot universum. Opnieuw zijn ook de skyboxen (de lucht) net als in het eerste deel virtuele schilderwerken terwijl op de achtergrond de bijpassende soundtrack klinkt. Met de muziek weet Bungie wederom de juiste snaar te raken waardoor de game op bepaalde momenten net wat meer episch aanvoelt. Verder klinken de wapens net weer even wat harder en anders wat voor de nodige verfrissing zorgt op dat vlak.

Het speelt vertrouwd en nieuw

De gameplay stond in Destiny als een huis en in de sequel kun je hetzelfde verwachten. De shoot-outs zijn actievol en de nieuwe wapentypes, zoals de granaatwerper zijn goede toevoegingen. Bekende Supers keren in enigszins vertrouwde vorm terug en elk type Guardian krijgt een nieuwe subklasse. Voor de Warlock is dat de Dawnblade, waarbij je vuur vanaf een zwaard kunt gooien vanuit de lucht. De Hunter kan als Arcstrider vlug met een elektrisch geladen staf acrobatische aanvallen uitvoeren. Als Titan kun je met de Sentinel subklasse een middenweg vinden tussen aanval en verdediging door een schild te hanteren, zoals Marvel’s Captain America. Deze kun je gooien richting vijanden als offensieve inzet of voor je houden om inkomend vuur te blokkeren. Elke subklasse heeft nu een vaste vaardigheid naast de granaten en mêlee die in veel opzichten nuttig kan zijn. Toch is het zonde dat je maar voor twee versies binnen een subklasse kan kiezen, wat voor minder flexibiliteit en keuze mogelijkheden zorgt. Ze zijn verder allemaal wel leuk om te gebruiken en hoewel er twee subklassen terugkeren per type Guardian, komen ze door bepaalde aanpassingen toch wat frisjes over.

Wat een hoop loot!

In één van de eerste trailers van Destiny 2 werd al voorspeld dat er meer loot aanwezig zou zijn in Destiny 2. Na vele drops qua wapens en armor kunnen we vol enthousiasme bevestigen dat de game erg gul is op dit vlak. Als speler wil je beloond worden voor wat je doet en in vergelijking met het origineel, krijg je veel meer loot. Het was destijds niet gek dat je jouw eerste exotic pas na een maand spelen kreeg, maar nu krijg je deze via de campagne al. Daarnaast zijn er ook gave quests die wapens opleveren en zodoende krijg je veel vaker een mooie beloning. De economie is hierop aangepast en je kunt via een variatie van bronnen aan loot komen. Het gevoel van grinden voor loot is hierdoor veel minder aanwezig en dat zorgt voor een veel hogere funfactor. Je kunt zelfs als clan meer loot krijgen door bepaalde activiteiten per week, zoals de aankomende Raid, te voltooien.

De Strikes zijn wisselvallig in kwaliteit

De Strikes zijn altijd een belangrijk onderdeel geweest van de PvE content in Destiny. In het vervolg vallen deze speciale missies waarin je een eindbaas moet zien te verslaan lichtelijk tegen. Het is niet dat ze allemaal slecht zijn, want ze bevatten bepaalde mechanieken waarin je tactisch te werk moet gaan. Ze zijn eerder wat wisselvallig te noemen. Zo komt de exclusieve Strike waarin de Taken de hoofdrol opeisen wat inspiratieloos over. De Strike Exodus Crash is dan weer ontzettend langdradig. Bij het eindgevecht van deze Strike wordt de eindbaas vaak onzichtbaar waardoor het tempo vervelend laag ligt. Hopelijk zien we in de toekomst wat aanpassingen daarop. De meer uitdagende versie van de Strikes, de Nightfall, heeft nieuwe modificaties gekregen en deze zijn geslaagd.

Deze extra modificaties bij de Nightfall Strikes, waar je goed rekening mee moet houden, zorgen voor meer uitdaging, zoals een aflopende tijd die je kan verlengen door vijanden af te schieten. Per kill krijg je er een aantal secondes bij waardoor een meer agressieve speelstijl en denkwerk gestimuleerd wordt. Je kunt dus bijvoorbeeld niet meer gaan schuilen bij de eindbaas, wat in het verleden wel kon. Verder kun je als modificatie instellen dat bepaalde elementen (zoals Arc, Void of Solar) kortstondig meer schade aanrichten tegen jou en de vijand. In de komende Nightfalls zullen andere modificaties de gameplay beïnvloeden en dus variatie in de uitdaging opleveren. Bungie heeft zelfs al een roadmap vrijgegeven voor de eerste maand en dit laat zien dat ze een constante stroom aan content willen bieden om de spelers bezig te houden. Zo komt de nieuwe Raid, The Levathian, deze week al en ook komt er al snel nieuwe content voor de PvP evenementen.

Aan de Crucible is ook gedacht

Voorheen heette de competitieve eliminatiemodus Trials of Osiris, maar deze zal nu met Trials of The Nine een andere naam en opzet krijgen zodra dit beschikbaar wordt gesteld. Zo is het niet langer drie tegen drie en puur eliminatie, maar van een nieuwe structuur die we in het algemeen in de Crucible zien. Het is nu vier tegen vier spelers (in plaats van normaal zes tegen zes). Nu zullen ook de modi Survival en Countdown beschikbaar zijn in Trials of The Nine. Deze twee modi zijn onderdeel van de competitieve playlist die beschikbaar is in de Crucible. In Survival heb je een select aantal levens. Gaan er in één team veel spelers dood, dan zijn er geen respawns meer over en moet je zien te overleven. De modus Countdown kun je zien als Search & Destroy, zoals we van andere shooters kennen. Hierin moet je dus een bom plaatsen of juist voorkomen dat deze geplaatst wordt tijdens meerdere rondes.

In de Quickplay playlist kom je modi tegen als Clash, Control en Supremacy. De eerste is de gebruikelijke Team Deathmatch, terwijl je in Control meer punten scoort per kill als je meer controlepunten beheert op de map. Supremacy is een variant van Kill Confirmed uit Call of Duty. Alle modi zijn prima en netjes uitgevoerd wat voor veel speelplezier zorgt. Wat ons met name opviel is dat de balans over alle wapens en klasses gezien in orde is. Geen één wapentype overheerst erg en granaten zijn ook minder aanwezig, waardoor het meer om skills en teamplay draait. Verder zijn wijzigingen in het wapensysteem ook een positieve ontwikkeling. Zo is de munitie voor bijvoorbeeld de raketwerper minder frequent aanwezig en dat soort aanpassingen bevorderen het plezier in de PvP aanzienlijk. Als laatste zijn de maps gevarieerd en met zorg vormgegeven waardoor je je niet snel zult vervelen in de Crucible.