Gespeeld: The Evil Within 2 – Je staat in een ruimte vol opgeknoopte mensen. Wat is hier in godsnaam gebeurd? Op de muur zie je iets getekend met wat lijkt op… bloed? Hier is geen touw aan vast te knopen. Je draait je om, wat doet die spiegel daar? Waarom zie ik een vrouw in de spiegel? Waarom staat die vrouw niet achter mij? Wat gebeurt er? Voor je het weet ren je voor je leven, weg van een gigantisch monster met meerdere vrouwenhoofden eraan vastgenaaid. Volg jij het nog? Wij ook niet, maar we zijn onder de indruk.

Where the Lily blooms

In The Evil Within 2 komt Sebastian het één en ander te weten dat erop wijst dat Lily nog in leven zou zijn. De organisatie genaamd Mobius heeft haar gebruikt als een testobject om in haar gedachten te kijken. In haar gedachten bevinden we ons in een dorpje genaamd Union, waar wederom veel vreemde dingen gebeuren waarbij Sebastian diverse flashbacks krijgt naar Beacon, de plaats uit het eerste deel. Gedurende het verhaal ontrafel je nog wat andere mysteries omtrent het verleden van Sebastian, waarbij onbeantwoorde vragen uit het eerste deel ook wat duidelijker worden.

Op je tenen

In The Evil Within 2 zijn er een aantal dingen gewijzigd ten opzichte van het vorige deel. Het eerste wat ons opviel tijdens de hands-on sessie was dat de levels vele malen groter zijn, waardoor er heel veel dingen te vinden zijn en er ook tientallen manieren zijn om een situatie aan te pakken. Stealth geniet nog altijd de voorkeur om geen aandacht te trekken van de zombies, die in grote aantallen aanwezig zijn. Daarbij voelt de gameplay deze keer een stuk soepeler aan en een stuk minder houterig, waardoor het vechten wat eerlijker aanvoelt.

Je navigeert door de wereld heen met behulp van een soort radio die frequenties op kan vangen. Zo moesten wij het geluid van een huilend meisje, vermoedelijk Lily, volgen, wat ons naar een afgelegen huis bracht. Terwijl je daarheen navigeert, kan je ook andere frequenties tegenkomen, een soort van side quests eigenlijk. Hier vind je bijvoorbeeld extra krachtige vijanden die handige spullen bij zich dragen of een extra grote voorraad green gel.

Onder andere door vijanden te verslaan, verzamel je green gel, waarmee jij jezelf kan upgraden. Net als in het eerste deel zal je in de wereld zo nu en dan een speciale spiegel tegenkomen waarmee je naar de Safe Haven kan gaan, waar je jezelf en jouw wapens kan upgraden. Door diverse parts te vinden kan je jouw wapens upgraden. Ook kan je jouw eigen kogels maken met gunpowder. Nieuw is echter dat je dit ook in de wereld zelf kan doen wanneer je een werkbank tegenkomt. Je bent dus niet langer beperkt tot enkel jouw Safe Haven.

Alles heeft een keerzijde

Op grafisch vlak kunnen we stellen dat het helaas erg wisselvallig is. The Evil Within 2 kent nu wel een normaal 16:9 aspect in tegenstelling tot het eerste deel, waarbij je zowel onder als boven zwarte balken had om een film-effect te creëren, wat tot veel kritiek leidde. Het is echter nog niet helemaal wat het zou kunnen zijn. De STEM engine, gebaseerd op de idTech engine, weet zo nu en dan mooie beelden op het scherm te toveren, maar in zijn geheel is het allemaal nog vrij flets. Hier en daar mag het absoluut wat mooier en wie weet krijgen we onze zin wel als de game eenmaal daar is.

Voorlopige conclusie

The Evil Within 2 bouwt duidelijk verder op het eerste deel, maar wel met noemenswaardige verbeteringen. De open aard van de levels waar je doorheen speelt voegt heel wat toe aan de gameplay en geeft jou meer controle over het verloop van het spel. Ook de besturing is zeker wat gefinetuned waardoor je nu eerder jezelf de schuld geeft wanneer je dood gaat in plaats van het spel. De sfeer zit er goed in en wist ons diverse keren absoluut een ongemakkelijk gevoel te geven en dat is toch echt wat je zoekt in een horror game. Grafisch is het helaas nog niet helemaal waar het zou moeten zijn, maar wellicht verandert dat nog. Op vrijdag de 13e, aankomende maand, kunnen we aan de slag met de volledige game en dan kunnen we ook pas ons definitieve oordeel er aan hangen.