Review: Danganronpa V3: Killing Harmony

Review: Danganronpa V3: Killing Harmony – Een cultstatus bereik je niet zomaar. Waar je in de filmwereld beruchte films als The Boondock Saints en Pulp Fiction hebt, komen ze ook in de wereld van videogames voor. Wellicht zijn we daarin wat dapper om te stellen dat Danganronpa wellicht één van de bekendste is op dat vlak. Het altijd weer bizarre verhaal, de briljante dialogen, flauwe humor en unieke gameplay zorgden ervoor dat de eerdere delen eerst een fan-translation kregen, alvorens Spike Chunsoft uiteindelijk besloot om deze games ook naar Europa en Amerika te brengen. Dat was nog niet eens zo gek lang geleden het geval op de PS Vita, maar nu hebben ze voor deel drie wat meer gas gegeven om te zorgen dat wij er hier ook mee aan de slag kunnen. Wellicht hebben negen maanden nog nooit zo lang geduurd, maar nu is het onze beurt om aan de gang te gaan met Danganronpa V3: Killing Harmony.

Monokuma is back… Bearer then ever!

Het wordt moeilijk voor ons om iets over het verhaal van Danganronpa V3 te schrijven zonder al te veel te spoilen, maar we doen ons best. We worden wakker in een kluisje op een plek die lijkt op een school. Naast het kluisje waar je zojuist uit bent gevallen komt ook een hoop gedreun, alsof iemand eruit wil. Hier valt vervolgens ook een jongen uit in een zwart kostuum met een petje op. Vraagtekens alom, gezien geen van beiden een idee heeft waar ze zich bevinden. Wanneer we op onderzoek uit gaan worden we achtervolgd door een aantal gigantische robots. Met pijn en moeite ontvluchten we deze ijzeren titanen en komen we uit bij een gymzaal waar nog veertien andere jongeren staan, die in het nauw gedreven zijn door deze robots. De robots onthullen wie ze zijn, namelijk niemand minder dan… de Monokubs!

Mensen die bekend zijn met de eerdere delen uit deze reeks vragen zich nu waarschijnlijk af waar hun favoriete antagonist is gebleven. Geen zorgen, de pret is vervijfvoudigd in de vorm van de Monokubs. Vijf ontzettend schattige, maar ook levensgevaarlijke beertjes, met elk hun eigen karakteristieke eigenschappen. Wel zijn ze nog wat nat achter de oren, want ze waren het één en ander vergeten. Opnieuw worden we wakker in een kluisje, dit keer met een andere outfit aan. Wanneer we de kluis verlaten, staan er geen gigantische robots op ons te wachten, maar wel de vijf beertjes. We worden gevraagd het terrein wat te verkennen, dus tijd om op pad te gaan. Op het schoolterrein kan je in het kort kennismaken met alle andere studenten die samen met jou zitten opgesloten. Dit zijn natuurlijk niet zomaar studenten, maar allemaal Ultimates, ofwel het beste in hun vak. Zo zijn er wat voor de hand liggende keuzes als de Ultimate Tennis Player en de Ultimate Pianist, maar ook wat meer aparte types als de Ultimate Maid en de Ultimate Gentleman.

Na de korte introductie met alle leerlingen verzamelen we ons wederom in de gymzaal om de bedoeling van deze beertjes te horen, maar eerst nog even kennismaken met het schoolhoofd. En daar is hij dan, in volle glorie: Monokuma is terug! De Monokubs zijn dolgelukkig om hun papa weer te zien. Juist, Monokuma heeft kinderen. Alsof het niet erger kon. We worden even ingelicht over wat onze opdrachten zijn dit semester; of beter gezegd, de enige opdracht die we hebben: Elkaar vermoorden tot er slechts twee personen overblijven. Hier zitten natuurlijk wel enkele regels aan verbonden. Je moet altijd iemand vermoorden zonder dat er getuigen zijn. Nadat iemand is vermoord, zal er altijd een Class Trial plaatsvinden, een soort rechtszaak. Wordt de dader aangewezen? Dan wordt hij gestraft, ofja, geëxecuteerd. Wordt de verkeerde aangewezen, dan gaat iedereen behalve de dader dood. Op naar een gezellig semester op school..! Toch?

Beresterke gameplay

Het duurt niet lang alvorens de eerste dode valt. Wat staat ons nu te doen? Op onderzoek uitgaan en clous verzamelen. We hebben namelijk maar een dag om informatie te verzamelen opdat we tijdens de Class Trial de schuldige aan kunnen wijzen. Om informatie te verzamelen, bekijk je natuurlijk eerst altijd de plek waar het lichaam is gevonden en aan de hand van de situatie die je daar aantreft, krijg je al gauw wel een vermoeden waar je verder moet gaan zoeken of wie je kan ondervragen over deze moord. Als je een tennisbal vindt bij het lichaam, betekent dat niet automatisch dat de Ultimate Tennis Player het gedaan heeft, want natuurlijk zal de moordenaar proberen iemand anders voor zijn vuile werk op te laten draaien.

Nadat je het nodige onderzoek hebt gedaan, is het tijd om de feiten op tafel te gooien. Wie heeft het gedaan? De Class Trial brengt veel elementen met zich mee en zo is er ook weer wat toegevoegd sinds de voorgaande delen. Qua opzet is het in feite hetzelfde gebleven. Tijdens de Class Trial komen mensen aan het woord en vertellen zij hun alibi. Het is hierbij aan jou om de leugens er tussenuit te vissen door op de uitspraak te schieten met een zogenoemde Truth Bullet. Maar in andere gevallen zal je iemand juist moeten helpen met zijn punt maken door zijn uitspraak te onderbouwen en iedereen ervan te overtuigen dat die persoon de waarheid spreekt. Nieuw hierin zijn de V-counters, die je activeert door eerst een soort bullet-time aan te zetten en vervolgens te schieten op het statement. Hierdoor schieten de punten die je verdient tijdens de Class Trial aanzienlijk omhoog. Naast deze V-counter zijn er ook een drietal nieuwe mini-games toegevoegd die je zal moeten voltooien tijdens de Class Trial.

Bereveel te koop

Door veel punten te scoren tijdens de Class Trial krijg je ook een aantal Monocoins. Met Monocoins kan je onder andere spullen kopen in de schoolwinkel. Daar kan je zoal allerlei cadeaus kopen voor jouw lotgenoten om zo een band met ze op te bouwen… Als ze nog leven, althans. Je kan er ook voor kiezen om jouw Monocoins te vergokken om te kijken of het geluk aan jouw zijde staat. Zo kan je ook allerlei collectables verdienen die je in een galerij kan bekijken en die natuurlijk uiteindelijk een Trophy opleveren.

Tot slot rest ons niks anders dan nog even het audiovisuele aspect te bespreken. De grafische stijl van Danganronpa V3 is niet veel anders dan zijn voorgangers, met hier en daar een likje meer verf en net wat meer details in de omgevingen. Meer heeft een verhaalgedreven game als deze ook niet echt nodig, maar het had leuk geweest als de PlayStation 4 versie toch wat meer te bieden had gehad. De karakters zijn wel weer erg goed getekend en hebben diverse komische gelaatsuitdrukkingen. Qua audio krijgen we natuurlijk weer de keuze uit Engels of Japans en ook dat kunnen we alleen maar toejuichen. De muziek is weer lekker catchy, maar wordt hier en daar gerecycleerd uit voorgaande delen.