Review: Mages of Mystralia – Je ziet negen van de tien keer of een game is gemaakt door een grote of een kleine ontwikkelaar. De ‘big boys’ brengen vaak grafisch overweldigende titels op de markt, terwijl een klein onafhankelijk team het juist van originaliteit moet hebben of gebruikmaakt van een bijzondere twist op een bepaald genre. Toch komt er wel eens een indie-game op de markt, waaraan je niet meteen kan zien door wat voor team deze is gemaakt. Mages of Mystralia is zo’n titel.

Magiërs van Mystralia

In Mages of Mystrailia kom je in een wereld terecht waar een klopjacht wordt gemaakt op tovenaars. Door gebeurtenissen die zich in het verleden hebben afgespeeld, wordt iedereen die magische krachten heeft als een kwaadaardig persoon bestempeld en gevangengezet of verbannen. Zia komt er op een dag achter dat ook zij over magische krachten beschikt en zij blaast per ongeluk haar huis op. Het meisje wordt haar dorp uitgezet, maar al snel komt ze iemand tegen die haar wil helpen haar krachten onder de knie te krijgen. Alleen zal haar leerproces worden versneld, want er wordt op hoog niveau een vies spelletje gespeeld, waardoor iedereen voor zijn leven moet vrezen.

The Legend of Zelda

Het is duidelijk waar Borealys Games zijn inspiratie vandaan heeft gehaald voor Mages of Mystralia. De game is een Zelda-kloon, alleen wordt daarmee niet Breath of the Wild bedoeld, waarin jij bepaalt wat je doet en waar je heen gaat. Nee, deze game bevat de oude formule van de beroemde reeks, waarin je terecht komt in een semi-open wereld en kerkers in een verplichte volgorde moet afwerken. Tevens wordt er gebruik gemaakt van hetzelfde camerastandpunt als in A Link to the Past. Dat zelfs Nintendo heeft besloten om het oude Zelda-concept achter zich te laten en met wat nieuws op de proppen te komen, wil natuurlijk nog niet zeggen dat Mages of Mystralia meteen gedoemd is om te falen. Dat doet de game absoluut niet, want alles is heel erg goed uitgewerkt.

Dit begint met de algehele presentatie. Het gaat hier om een indie-game, maar dat zie je er eigenlijk nergens aan. Het spel maakt gebruik van een tekenfilmachtige stijl en ziet er heel erg verzorgd uit. Alles is ook prima geanimeerd en dat maakt de game een zeer prettig ogend geheel. Ook het gebruik van klassieke muziekinstrumenten om de game te begeleiden is een zeer goede keuze. Het enige waar het spel laat doorschemeren dat het hier gaat om een game met een klein budget, is dat er geen gebruik is gemaakt van stemacteurs. Alles wordt dus door middel van geschreven tekst aan je verteld. Dat is helemaal niet erg, want het past prima bij de gekozen formule. Oude Zelda-games hadden dit namelijk ook niet.

Uitgebreid basispakket

Link maakte altijd gebruik van zijn zwaard om zijn vijanden te verslaan, maar Zia doet dat op een hele andere manier. Zij gebruikt namelijk toverspreuken. De tovenares heeft in totaal vier basisspreuken tot haar beschikking. Zo kan ze een schild opwerpen om haar te beschermen, heeft ze de controle over vuur en ijs en beschikt ze over een mêlee-aanval. Dat is niet heel erg veel, maar voor allen geldt dat ze kunnen worden versterkt of uitgebreid. Hier maakt de game gebruik van een vrij uniek systeem. Tijdens je avontuur zal je verschillende items vinden die je aan je spreuken kan binden, waardoor ze veranderen.

Zo kan je bijvoorbeeld een explosie aan je spreuk toevoegen of de mogelijkheid om hittezoekende projectielen af te vuren. Er zijn nog heel veel andere mogelijkheden die je tijdens je avontuur zal vinden en deze kun je ook nog eens met elkaar combineren. Hierdoor kan je – samen met het vorige voorbeeld – hittezoekende projectielen afvuren die exploderen bij impact of een explosie veroorzaken die zich kan ontaarden in hittezoekende projectielen. Door de vele extra mogelijkheden die je tijdens je avontuur zal vinden, zijn er echt tientallen combinaties mogelijk en het uitdokteren hiervan is heel vet. Daar komen op den duur ook nog andere elementen bij voor nog meer variatie.

Puzzelen

Natuurlijk ben je niet alleen spreuken aan het afvuren op je vijanden, maar moet je ook diverse puzzels oplossen in de verschillende kerkers die je zal bezoeken. Mages of Mystralia doet ook hier goede zaken. Het begint allemaal vrij eenvoudig, maar hoe verder je komt, des te meer je je grijze massa zal moeten gebruiken. Sommige puzzels zijn echt heel erg slim in elkaar gezet, dat het soms onmogelijk lijkt deze op te lossen, maar de oplossing is uiteindelijk heel simpel. Tevens zijn er verborgen kamers te vinden waarin je een puzzel op een soort bordspel moet oplossen en ook dit zit prima in elkaar. Borealys Games verdient hier echt een grote pluim voor.

En… opnieuw

Helaas komt het vechten wat minder goed uit de verf. Tijdens je avontuur zelf is er niet al te veel verschil in vijanden en daardoor wordt het knokken met hen op den duur toch ietwat eentonig. Dat past in principe wel bij de formule die is gebruikt, maar toch is het soms wat repetitief. De eindbazen zijn wel verschillend, alleen komt daar een ander probleem bovendrijven. Deze zijn wel leuk, maar ze zijn erg gemakkelijk te verslaan. Het maakt niet uit hoever je in het avontuur bent, je zal weinig problemen hebben om de diverse grote monsters met je eerste poging direct te verslaan. Dat is toch jammer, want met de puzzels wordt het juist wel steeds moeilijker naarmate je verder komt.

Heen en weer

Een ander minpunt is het backtracken. Van dit soort games kan je verwachten dat je veelvuldig heen en weer zal moeten lopen tussen bepaalde plekken of dorpjes. Regelmatig heb je iets nodig of moet je wat doen dat toevallig in een heel ander dorp moet gebeuren. Nu heb je de mogelijkheid om snel van de ene naar de andere plek te teleporteren, maar dat kan alleen op bepaalde plekken. Deze plekken zijn vrij schaars, dus soms is het sneller als je loopt naar de desbetreffende plek waar je moet zijn. En dat gaat op een gegeven moment toch wel een beetje vervelen. Het is jammer dat er niet meer punten zijn waar je kan teleporteren.

The price is right

Om op een positieve noot te eindigen haal ik nog even de prijs aan. Zoals je hebt kunnen lezen, pakt Mages of Mystaria over het algemeen erg goed uit. Als je alleen het verhaal volgt, ben je ongeveer 8 á 10 uur kwijt. Er zijn echter nog verschillende geheimen te vinden en wil je het spel op 100 procent uitspelen, dan kan je er ongeveer 4 á 5 uur bijtellen. En voor hoeveel geld wordt de game aangeboden? Nog geen 18 euro. Voor wat het spel biedt had er gemakkelijk nog een tientje bij gemogen en dan had je alsnog niemand horen klagen. Je krijgt dus zeker waar voor je geld.

Conclusie

Mages of Mystralia is niet heel origineel, maar is wel gewoon een goede game. De bekende formule is heel erg goed uitgewerkt en het gebruik van spreuken en de mogelijkheid deze helemaal aan te passen zoals jij dat wil, zorgt voor een hele toffe combinatie. Ook de verschillende puzzels in de game zijn heel goed uitgewerkt en worden moeilijker naarmate je verder in het avontuur komt. Daar staat wel tegenover dat het vechten soms wat eentonig kan worden en dat eindbazen te gemakkelijk te verslaan zijn. Ook het backtracken wordt op den duur vervelend. Toch kan je je heel goed vermaken met de game en het mooiste van alles is nog wel de prijs. Het spel kost namelijk nog geen 18 euro en als je ziet wat je daarvoor krijgt, is het echt een koopje.

Pluspunten

  • Veel mogelijkheden om je spreuken aan te passen
  • Prima puzzels die steeds moeilijker worden hoe verder je komt
  • Audiovisueel zeer verzorgd
  • Waar voor je geld

Minpunten

  • Vele backtracking wordt op den duur vervelend
  • Eindbazen zijn vrij gemakkelijk te verslaan
  • Gevechten kunnen soms iets eentonig worden

8.0