Review: Demon Gaze II

Review: Demon Gaze II – Het is leuk om te zien hoe steeds meer Japanse studio’s toch een bepaalde faam in het Westen beginnen te krijgen. Op dit ogenblik is NIS misschien wel één van de grootste als we puur en alleen kijken naar de hoeveelheid releases die zij per jaar hebben. Vandaag gaan we het hebben over een vervolg op misschien wel één van hun minst bekende titels hier, Demon Gaze. De eerste Demon Gaze is namelijk alleen op de PS Vita verschenen, waardoor veel mensen niet de mogelijkheid hadden om deze game te spelen. De mensen die hem speelden waren veelal erg positief, dus wat dat betreft is het misschien wel mooi om Demon Gaze II op de PlayStation 4 te mogen verwelkomen.

Erg standaard

Het verhaal van Demon Gaze II is erg “been there, done that”. Jouw personage wordt wakker met geheugenverlies en kan zich niks meer herinneren. Blijkbaar maakte je onderdeel uit van een groep rebellen; althans, dat is wat de eerste de beste persoon die jou blijkt te kennen je zal vertellen. Er blijkt echter één ding te zijn veranderd aan jou: één van je ogen. Dit oog beschikt over de kracht van de Demon Gaze, hiermee kan je demonen die je hebt verslagen in jouw oog absorberen om ze aan jouw team toe te voegen. Toegegeven, dat laatste is wat minder standaard.

Alvorens je begint, kan je zelf jouw eigen avatar in elkaar zetten. Hier zijn vrij veel mogelijkheden en ook kleuren waar je uit kan kiezen. Jouw karakter is puur een afbeelding die tijdens het verhaal zal worden getoond en niet tijdens de gevechten. Belangrijker is echter de keuze die bepaalt wat voor vechtersbaas jij zal zijn. Je kan namelijk kiezen tussen goed, neutraal en kwaadaardig, met elk hun eigen vaardigheden. Zo heeft goed veel verdedigende spreuken, kwaadaardig valt meer aan en neutraal is natuurlijk een balans tussen die twee.

Standaard, maar goed

Demon Gaze II is net als haar voorganger natuurlijk weer een dungeon crawler. Je speelt vanuit een eerstepersoonperspectief, waarbij je door verschillende levels heen navigeert. Tijdens het rondlopen wordt jouw kaart van dat gebied steeds meer getoond, maar kan je ook schatten tegen komen. Ook geheel in traditionele dungeon crawler stijl zul je jouw vijanden nooit zien aankomen. Gevaar lurkt op elk vakje en je kan dus zomaar in een gevecht terechtkomen. Tijd om ons mannetje te staan!

In de gevechten zie jij alleen jouw vijand staan, zonder enige vechtanimaties. Jij voert aanvallen uit en jouw tegenstander valt terug aan. Dit soort gevechten kunnen vrij droog zijn, zo zonder alle flitsende animaties van tegenwoordig. Gelukkig brengt Demon Gaze II wel een origineel element met zich mee in de vorm van de demonische krachten die je kan krijgen. Afhankelijk van welk pad jij hebt gekozen, kan jij de krachten van de diverse demonen benutten. Hier zijn in ieder geval ruim voldoende variaties op, wat het vechten interessant houdt. Op den duur wil je wel zien wat allerlei verschillende demonen kunnen doen.

Eén ding dat we dit vervolg moeten meegeven is dat het een stuk toegankelijker is geworden dan het eerste deel. Deze keer kunnen we namelijk kiezen uit verschillende moeilijkheidsgraden, wat wel zo prettig is voor beginnende dungeon crawlers. Ook verlopen de gevechten deze keer wat sneller dan in het eerste deel, een verbetering waar veel mensen om hadden gevraagd. Dit zorgt ervoor dat de “grind” wat minder langdradig aanvoelt. Het is mooi om te zien dat met de feedback van de spelers ook daadwerkelijk wat is gedaan.

Het zelfde liedje

Zoals we eerder in deze review al hebben benoemd, is de eerste Demon Gaze exclusief op de PS Vita verschenen. Dit tweede deel is ook op de PS Vita verschenen, maar daarnaast ook op de PlayStation 4. Je voelt waarschijnlijk al aan welke kant we op gaan, want Demon Gaze II is alles behalve mooi te noemen. De dungeons waar je doorheen loopt hebben weinig tot geen aankleding en alles ziet er heel erg hoekig uit. Zelfs voor PS Vita standaarden is dit niet echt een mooie game. De getekende personages zien er wel goed verzorgd uit en in bepaalde gevechten hebben de vijanden zelfs wat beweging in hun tekeningen zitten.