Gespeeld: EA Sports UFC 3 – Begin volgend jaar ligt er weer een nieuw deel binnen de EA Sports UFC franchise in de winkels. Het is pas de derde UFC-game van EA, een vrij prille franchise dus nog. Tevens ook een franchise die niet ieder jaar terugkeert. Dit in tegenstelling tot de andere sportgames van EA, waar we bijna jaarlijks nieuwe versies van zien. Ooit was Fight Night een beetje de underdog qua sportgames van EA, maar deze franchise is al lang verleden tijd en UFC is wat dat betreft de nieuwe underdog geworden. EA’s eerste MMA-game, zonder de UFC-licentie, wist niet te overtuigen. De eerste game met UFC-licentie werd iets beter, maar schoot nog steeds op veel vlakken tekort. Toen kwam deel twee en begonnen we vertrouwen te krijgen in de weg die EA insloeg met de franchise. Onlangs hebben we behoorlijk wat tijd mogen spenderen aan deel drie en de vraag is natuurlijk, zet EA de positieve trend in deel drie voort? Of weet men ons dit keer niet te overtuigen?

Besturing is flink anders

Denk je de game in te kunnen stappen met de kennis van hoe UFC 2 speelde? Dan heb je het goed mis. De eerste UFC-game kende een besturing waar we niet heel vrolijk van werden, iets dat in deel twee flink werd aangepakt. Zo ging het grondwerk stukken beter en bestuurde de game uitermate soepel, al was die irritante input lag nog wel altijd aanwezig, maar toen viel er mee te leven. UFC 3 neemt vooralsnog een stapje terug. De input lag is er nog steeds, maar daar blijft het niet bij. De besturing is namelijk moeilijk om onder de knie te krijgen, maar dat ligt niet zozeer aan de speler. Dit komt vooral door het feit dat het niet langer intuïtief aanvoelt.

Waar je bij de vorige game hoog kon verdedigen met R1 en laag met R2, is dat in deze game heel onlogisch ingesteld. Hoog verdedigen doe je nu met R2 en laag is nu R2 en L2 tegelijk. Als je veel UFC 2 gespeeld hebt, dan is het enorm wennen en zelfs daarna voelt het alsnog niet natuurlijk aan. R1 wordt nu gebruikt als een special strike activatie en dat is allesbehalve logisch. Men had het gewoon bij R1 en R2 moeten houden als block en L2 voor special lows en L1 voor special highs. Dat zou in lijn liggen met het vorige deel en logischer aanvoelen. Wat betreft het grondwerk zien we wel verbetering: het is makkelijker om je te verdedigen, submissions zijn daadwerkelijk logisch en er kan ook gekozen worden om hier een mini-game van te maken.

Grafisch nagenoeg hetzelfde

Wat betreft de looks kent de game weinig vooruitgang ten opzichte van het vorige deel, maar erg is dat niet. Wanneer je UFC 3 opstart denk je in eerste instantie heel even dat je nog gewoon het tweede deel zit te spelen. Het publiek is echter wel ‘meer’ in beeld, hierbij lijkt vooral de belichting bijgesteld te zijn en de arena lijkt wat scherper. Personages kennen ook iets meer detail, maar de grootste verandering is vooral technisch. Animaties zijn namelijk meer natuurgetrouw en hoewel de games er altijd al wel goed uitzagen, draagt dit alleen nog maar meer bij aan het realisme. Zo zien we de atleten struikelen, realistischer neervallen en opstaan, en men anticipeert beter op blessures.

Speelt trager, strategischer, maar niet leuker

EA Sports UFC 3 introduceert een stuk tragere gameplay binnen de franchise, want waar UFC 2 behoorlijk fast-paced was en wellicht op sommige vlakken arcade, doet dit nieuwe deel het anders. Men focust zich meer op het realisme en de simulatie, in plaats van dat je keihard aan het knokken bent. De stamina is ook minder in balans, maar het is logisch dat men daar nog aan sleutelt, aangezien we de beta speelden. Wel merkten we dat de stamina te snel werd aangevuld, waardoor het gemakkelijker is om een erg agressieve manier van spelen te hanteren zonder dat je echt heel moe wordt. Dat is natuurlijk niet wat de UFC is, dus de rem mag hier nog wel wat meer opgezet worden, net zoals bij UFC 2.

Dat de gameplay trager is, dat komt vooral door de bewegingen. Personages bewegen bij sommige moves zelfs in slow-motion, maar bij sommige ook weer niet. Dit heeft een reden, men heeft namelijk krachtige moves vertraagd en de minder krachtige heel snel gemaakt. Hierdoor voelt een gevecht soms uit balans, want kleine stootjes gaan heel snel, maar die ene krachtige neemt een paar seconden om te landen. Vermoedelijk is dit gedaan om de tegenstander tijd te geven tot verdedigen, maar een krachtige knie hoeft niet per se langzaam te zijn, hetzelfde geldt voor een schop. Als je McGregor in een echte wedstrijd ziet schoppen, hoef je maar even te knipperen of hij heeft er twee geland. Dit zien we niet terugkomen in de game dus ook daar moet nog een juiste balans in gevonden worden.

Echt heel veel leuker maakte deze veranderingen de game tijdens het spelen overigens niet. Je merkt namelijk online dat heel veel mensen toch moeten wennen aan de besturing en dat een low-block vooral vergeten wordt, vanwege die besturing. Verder kiezen veel mensen toch voor die snelle stootjes die al snel worden gespamd, puur omdat ze te snel zijn gemaakt. Verder valt het erg op dat men nog niet helemaal weet welke fundering de UFC-games moeten hebben om op verder te bouwen. Met UFC 3 worden er immers weer rigoureuze beslissingen gemaakt die de game vooralsnog niet ten goede komen. Je merkt dat de ontwikkelaar op sommige vlakken nog zoekende is naar balans, besturing en ervaring.

Microtransacties?

Voor diegene die zich druk maken over de microtransacties, ja ze zijn aanwezig. Afgaande op de andere games van EA wordt dit hoogstwaarschijnlijk weer een wat ongebalanceerd systeem. Het is en blijft immers EA en een sportgame, maar gelukkig kun je dit omzeilen door Ultimate Team niet te spelen. Dat is namelijk de enige modus waarin microtransacties verwerkt zitten. Je kan echter wel gewoon online spelen, zonder je in Ultimate Team te hoeven begeven. Er bestaat een online modus met het standaardrooster en wanneer je die speelt, zul je geen last hebben van boosters of andere ongein. Speel je Ultimate Team? Dan heb je ongetwijfeld mensen met een personage dat €500,- kostte die je alle hoeken van de octagon laat zien.

Voorlopige conclusie

We vragen ons af in hoeverre UFC 3 straks verder weet te bouwen op het prille succes van het tweede deel. De huidige opzet wat betreft gameplay, besturing en tempo is nog niet de juiste. Ondanks dat we ons goed vermaakt hebben met de beta van UFC 3, hopen we wel heel erg dat de franchise snel volwassen gaat worden. De sport verdient immers net zulke complexe en stabiele games als hun tegenhangers in basketbal en voetbal, maar afgaande op de beta is er nog veel werk aan de winkel. Men heeft echter nog even te gaan en wellicht dat ze met de informatie uit de beta straks alles kunnen gladstrijken.