DLC Special: Wolfenstein II: The New Colossus – The Adventures of Gunslinger Joe – Waar we dachten dat B.J. Blazkowicz de enige was die de nazi’s in Wolfenstein wel even een lesje zou leren, blijkt dat hij toch niet helemaal alleen is. De uitbreidingen voor Wolfenstein II: The New Colossus draaien namelijk om drie andere personages die er ook op gebrand zijn om de nazi’s een halt toe te roepen. De eerste van de drie waar we mee aan de slag kunnen – nadat we kort met alle drie de figuren kennis hebben gemaakt in de proloog – is Joseph Stallion. Een American Football speler die de regels aan zijn laars lapt en daardoor in de problemen raakt.

Zoek ’t lekker zelf uit!

De nazi’s hebben werkelijk alles overgenomen in Noord-Amerika in deze fictieve na-oorlogse setting. De inwoners moeten Duits leren, de Duitse gewoontes worden overgenomen en iedereen valt ten prooi aan deze onderwerping. Bovendien worden de inwoners van het land door de nazi’s als minderwaardig geacht. Of dat nu de gewone burger is, hoogwaardigheidsbekleders of gewoonweg sportmensen. Joseph Stallion, of kortweg Joe, is een zeer getalenteerd American Football speler, maar de nazi’s moeten natuurlijk in alles uitblinken vanwege hun superioriteitsgevoel. Zodoende worden er nazi’s op het veld ingezet en de Amerikanen moeten altijd verliezen.

Als doorgewinterde sporter ziet Joe dit met lede ogen toe, totdat er iets knapt en hij werkelijk alle nazi’s op het veld omver loopt. Niet langer wil hij zich onderwerpen aan de bezetter met hun bizarre regels. Het gevolg is echter dat zijn hele team veroordeeld wordt tot levenslang werken in de kolenmijnen en Joe zelf, die komt achter tralies terecht. Dat is het punt waarop het verhaal van Joe start en in pakweg twee tot drie uur beleef je zijn avontuur. Daar waar je met B.J. Blazkowicz de ‘Ram Shackles’ als mogelijkheid kreeg om door muren en deuren heen te rammen aan de hand van een modificatie, is Joe zelf dusdanig sterk genoeg dat hij dat fysiek sowieso al kan.

Dat blijkt verdomde handig, want de gevangenis waarin Joe zit is niet zomaar een gevangenis. De gedetineerden worden namelijk onderworpen aan bizarre experimenten van de oud-tandarts Metze. Deze knakker vindt Joe zo bijzonder door zijn lichamelijke kracht, dat hij er experimenten op wil doen om zo de nazi’s nog beter te maken. Voordat het zover is weet Joe te ontsnappen met als gevolg een achtbaanrit vol met brute actie. De ene nazi na de andere wordt naar het hiernamaals geknald en in feite komen alle vijanden voorbij die je ook in de gewone game zag. Het verhaal van Joe is daarbij opgedeeld over drie hoofdstukken en dat brengt hem naar verschillende locaties.

Wolfenstein mini

Het avontuur van Joe is zoals al aangegeven aanzienlijk korter dan het avontuur van B.J. Blazkowicz, maar daarom niet minder leuk. De manier van je skills upgraden en wapen modificaties vrijspelen gaat hierdoor wat anders. Je hebt in totaal slechts een vijftal verbeteringen voor Joe die je kunt vrijspelen. Hiervoor dien je een x-aantal vijanden te doden met granaten, met een mêlee aanval en meer. Ook het maken van dual-wield kills komt voorbij en het loont natuurlijk om dat in de gaten te houden, want daarmee heeft Joe bij een tweede playthrough veel meer mogelijkheden tot zijn beschikking, waardoor het run-and-gun principe als maar beter naar voren komt.

De speciale wapen modificaties kan je kant en klaar vinden in koffertjes her en der door de levels heen in plaats van dat je punten spendeert aan upgrades. Twee manieren waarop de uitbreiding dus afwijkt van de gewone game en door de kortere speelduur is dat een prima oplossing wat het tempo ten goede komt. Je kunt de uitbreiding in die zin als een compact Wolfenstein avontuur beschouwen dat volledig op zichzelf staat. Overigens kijken we er niet raar van op als de drie personages uit The Freedom Chronicles zich op een gegeven moment aansluiten bij B.J. in Wolfenstein III. Maar goed, dat is natuurlijk toekomstmuziek, na deze episode van Joe hebben we er immers nog twee te gaan.

Enige replaywaarde

Nadat je deze episode hebt uitgespeeld heb je veel, maar nog niet alles aan upgrades vrijgespeeld en doordat het tempo lekker hoog ligt, is een tweede playthrough al snel een keuze die je maakt. Het kent dus enige vorm van replay waarde, enerzijds omdat het domweg leuk blijft om nazi’s af te knallen en om de resterende unlocks vrij te spelen. Anderzijds bevatten de drie hoofdstukken ook nog collectables in de vorm van goudstaven en readables. Leuk natuurlijk voor de verzamelaars en Trophy jagers, maar het is geheel optioneel. Afgezien van dat voegt deze episode ook nog een drietal Combat Simulations toe die zich afspelen op maps die gebaseerd zijn op de drie hoofdstukken van Joe.

Hierin kan je, net zoals in de gewone game, het gevecht aan gaan met nazi’s en het is de bedoeling een zo hoog mogelijke score neer te zetten door op een effectieve wijze nazi’s af te knallen. Hoe meer je er afschiet – laat hiervoor de commandanten in leven – hoe hoger de score zal zijn en als je kills aan elkaar kan rijgen door er zoveel mogelijk achter elkaar door af te blijven knallen, zal de uiteindelijke score alleen maar hoger uitvallen. Deze Combat Simulations bieden een leuke uitdaging, zeker op een hogere moeilijkheidsgraad dus ook daar kan je je wel even mee vermaken, wat de totale speelduur al snel op een uur of vier brengt en dat is op zich wel aardig.

Dat is wat makkelijk…

Deze gehele episode is qua gameplay uiteraard uitstekend te noemen, aangezien het identiek is aan de gewone game. Het enige verschil is nu het ontwikkelproces van Joe wat sneller gaat en natuurlijk het personage an sich. Wel heeft MachineGames het zich een beetje gemakkelijk gemaakt door zo hier en daar objecten en gebouwen uit de gewone game te gebruiken. Dit om de levels vorm te geven, maar het gevolg is dat het er allemaal wel erg bekend uitziet. Zo liepen we rond in de plaats Springfield, daar waar we in eerste instantie dachten dat het Roswell was, omdat bijvoorbeeld het pompstation één op één is overgenomen. Ook is het wat irritant dat Joe soms achter stoepranden en omgevallen deuren blijft hangen, zeker in het heetst van de strijd, maar dat is gelukkig minimaal.

Conclusie

De eerste episode van The Freedom Chronicles voor Wolfenstein II: The New Colossus is geslaagd te noemen, hoewel de ontwikkelaar zo hier en daar een beetje lui is geweest met oude assets. Desalniettemin is het avontuur van Joe erg vermakelijk, wat mede te danken is aan de manier van verhaal vertelling. Dit doet men namelijk met getekende animaties en dat pakt erg goed uit. Bovendien is Joe een interessant figuur. De gehele episode voelt compact aan en speelt ontzettend lekker weg. De drie extra Combat Simulations zijn een leuke extra en daarmee is de uitbreiding een mooi compleet geheel. Heb je op en top genoten van Wolfenstein II? Dan is dit een no-brainer, maar wel raden we je aan om de Season Pass te kopen. Hiermee ben je vijf euro goedkoper uit en daardoor ligt de prijs net wat meer in lijn met de lengte van de episode(s).